Gakkende poortwachters

Terwijl Jetske tussen de woudreuzen ronddwaalde, zag ik verderop een poort bij een huis staan, die mijn nieuwsgierigheid wekte. Omdat Jetske zich wel vermaakte, besloot ik die poort even van dichtbij te bekijken …

De uitdrukking ‘domme gans’ is eigenlijk misplaatst. Ganzen zijn slimme, trouwe en vaak erg waakzame dieren. Wat dat betreft is het niet zo gek, dat er bij deze poort niet is gekozen voor een leeuw of een adelaar, maar voor een paar ganzen. Later die dag zag ik tijdens onze rit ook elders nog een paar van deze ganzen bij een poort staan. Misschien is het een regionaal gebruik. Ik had het in ieder geval nog niet eerder gezien …

Tussen woudreuzen

Nadat we de buurtschap ‘de Pol’ achter ons hadden gelaten, vervolgden we onze weg in de omgeving van De Woldberg. Ergens in de buurt van de buurtschap ‘de Baars’ (kaart OpenStreetMap) zag ik aan linkerkant van de weg een groep heuse woudreuzen staan. Ik vroeg Jetske om daar even te stoppen …

Dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Al snel stonden we allebei aan de andere kant van de greppel die de weg van het bosperceel scheidde. Nu en dan even halt houdend om een paar foto’s te maken, liepen we in de richting van de woudreuzen. Dat viel nog lang niet mee, want het voorste deel van het perceel was bezaaid met grote stronken en grillige takken …

Het werd mij al snel te gortig met het geklauter langs die stronken. We waren nog maar net onderweg, daarom besloot ik terug te keren naar de weg om nog wat beenkracht te sparen voor de rest van de dag. Ik was net weer bij de weg, toen ik Jetske tussen de bomen zag verdwijnen …

De wetlands van de Alde Ie (2)

Ik houd van dit soort oude, natte weidegebieden. De Alde Ie (OpenStreetMap) slingert zich hier heel mooi tussen het oude patroon van sloten en greppels. Van bovenaf is dat nog veel mooier te zien dan vanaf de weg. Nu ik de beschikking heb over mijn drone, kan ik het gebied eens wat verder verkennen. Het lijkt zo vanuit de lucht zowaar groter dan het vanaf de weg lijkt …

Dit lijkt me ook een mooi plekje voor winterse opnamen. En als we geen winterweer krijgen, zeg ik: ‘laat het maar snel voorjaar worden, hier is rust, ruimte en plasdras genoeg voor een heleboel weidevogels …

Herfstbladeren in het bos

Meer dan een enkele paddenstoel en wat licht gezwam heb ik niet gezien in het bos. Herfstbladeren echter des te meer. De droge bladeren op de bosbodem knisperden dat het een lust was. Maar er hingen toch ook nog veel kleurige bladeren aan bomen en struiken. Dit leek me een mooie serie om de week rustig mee te beginnen …

Herfst bij Heidehuizen

Nadat we onze broodjes hadden gegeten, reden we naar Heidehuizen om daar samen weer eens een korte fotokuier te maken. Jetske keek geïnteresseerd en verrast toe hoe ik Flip even later van mijn hand liet opstijgen. Toen ik het bos in liep, volgde Flip me netjes enige tijd.. Na een korte demonstratie heb ik Flip eerst weer ingepakt om wat foto’s te kunnen maken met de RX10. Maar ik moest wel beloven dat ik later op de dag nog een kleine vliegdemonstratie zou geven.

Sneller dan mij lief was, gaven mijn benen te kennen dat het tijd werd om aan de terugweg te beginnen. Ik klapte mijn visstoeltje uit, zodat Jetske nog even wat kon rondscharrelen met haar camera. Over het wat makkelijker lopende fietspaadje zijn we enige tijd later terug gegaan naar de auto …

Tussendijkse lijnen

Bij de eerste dijkcoupure kon ik het niet laten om even de kruin van de oude dijk te beklimmen om te genieten van een hoger uitzichtpunt over het land tussen de oude en de nieuwe dijk …

Het leverde een aantal foto’s op van mooie ‘weglopende’ lijnen in de akker met aan het eind de harde lijn van de Waddendijk …

Losse eindjes in Lauwersoog

Ik sluit de serie over het havengebied van Lauwersoog vandaag af met wat losse eindjes …

Het idee om naar Lauwersoog te gaan, kwam pas op toen we tamelijk doelloos onderweg waren naar het Wad. Het pakte weer erg goed uit …