Deel 3 begint met de voortgaande mechanisatie in de rietcultuur. De laatste ontwikkeling is het binden van riet tot handelsbossen door een ingebouwde robotarm in een vrachtwagen …
De video eindigt met het riet dat na de oogst opnieuw begint te groeien. Wanneer het wuivende riet aan het begin van de volgende winter weer volgroeid is, begint het ‘Werk in het Weerribbenriet’ gewoon weer opnieuw …
In deel 2 van de driedelige videoserie ‘Werk in ’t Weerribbenriet’ zien we hoe de rietsnijder een deel van zijn land bewerkt, nadat het riet van het land is gehaald. Ook is er aandacht voor de afvoer van het riet. Dat gebeurt in de Weerribben zowel over het land als over water …
Eenmaal op de locatie waar de rietsnijder de rest van het werk verricht, zien we hoe het riet wordt gebonden tot handzame bossen met een omvang van 46 cm. Vroeger werd dat met de hand gedaan. We zien een rietsnijder aan het werk, die zijn riet nog altijd op de originele met twijgen bijeen bindt. Het binden van de bossen gaat tegenwoordig steeds meer machinaal. Ook daarvan zien we in dit deel opnamen …
– wordt vervolgd
Weerribbenriet wordt geteeld in Nationaal Park ‘De Weerribben’ in Noordwest-Overijssel. Kenners zijn ervan overtuigd, dat hier het riet van de beste kwaliteit groeit. Bepalend voor de kwaliteit is o.a. de langzame groei van het riet in dit gebied …
In deel 1 van deze driedelige videoserie is de ontwikkeling van het snijden van het riet in de loop der jaren te zien. Van het oude handwerk van het snijden met de hand tot het machinaal snijden van het riet met een rupsmaaier, die het riet ook meteen tot bosjes bindt …
– wordt vervolgd
Sinds maandag is het hier iedere dag kil en grijs geweest. Geen weer om eens even lekker het veld in te gaan. Om mijn tijd toch weer enigszins nuttig en aangenaam te besteden, ben ik mijn video-archief eens ingedoken …
De trouwe volgers van mijn weblog herinneren zich misschien, dat ik in 2010 en 2011 door de seizoenen heen video-opnamen heb gemaakt van de werkzaamheden van de rietsnijders in de Kop van Overijssel. Uiteindelijk heb ik dat project begin 2012 afgerond met de presentatie van de DVD ‘Werk in het Weerribbenriet’ aan de rietsnijders Klaas Pen en zijn compagnon Jan Driezen, die de DVD mede mogelijk hebben gemaakt …
Omdat ik de volledige versie van 54 minuten indertijd wat teveel van het goede vond voor YouTube, heb ik in 2012 de onderstaande trailer van 4 minuten online gezet. Vanaf morgen publiceer ik volledige film in 3 delen op mijn YouTubekanaal. Hier alvast een voorproefje …
– wordt vervolgd
Geen verhaal vandaag, we gaan gewoon even achter de muziek aan …
Aafje en ik hadden in december een arrangement gekregen voor de musical ‘De Tocht’, die sinds 1 oktober vorig jaar speelt in het speciaal voor deze voorstelling gebouwde Friso Theater in Leeuwarden. Gistermiddag hebben we de voorstelling bijgewoond en we hebben ons er prima mee vermaakt. Na binnenkomst hebben we meteen een ravitailleringsstop gemaakt bij een koek & zopie tentje, want je moet bij zo’n monstertocht goed voor de inwendige mens zorgen. Chocolademelk met slagroom en oranjekoek, een geweldige binnenkomst …
‘De Tocht’ vertelt het verhaal van een groep vrienden, die in hun kinderjaren hebben afgesproken om samen de volgende Elfstedentocht te rijden. Zesentwintig jaar na de vorige editie van de tocht is het in de winter van 2023-’24 zover, de zestiende Elfstedentocht kan worden georganiseerd. De kinderen zijn inmiddels volwassen geworden en hebben allemaal een eigen leven opgebouwd, ieder met zijn problemen en obstakels. De Elfstedentocht blijkt dan een ontdekkingstocht om te zien of de band van vroeger nog bestaat. Wat is er nog over van hun vriendschap …?
Het verhaal is wat dunnetjes en de acteurs konden me niet steeds overtuigen. Maar voor oog en oor is deze tocht één groot feest. Met een live orkest dat onzichtbaar voor het publiek in de coulissen zit te spelen, draaien tientallen figuranten hun rondjes over het ijs. Dat doen ze op een ijsbaan met een oppervlakte van bijna 2.000 vierkante meter, die via een ingenieuze constructie om de tribune heen draait. Met behulp van grote verschuivende videoschermen wordt het publiek meegenomen op de barre tocht langs de elf Friese steden. Van de gezellige sfeer onderweg tot het lijden van de schaatsers, die struikelend over keihard ijs, verblind door zware sneeuwbuien hun weg zoeken. Als er op enig moment dan ook nog een snijdende wind door de zaal waait, wordt dat pijnlijk afzien van de toerrijders letterlijk voelbaar …
*Dankjewel, Nils, we hebben ervan genoten!
Op nog geen 40 meter afstand van ‘A roundabout us’ staat nog een tweede sculptuur van kunstenaar Hans Mes. Het beeld ‘de Fierljepper’ is 15 meter hoog en overspant de halve vierbaans Noorderhogeweg en verbindt zo symbolisch het productie- en distributiegedeelte van Philips in Drachten. De fierljepper is gereed voor de sprong naar de overkant om op een typisch Friese manier gestalte te geven aan het overbruggen van de afstand naar de klant …
Philips medewerkers tekenden als symbool voor het verbeteren van hun persoonlijke prestatie 1176 merktekens, welke alle in de huid van de sportman zijn uitgesneden. Het thema ‘Bridging the Gap’ voor de Philips Customer Day in januari 1995 bracht beeldend kunstenaar Hans Mes op het idee om medewerkers van Philips DAP Drachten op die dag hun eigen ‘meester-teken’ te laten ontwerpen. De gedachte hierachter was, dat steenhouwers, loodgieters en andere ambachtslieden vroeger een eigen merkteken aanbrachten op hun werkstukken. Daaraan was niet alleen de kwaliteit van hun werk, maar ook de maker herkenbaar …
Uiteindelijk leverden de 1800 medewerkers al of niet gezamenlijk 1176 merktekens aan. Zo ontstond de Fierljepper ofwel polsstokverspringer, die inhoudelijk gestalte geeft aan het verbeteren van ieders persoonlijke prestatie …
Afanja's Weblog 