Jonge waterhoentjes

Om het mooie weer nog maar even mee te pakken, ben ik gisteren even naar de Leijen gereden. Onderweg naar de vogelkijkhut maakte ik een praatje met een jonge vrouw, die er net vandaan kwam. Ze liet wat foto’s zien van o.a. een voorbij vliegende roerdomp, een kiekendief en twee zeearenden die een tijdlang op het eilandje hadden gezeten. Bij het afscheid zei ik met een knipoog, dat ik toch wel hoopte dat ze nog wat voor mij had overgelaten …

Even later zat ik in de hut. En het moet gezegd, ik zat er goed, maar na enige tijd werd het toch wel saai. Er gebeurde vrijwel niets. Gelukkig had ik drie weken geleden meer geluk, toen liepen er vlak voor de hut drie waterhoentjes over de bladeren van de waterlelie en de gele plomp. Kijk eens naar die enorme poten. Ik vond het heel vermakelijk …

Gisteren bleef het stil rond de vogelkijkhut. Er vlogen eens een paar eenden voorbij en er dook een grote stern buiten het bereik van mijn camera in het water. Dat was het wel zo ongeveer. Ik moest me tevreden stellen met een foto van een paar aalscholvers, die de plek hadden ingenomen van de zeearenden in de laatste boom van het eilandje …

De heidelibel en de bij

De warmte heeft me de afgelopen maanden voornamelijk is huis en tuin gehouden. De airco is op de heetste dagen een weldaad. Maar alleen binnen zitten is ook geen optie, daarom nestelde ik me tussendoor regelmatig even op een schaduwrijk plekje in de tuin met de camera naast me.

Op zo’n moment landde er een libel op één van de laatste bloemen van de kattenstaart bij de vijver. Met de camera zoals gebruikelijk binnen handbereik, was een foto snel gemaakt …

De eerste foto had een verrassend mooie achtergrond, vond ik. Maar van de libel was weinig meer te zien dan zijn glanzende vleugels. Ik stond op van mijn stoel en deed voorzichtig een paar stappen opzij. Ik houd van die donkere achtergrond waar de bloemen en de heidelibel zo mooi tegen afgetekend staan …

Nog geen twee tellen later leek de libel op te schrikken van een bij, die ook wel zin had in de kattenstaart. De libel vloog op en vloog een klein stukje naar achteren om te kijken wie zijn rust had verstoord. Hij liet het er vervolgens maar bij en vloog naar de tuin van buurvrouw Vijf …