Het seizoen is eigenlijk nog niet eens echt begonnen …
En toch bungelde dit spinnetje zondagmiddag in de tuin al triest en troosteloos aan zijn zelf gesponnen draadje …
Als dat geen sneu en wel heel vroeg levenseinde is …
Sneu en vroeg levenseinde
Categorie archief: Macro’s
Daar zijn ze weer: druppels
Afgelopen week hadden we ineens drie warme, droge en zonnige dagen op rij. Tijd om eraan te wennen kregen we ook ditmaal weer niet. Sinds vrijdag is er alweer 20 mm regen gevallen …
Dat gaf mij natuurlijk wel de kans om weer wat druppelfoto’s te maken met als thema ‘zoek de kleine rode stip in de zee van groen …’
Gelukkig heb ik goed gebruik kunnen maken van de mooie dagen afgelopen week. Eén gesteld doel heb ik niet gehaald, maar daar kwamen weer andere mooie dingen voor in de plaats …
Voor de komende dagen kan ik hier dan ook weer wat zonniger foto’s in het vooruitzicht stellen …
Gevangen en gevlogen
Precies op het moment waarop ik zondagmiddag een spinnetje in de tuin wilde fotograferen, kwam het web waarop hij zat heftig in beweging …
Aan de andere kant bleek een nachtvlindertje in het web te zijn gevlogen …
Ik kon nog net twee foto’s van het beestje maken, voordat hij zich losrukte en uit beeld verdween …
De spin bleef beteuterd achter.
Kleine rode weekschildkevers
Wie zich ook weer goed lieten zien op diverse schermbloemen. waren de kleine rode weekschildkevers, uit de familie van de soldaatjes. Ze hadden het vrijwel allemaal weer druk met elkaar…
Eén van de kleine kevertjes zat afgezonderd van de anderen op een zacht in de wind op en neer deinend langwerpig blad. Of hij zich uit eigen beweging afzijdig hield van alle drukte rondom of dat het een outcast was, is me niet duidelijk geworden. Hij was in elk geval wel genegen om even voor me te poseren …
Het onderstaande tweetal begon korte tijd later vlak voor mijn ogen een showtje op te voeren. Dus ja, daar kon ik niet omheen … ‘contact made’… 🙂
Soms
Soms lijkt de wereld ineens op de kop te staan …
Maar ja, wanneer is iets normaal en wanneer staat het op zijn kop …?
Determinatieperikelen
Op één van de vele warme dagen in juni zag ik vanaf mijn plekje in de schaduw dat er een libel neerstreek op één van de vogelkastjes in de tuin. De eerste foto was snel gemaakt, maar daarna besloot hij eerst eens een rondje door de tuin te vliegen …
Het duurde niet lang voordat hij terug was. Geheel tegen de gewoonte van de meeste libellen in ging hij echter niet weer op hetzelfde plekje zitten. Hij ging ongeveer een meter lager aan de lange steel van een van de Alliums hangen. Ik was er wel blij mee, want op dit plekje kreeg ik de kans om hem van alle kanten in beeld te brengen …
Met zo’n gewillig meewerkend model is het fijn werken. Ik kreeg zelfs de kans om even in te zoomen op die prachtige facetogen. Dat lukte niet helemaal naar mijn zin, de onderstaande foto is dan ook een uitsnede …
En dan komt uiteindelijk het moment waarop je moet bepalen om wat voor libel het gaat. Determineren, ik zal t wel nooit leren …, want ‘the devil is in the details …’ oftewel de bepalende verschillen tussen de diverse soorten zijn vaak maar klein. Kijkend naar de bruin-zwarte poten en de vorm van zijn (hang)snor denk ik, dat dit een steenrode heidelibel is, maar ik laat me graag corrigeren …
Een vuurwants in de tuin
In de loop der jaren heb ik al heel wat wantsen gezien in onze tuin, vrijwel altijd ging het daarbij om de groene schildwants. De eerste andere wants die ik er heb kunnen fotograferen was een Esdoornwants in 2013 …
Half juni zag ik voor het eerst een mooie, oranjekleurige wants op de knop van een korenbloem in onze tuin. Ik kende hem alleen van foto’s, maar ik herkende hem toch wel meteen als een Vuurwants. Met foto’s van een nieuwe soort voor mijn archief ben ik altijd blij … 🙂
Afanja's Weblog 