Nadat ik gistermiddag enige tijd lekker in zon en wind op het bankje aan de zuidkant van het Weinterper Skar had gezeten, liep ik op de terugweg langs de dode boom die daar al jaren naast het pad ligt …
Onwillekeurig bleef ik even stil staan, omdat ik het gevoel had, dat er iets was …, dat er iets bewoog …
Ineens zag ik het, er zat een heel klein hagedisje op de boomstam. Heel voorzichtig richtte ik mijn camera om een eerste foto te maken …
Daarna deed ik behoedzaam een pasje naar voren en boog ik wat voorover om het beestje nog net wat beter in beeld te kunnen krijgen …
Terwijl ik uiterst geconcentreerd bezig was, klonk vlak achter me ineens een zacht en ongetwijfeld vriendelijk bedoeld “Hoi” van een passerende fietser, die vanuit het niets leek te zijn verschenen. Ik schrok me rot, en daar schrok de hagedis op zijn beurt weer van. Het was meteen einde oefening …
Toen ik wat was bijgekomen van de schrik, riep ik voor de vorm nog maar even “Hoi” terug naar de fietser, die intussen al bijna bij het hek was aangekomen. Hoe ik vervolgens ook nog bleef turen naar de boomstam, het hagedisje kwam niet meer terug. Mij restte niets anders dan mijn weg maar te vervolgen in de richting van de auto.
Bij de weg heb ik zoals gewoonlijk eerst even een tijdje op één van de afsluitbomen gezeten. Daar kreeg ik zoals zo vaak weer even gezelschap van een heidelibel die wel even wilde poseren …
Toen ik even later in de auto stapte en achter de bomen vandaan reed, viel mijn oog meteen op een dikke zwarte rookpluim, die vanuit Drachten in oostelijke richting over het land dreef. Een luchtfoto die gistermiddag op Twitter voorbij kwam, laat die zwarte rookwolken mooi zien …
Omdat ik toch in Drachten moest zijn, het is tenslotte mijn woonplaats, heb ik voor de verandering eens een ommelandse oostelijke route genomen. Ik ben weliswaar niet echt sensatiebelust, maar als ik onderweg even een brand(je) mee kan pikken, dan wil ik daar wel even een ommetje voor maken …
Omdat diverse wegen en kruispunten waren afgezet om de brandweer van Drachten, Beetsterzwaag en Burgum, die met ongeveer 15 wagens waren uitgerukt, ruim baan te geven, viel het nog niet mee om op de plek des onheils te komen. Maar de aanhouder wist het ook nu weer te winnen …
De dikste rook vermijdend, kwam ik uiteindelijk toch bij de rotonde Berglaan-Zuiderdwarsvaart. Daar werd duidelijk dat een groot leegstaand bedrijfspand, waar ooit een garage met benzinestation en later nog een keukenzaak in hadden gezeten, al vrijwel volledig in de as was gelegd …
Het pand was omwonenden al jaren een doorn in het oog. De eigenaar vond sloop blijkbaar te duur en liet het gebouw langzaam, maar zeker verkrotten. De afgelopen jaren hebben er al diverse brandjes gewoed, en nu was het dan uiteindelijk toch een zaakje van “in de brand, uit de brand” geworden …
Bij het zien van dit soort beelden heb ik toch altijd weer bewondering voor de mannen en vrouwen van de vrijwillige brandweer, die met gevaar voor eigen lijf en leden toch steeds weer paraat staan en uitrukken bij brand en ander onheil …
Even flink hoesten en proberen weer op adem en krachten te komen, en dan de handschoenen weer aan om de brand weer te lijf te gaan …
Aan het eind van de middag kon de brandweer het sein ‘brand meester’ geven. Daarna kwam het vastgelopen zaterdagmiddagverkeer in en rond het centrum van Drachten langzaam weer op gang …
Vind-ik-leuk Aan het laden...
Afanja's Weblog 