De laatste witte kerst(?)

De romantiek wil ook wat, daarom blijven we elk jaar weer verlangen naar een witte kerst. Ondanks dat stil verlangen hebben we in de loop der geschiedenis vaker een groene, grijze en natte kerst gehad dan witte. Met temperaturen die al dagenlang tussen de 4,5°C tot 8,5°C liggen, zat het er ook dit jaar weer niet in.

In mijn archief heb ik in deze eeuw nog maar twee keer een witte kerst gevonden. De eerste keer was in 2005, toen heb ik o.a. de onderstaande foto gemaakt in de tuin …

De tweede, tevens laatste keer was in 2010. Nadat ik die dag wat foto’s in de tuin had gemaakt, togen we naar de kinderen in Leeuwarden. Om de sfeer aan tafel te verhogen, hebben we aan het eind van de middag een vuurkort aangestoken. Kleinzoon Tijmen leerde daar voor ’t eerst vuurtje stoken door flink te wapperen met een stuk karton om zuurstof aan te voeren. De herinnering aan die (voorlopig) laatste witte kerst pakken ze ons niet meer af …

22 december 2007 – zon en rijp

In de nacht van vrijdag 21 op zaterdag 22 december 2007 vroor het nog wat harder dan in de nacht daarvoor. Daar kwam bij dat de mist in de vroege ochtend al oploste …

Dat resulteerde in een sprookjesachtige witte wereld onder een staalblauwe lucht. Ik besloot al voor de koffie op pad te gaan. Omdat het zo’n betoverend mooie wereld was, stelde Aafje voor om bij wijze van uitzondering eens mee te gaan. We maakten samen een lange wandeling door natuurgebied het Weinterper Skar ten zuiden van Drachten. Dat kon ik toen nog …

De zon lichtte de ruige rijp prachtig op en wat kleurde het geweldig mooi bij de helder blauwe lucht! Na de wandeling door het Weinterper Skar waren we nog niet uitgekeken. Daarom stelde ik voor om ook nog even een kijkje te nemen bij de Merskerheide. De foto’s daarvan zijn voor volgend jaar december …

21 december 2007 – mist & rijp

Vandaag neem ik jullie even mee terug naar 21 december 2007. Het had al een paar nachten licht gevroren, toen het in de nacht van donderdag op vrijdag tot matige vorst kwam. En dat niet alleen, het was ook erg mistig. Daardoor was er een mooie berijpte wereld ontstaan …

Aan het begin van de middag ben ik in de auto gestapt om een ritje door de berijpte landerijen ten westen van Drachten te maken. Het was een schilderachtige witte wereld. Hier en daar zette ik de auto even aan de kant om een paar foto’s te maken. …

De laatste stop was bij de Hooidammen. Zoals zo vaak waren daar ook die dag de eerste schaatsers weer actief. Met vallen en opstaan zwierden de jongste schaatsers kleurrijk uitgedost over de ijsvlakte. Het onderstaande groepje zag ik langzaam in de mist verdwijnen …

– De volgende dag wachtte opnieuw een winterse verrassing.

De eerste sneeuw

Toen ik de lamellen woensdagavond laat open draaide, viel er meteen een ongewoon nachtelijk licht binnen. De maan scheen helder door een groot in de bewolking en er lag sneeuw …

Het was weliswaar midden in de nacht, maar dit kind van de winter was gewekt, en dus heb ik meteen de camera even op het statief op het terras gezet. De kans was groot dat de sneeuw de volgende dag weer gesmolten zou zijn, maar dan had ik in ieder geval de foto’s nog …

De laatste foto die ik ’s nachts heb gemaakt, is van het net dat over de vijver hangt om de afgevallen bladeren van de hazelaar en andere bomen en struiken op te vangen. Door het gewicht van de sneeuw hangt het middelste deel van het net in het water, waardoor een mooi patroon in de sneeuw is ontstaan …

De laatste sneeuwbui

De laatste sneeuwbui van de winterse periode trok voorbij, toen ik onderweg was naar de Hooidammen. Ik heb er even een tussenstop voor gemaakt om een paar foto’s en een videoshot te maken …

Daarna heb ik me tijdens het ritje door de omgeving vooral gericht op de deels witte weidse vlakten. De laatste foto heb ik gemaakt bij It Krûme Gat tussen Smalle Ee en De Veenhoop, waar ijs en sneeuw zich al langzaam leken terug te trekken …

Sneeuw aan de Wolwarren

Ook vandaag hebben we hier weer een onbestemd grijs weerbeeld, daarom gooi ik er nog maar wat foto’s van anderhalve week geleden tegenaan …

Terwijl ik een ritje door het gebied tussen Drachten en Earnewâld maakte, trokken er een paar sneeuwbuien over. Ik houd wel van die winterse dynamiek …

Twee bollen in de sneeuw

Ergens rond half januari heb ik mijn glazen bol – een zogenaamde lensbal – maar eens meegenomen naar de sneeuw de tuin …

Liggend in de sneeuw in het vogelbad, heb ik de lensbal in winterse omstandigheden kennis laten maken met onze heksenbol …