Bekend met MS

Vandaag even extra editie over heel herkenbare MS klachten, nadat ik vanmorgen eerder al wat foto’s van herfstbladeren in het bos had gepubliceerd: https://wp.me/pHUJ-lnU.

Ik werd vanmorgen weer eens wakker met zwabberbenen, daarom ben ik de dag weer heel rustig begonnen met koffie en koek. Daarna ben ik zoals gebruikelijk de tuin even in gelopen. Na een paar keer rustig heen en weer lopen zat er weer voldoende pit in de benen om voorzichtig even wat blad te ruimen. Daar zou Aafje blij mee zijn. 😉

Teug binnen keek op de pc naar het Journaal van 11 uur. Meteen daarna volgde er een vooraankondiging van het programma ‘Tijd voor Max’ van 11:15 – 12:00 uur op NPO 1. Ik kijk daar anders nooit naar, maar mijn interesse werd gewekt door de aankondiging dat Bert Maalderink (verslaggever bij Studio Sport) zou vertellen over de podcast ‘Bekend met MS’, die hij samen met het Nationaal MS Fonds heeft gemaakt.

Ik had daar al over gehoord, maar toen Maalderink na ongeveer 20 minuten in beeld kwam, werd ik toch geraakt door zijn herkenbare verhaal. Na een voorgeschiedenis van ongeveer 4 jaar met diverse klachten, kreeg Maalderink in 2023 de diagnose MS. Bij Studio Sport lukte het werken na verloop vooral in de zomer niet meer. Dat resulteerde uiteindelijk in het maken van de podcast.

Als het over zijn klachten gaat, somt Maalderink een voor mij heel herkenbaar rijtje op:

‘Ik kan slecht tegen fel licht en andere prikkels zoals licht en geluid, da’s gedoe. Verder heb ik o.a. last van vermoeidheid, gevoelloosheid in vingertoppen. Hersenmist is ook zoiets, dat het moeilijk is om makkelijk te denken. Bij elkaar heb ik wel zo’n 10 dingen die ik wel een beetje heb. Geen heel groot drama op dit moment, maar het is wel lastig.’

Ik denk, dat ik straks maar eens naar die podcast ga luisteren. Hij is hier te vinden:

In deel 4 vertelt Bert Maalderink zijn eigen verhaal. Ik vind het een aanrader: https://podcasts.apple.com/us/podcast/aflevering-4-bert-maalderink/id1844823624?i=1000734757818

Herfstbladeren in het bos

Meer dan een enkele paddenstoel en wat licht gezwam heb ik niet gezien in het bos. Herfstbladeren echter des te meer. De droge bladeren op de bosbodem knisperden dat het een lust was. Maar er hingen toch ook nog veel kleurige bladeren aan bomen en struiken. Dit leek me een mooie serie om de week rustig mee te beginnen …

Herfst bij Heidehuizen

Nadat we onze broodjes hadden gegeten, reden we naar Heidehuizen om daar samen weer eens een korte fotokuier te maken. Jetske keek geïnteresseerd en verrast toe hoe ik Flip even later van mijn hand liet opstijgen. Toen ik het bos in liep, volgde Flip me netjes enige tijd.. Na een korte demonstratie heb ik Flip eerst weer ingepakt om wat foto’s te kunnen maken met de RX10. Maar ik moest wel beloven dat ik later op de dag nog een kleine vliegdemonstratie zou geven.

Sneller dan mij lief was, gaven mijn benen te kennen dat het tijd werd om aan de terugweg te beginnen. Ik klapte mijn visstoeltje uit, zodat Jetske nog even wat kon rondscharrelen met haar camera. Over het wat makkelijker lopende fietspaadje zijn we enige tijd later terug gegaan naar de auto …

De mist in

Het liep al tegen twaalven, toen Jetske en ik vrijdag na afloop van een bezoek aan de neuroloog op pad konden. Toch was het nog steeds mistig onderweg. Dat heeft ook zijn charmes, maar we hadden liever wat zon gehad om de herfstkleuren wat te laten sprankelen. Daarom besloten we bij het Weinterper Skar eerst een broodje te eten in de auto, voordat we aan een fotokuier begonnen.

Daar bleek weer eens, dat Jetske meer en meer elk vogeltje ziet vliegen. Ditmaal zag ze vlak naast de auto een paar goudhaantjes door de struiken dartelen. Daar legde ik mijn broodje graag even voor opzij. Voor het eerst sinds lange tijd lukte het me om dat kleine vogeltje eens voor de lens te krijgen. Het was alleen jammer dat het zo donker was, maar een kniesoor die daar op let …

In de Kapellepôle

Tussen een paar vluchten boven de Friese natuur door, heb ik gistermiddag samen met Flip een korte kuier gemaakt in de Kapellepôle

Vandaag hoop ik weer de natuur in te gaan, maar dan met mijn fotomaatje Jetske. Maar eerst heb ik een afspraak bij de neuroloog, dus ik zal vandaag weinig online zijn …

Een fijne vrijdag allemaal!

Mijn eerste videovlucht

Dat er behalve knappe foto’s ook mooie videootjes te maken zijn met de DJI Flip, hebben jullie hier gisteren kunnen zien. Voor dat filmpje stond de camera in de automatische stand, en dan is het niet zo moeilijk. Er zit echter ook een zogenaamde DLOG-M stand op, de opnamen die je daarmee maakt zijn vlak van kleur en contrast. Om tot een mooi natuurlijk beeld te komen, moeten de opnamen voor publicatie eerst worden bewerkt …

Ik kreeg het advies om daarvoor gebruik te maken van de gratis versie van DaVinci Resolve. Dat heb ik geweten. Ik bewerk mijn video’s al pakweg 20 jaar met Cyberlink Powerdirector, daar kan ik mee lezen en schrijven. Mijn huidige versie kan het zwaardere werk van de dronevideo’s echter niet neer aan. En ik heb geen zin en geen geld om in de nieuwste versie van Powerdirector te investeren …

DaVinci Resolve is echter andere koek. Het programma is ontworpen en gemaakt voor professioneel gebruik, waardoor de meeste functies nogal technisch en complex zijn. Om te beginnen ben ik maar op zoek gegaan naar tutorials op YouTube. Bij de een na de andere raakte ik echter na verloop van tijd de draad kwijt. Uiteindelijk vond ik een video die me in bijna 50 minuten tijd stapsgewijs door de belangrijkste functies voerde …

Aan de hand van die video heb ik de opnamen, die ik heb gemaakt op de eerste dag waarop ik met Flip op pad was, stapsgewijs bewerkt. En dit is het eerste resultaat, ruim 17 minuten ruwe DLOG-M opnamen die ik heb bewerkt en teruggebracht tot 5:19 minuten. Het is nog niet optimaal, maar het is een begin …

E-choppers op video

Er waren die dag veel e-choppers op pad. Daardoor kon ik op dezelfde plek nog een tweede groepje in beeld vangen, ditmaal heb ik er een korte video van gemaakt …