Inrit herfstbos vrijlaten

We hebben het hier de afgelopen week tussen de buien door eigenlijk helemaal niet zo slecht getroffen. Er is in de eerste 12 dagen van november weliswaar al 116 mm regen in de tuin neergedaald, we hadden tussendoor ook een aantal droge en zonnige uren. Nadat ik dinsdag al een zonnige fotokuier had gemaakt bij Heidehuizen, lukte dat donderdagochtend nog eens. Ditmaal heb ik gekozen voor de Poostweg (Google Maps) bij Olterterp-Beetsterzwaag …

Verder dan een kilometer heb ik zeker niet gewandeld, maar meer was ook niet nodig. De vele paddenstoelen zorgden er onderweg wel voor, dat ik met diepe kniebuigingen voldoende lichaamsbeweging kreeg. Eigenlijk heeft het allemaal net wat veel kracht van mijn onderdanen gevergd. Maar ik heb er volop van genoten en daar gaat het om …

Een monumentale boom

Terug bij de auto, die op de bijgaande foto’s steeds keurig buiten beeld staat, ben ik eerst even neergestreken op een van de bankjes, die voor mijn gevoel al sinds mensenheugenis rond die boom staan …


Op zonnige (zon)dagen was het hier in mijn kinderjaren vaak gezellig druk, wanneer mensen vanuit Drachten e.o. een fietstochtje maakten. Er stond dan altijd een ijscokar waar vrijwel geen fietser of wandelaar aan voorbij leek te kunnen gaan zonder een versnapering te nemen. Toen ik er deze week was, zag ik een bordje bij de boom en de bankjes staan. Toen ik het opschrift las, herinnerde ik me ineens dat het een bijzondere boom is … *

Vanaf morgen neem ik jullie een paar dagen mee naar de andere kant van het onderstaande bos. Daar ergens ligt namelijk het Weinterper Skar met de dobbe waar ik jarenlang wekelijks minstens eenmaal per week te vinden was. Dat was afgelopen vorige week dinsdag na ruim 2,5 jaar een herontdekking…


*Wilhelmina was Koningin der Nederlanden van 1898 tot 1948

Rond Landgoed Lauswolt

Terug bij de parkeerplaats aan de Poostweg heb ik eerst nog even een foto gemaakt van langs de weg liggende boomstammen. Aan de andere kant van de weg worden momenteel veel bomen gekapt. Daarvan later meer foto’s. Aan het eind van deze lange wandeling op maandag ben ik eerst nog even met de auto naar het begin van de Poostweg gereden. Dat is een afstand van niet meer dan ca 500 m, maar die was toch net te groot om nog te voet af te leggen. Omdat deze wandeling zich rond Lauswolt afspeelde, wilde ik daar ook maar in stijl afsluiten …


De naam Lauswolt is in de afgelopen week al eerder voorbij gekomen. Zo schreef ik hier gisteren: “Naar verluidt liet de welgestelde herenboer Jan Janszoon Lauswolt, grootgrondbezitter te Beetsterzwaag hier in 1748 ‘een met geboomte omgeven boerderij’ bouwen. Dat moet in de buurt van dat romantische bruggetje geweest zijn. En dat was ergens hier achter …


Wat ooit begon als een boerderij met geboomte, groeide in de loop der jaren uit tot een groot landgoed met een landhuis. Tegenwoordig is dat landhuis na diverse verbouwingen een gerenommeerd hotel. “Verscholen in de prachtige bossen van Beetsterzwaag ligt het best bewaarde geheim van Friesland: vijfsterrenhotel Landgoed Lauswolt. In een adembenemende omgeving zorgen wij ervoor dat het u geen moment aan iets ontbreekt. Wij hebben maar één doel: u de meest unieke en onvergetelijke ervaring bieden in deze prachtige omgeving en u te laten genieten van de Friese gastvrijheid,” zo opent de website van het hotel …

“Gelieve hiervoor wel een goed gevulde portemonnee dan wel een fikse creditcard bij de hand te houden, want u begrijpt dat wij met onze gouden koeien in de lokale wei wel van prijzen weten,” staat er dan weer niet bij … 😉

In de vijver voor het hotel drijft een eendenhotel. De eenden hadden al de wijk genomen, toen ze mij vanuit de verte zagen naderen …

Nog even een foto waarin ik beide hotels tegelijk in beeld kon vangen. Morgen steken we de nu achter ons liggende Van Harinxmaweg over om nog even één van de mooiste huizen van de omgeving te bekijken. Vele malen mooier dan dit protserige hotel …

In een nat bos

Bij It Alddjip waren we snel uitgekeken, daarom overlegden we bij de auto waar we vervolgens naar toe zouden gaan. Nadat ik had voorgesteld om even naar Bakkeveen te rijden, kwam Jetske met een kaartje op haar mobieltje op de proppen. Een stip op de kaart duidde een plekje aan, waar iemand al heel wat mooie vogel- en eekhoornfoto’s had gemaakt, vertelde Jetske. Ik bekeek het kaartje eens en ik wist meteen waar het was …

Een kwartiertje later liepen we ter plekke het bos in. Het werd een wandeling door een nat bos, maar gelukkig waren de paden droog. Op basis van een herkenningspunt op de kaart had ik vooraf ingeschat, dat het te voet wel te doen was. Maar dat viel die dag tegen. Dat is de pest met MS, je weet nooit hoe lang je onderdanen willen meewerken aan je plannen. Er restte me op dat moment geen andere optie dan onderweg eerst maar eens een tijdje op een boomstronk langs het pad te gaan zitten …

Omdat we het aangewezen plekje waarschijnlijk al voorbij waren, besloten we na een korte pauze maar rechtsomkeert te maken en terug te keren naar de auto. Onderweg kon ik echter de verleiding niet weerstaan om nog even een pad naar rechts te nemen. Dat pad leidde naar het Witte Meer, ook wel bekend als de ijsbaan van Beetsterwaag. Ik was blij om de container en de bankjes in zicht te krijgen. Daar zouden we even lekker kunnen zitten …

Een kijkje in ’t Skar

Na een stormachtige nacht was het vandaag weer stralend mooi weer, en dus besloten mijn fotomaatje Jetske en ik vandaag rond het middaguur om maar even een fotokuiertje te maken in het Weinterper Skar. Eens even kijken hoe het er daar voor staat na de werkzaamheden die er onlangs zijn uitgevoerd. De rijplaten die de paden een paar weken geleden bedekten, zijn inmiddels weer weggehaald, maar het nieuw gebaande bospad is voorlopig nog afgesloten met een overdwars liggende boom en wat takken …

141210-1152x

De dobbe lag er mooi bij onder een strakblauwe lucht, maar de straffe wind verhinderde helaas het ontstaan van fraaie weerspiegelingen op het wateroppervlak. Recht boven ons cirkelden enige tijd een paar buizerds in de lucht. Een mooie foto heeft me dat niet opgeleverd, ik was al lang blij dat ik op de been bleef, want dat gecirkel vlak boven ons deed me even flink wankelen …

141210-1200x

Verder was er weinig te beleven rond de dobbe. Lang zijn we er dan ook niet gebleven. Ik heb zelfs niet even op het bankje gezeten, want dat stond pal op de wind, en die wind maakte het allerminst warm. Jetske heeft nog een tijdje geknield aan de waterkant gezeten om wat foto’s te maken. Of dat nog iets bijzonders heeft opgeleverd, weet ik niet, maar misschien zien we de resultaten een dezer dagen wel verschijnen op Schrijven met licht

141210-1158x

Op de terugweg besloten we toch het nieuwe pad maar eens te volgen, daar was Jetske tenslotte nog nooit langs gekomen. En dat ene boomstammetje kon ons vanaf deze kant toch echt niet tegenhouden …

141210-1204x

Omdat we op de heenweg ter hoogte van de brug over het Koningsdiep vertraging opliepen als gevolg van werkzaamheden aan de N31, besloten we terug te rijden via de Poostweg. Daar besloten we bij de nieuwe parkeerplaatsen ter hoogte van het Witte Meer nog even een tussenstop te maken …

Sneeuw langs de Poostweg

Nu ik sinds gisteren ben overgeschakeld op de eindejaarsmodus, kan ik best even terugblikken de sneeuwwandeling die ik vorige week dinsdag met mijn fotomaatje heb gemaakt, dan blijven we hier in elk geval wat in de winterstemming …

121211-1058x

Omdat er die ochtend in onze omgeving een laagje verse sneeuw was gevallen, besloten we na de koffie om een kijkje te nemen in de bossen bij Olterterp-Beetsterzwaag. Dat bleek geen verkeerde keuze te zijn, zodra we op de Poostweg uitstapten, lachten zon en sneeuw ons vriendelijk toe …

121211-1100x

Het leek mij wel aardig om in deze feeërieke omstandigheden samen het rondje om Lauswolt te maken, zoals ik dat ook op 25 oktober heb gedaan. In plaats van een herfstkuier aan de Scherpschutterslaan zou het nu een prachtige winterkuier worden. Omdat ik van me de vorige keer nog goed kon herinneren hoe lang deze kuier was, stelde ik voor om het eerste deel van de route maar over het fietspad af te leggen, dat liep net wat makkelijker dan de glibberige bospaden …

121211-1105x

Kort nadat we een ons tegemoet komende mountainbiker waren gepasseerd, hoorden we achter ons ineens een heftig gepiep en gekraak. Even dacht ik dat die fietser onderuit was gegaan, maar dat viel mee, hij had slechts nogal abrupt geremd en kwam ons nu opnieuw tegemoet …

121211-1106x

Omdat Jetske hem tijdens de eerste passage van dichtbij had gefotografeerd, vroeg hij haar of ze de foto naar hem wilde mailen. Natuurlijk wilde Jetske dat wel doen, maar later bleek dat de mountainbiker een fout mailadres had gegeven. Jammer dan …

121211-1108x

Kijkend, klikkend, pratend en lachend vervolgden we onze weg door het bos, dat er hier en daar sprookjesachtig mooi uitzag. Door het fraaie spel van het zonlicht door de besneeuwde takken viel er om de paar meter wel wat te fotograferen …

121211-1111x

Donderdag het vervolg van deze sneeuwwandeling, maar eerst valt er morgen in het kader van “De lange witte winter” een dik pak sneeuw op dit weblog …

Via Bethlehem terug naar af

Tegenover Hotel Lauswolt staat een lief, klein boerderijtje. Op kaarten uit 1685 en 1718 staat op deze plek al een boerderij aangegeven.Vermoedelijk ontleent de boerderij zijn naam ‘Bethlehem’ aan een kapel of klooster met diezelfde naam, dat hier in de buurt heeft gestaan …

121026-1300x

In 1811 moesten de bewoners van de streek verplicht een achternaam aannemen. Durk Jans, geboren in 1738 in Beets, woonde toen met Grietje Haijes, met wie hij in 1763 was getrouwd, op deze boerderij. Op 16 december 1811 namen ze officieel de achternaam Bethlehem aan. Tegenwoordig staat het boerderijtje, dat nog steeds wordt bewoond, er tiptop bij …

121026-1304x

We laten Bethlehem achter ons en keren terug naar het startpunt van de wandeling. De auto staat een kleine 500 meter verderop, dus er moet nog even doorgestapt worden, en dat valt intussen lang niet mee. We komen langs het stulpje van Rutger Hauer, dat op het landgoed Lauswolt staat. Hauer woont officieel in Hollywood, maar als hij in Nederland is, bewoont hij hier een verbouwde boerderij …

111026-1544x

Even later zijn we dan terug bij de Scherpschutterslaan, waar ik ben begonnen aan deze prachtige kuier rond Hotel Lauswolt en waar de auto op me staat te wachten. Blij toe, want eigenlijk was deze wandeling wat teveel van het goed, maar intussen is het leed van de stijve en pijnlijke benen alweer vergeten. Het was zeker de moeite waard …

121026-1313x