Niet ver weg van de snelweg

Nadat buien maandag en dinsdag een ritje verhinderden, heb ik gistermiddag de iLark toch maar gepakt om een ritje te maken. Ik besloot eerst maar eens op het Raadhuisplein te kijken. Nadat daar vorig jaar een een circulair Dada-monument is geplaats, is er gewerkt aan de vergroening van het plein …

Ondanks de vele bloemen die er op verschillende plaatsen bloeien, was er geen vlinder te zien. Die vond ik echter, toen ik enige tijd later via een alternatieve route huiswaarts reed …

Op een schelpenpaadje niet ver van de snelweg fladderden vooral rond de pollen kattenstaart op verschillende plekjes tientallen vlinders rond. Alleen een paar geaderde witjes wilden wel even op de foto, maar dan wel graag anoniem, want ze hielden hun kopjes verborgen in en achter de bloemen …

‘Deltawerk//’ in alle rust

Ter afsluiting van deze lange serie blogs over het Waterloopbos heb ik voor de liefhebbers van strakke lijnen en weerspiegelingen nog een 6 minuten durende diaserie van de oude Deltagoot met een muziekje. Best lekker op zo’n warme dag, denk ik …

Fijne dag, hou ’t hoofd koel. ❄️

Op ‘Deltawerk//’

Bijna aan het eind van onze wandeling zagen we dat er een blauwe reiger op één van de betonnen elementen van de oude Deltagoot stond …

Op zich niet zo gek voor een reiger om daar te gaan zitten. Vis zit er waarschijnlijk niet in de vijver, maar hij had er wel een goed overzicht van wat er rondom gebeurde. Dat bood in ieder geval de gelegenheid om vroegtijdig op de wiek te gaan bij de nadering van deze wat al te opdringerige fotografen …

Maar er zitten ook wel eens heel rare vogels bovenop die betonnen kolos. Ik vond een filmpje van een groepje jongeren dat de oude Deltagoot gebruikte als plek voor een interessante en pittige obstacle run. Na een inleidende verkenning en een spannende eerste groepsuitdaging, komen de mannen vanaf 14:00 min. echt op gang …

Tussen het beton

Er zijn twee plaatsen waar je de oversteek kunt maken van de ene lange zijde van ‘Deltawerk//’ naar de andere. Als je daar op een platform tussen de beide lange zijden in staat, ben je aan alle kanten omringd door de grote betonnen elementen …

Dat levert weer heel andere beelden op van het kunstwerk. Hier heb ik niet alleen gebruik gemaakt van de weerspiegelingen op het wateroppervlak, maar ook van de weerkaatsing van het licht van de golfjes op de scheefstaande elementen …

We hebben die betonnen kolos nu zo ongeveer van alle kanten bekeken. Voor, naast en achter …, wat nog rest is de bovenkant. Daarom nemen we morgen nog even een kijkje op ‘Deltawerk//’

Terug bij ‘Deltawerk//’

Aan het begin van de dag hebben we het noordelijke deel van ‘Deltawerk//’, de oude Deltagoot bekeken. Aan het eind van onze rondgang door het Waterloopbos naderden we het kunstwerk vanaf de zuidkant …

We liepen even om het zuidelijke deel heen om vanaf die kant wat foto’s te maken. Daarna volgden we het zuidoostelijke pad. Daar heb ik op diverse plekken nog een heel wat foto’s gemaakt van de betonnen panelen. De weerspiegelingen waren boven verwachting mooi …

Ik sluit vandaag af met een filmpje uit de tijd, waarin de Deltagoot nog volop in bedrijf was. Je kunt hier zien met wat voor kracht de golven op het model van een zeedijk beuken …

Tussen voorjaar en winter

Er waren nog wat foto’s blijven liggen van de laatste kuier met mijn fotomaatje. Ik was gebleven bij de jachthaven van Earnewâld. Daar staat aan de andere kant van It Wiid een beeldengroep gemaakt door Hans Jouta in het water. Wie goed kijkt, kan er misschien drie oud-winnaars van schaatsmarathon ‘De 100 van Earnewâld’ in herkennen: Jeen Wester, Hilbert van der Duim en Jos Niesten. Het beeld heeft een plekje gekregen op de plaats van de start en finish van de natuurijsklassieker …

Het is een beeldengroep van cortenstaal, die een drijvend ponton is geplaatst, zodat het ongeacht de waterstand altijd lijkt of er echt een paar mannen aan het schaatsen zijn. Maar eerlijk is eerlijk, in januari 2017 (foto linksonder) leek het net wat realistischer dan in januari 2025 (foto rechtsonder) …

Aan de ander kant van de haven staat het beeld ‘de Fisker’ van David van Kampen. Earnewâld was vroeger voornamelijk een dorp van vissers, schippers, boeren en rietsnijders. Het beeld van de ielfisker herinnert aan de Earnewâldster voorouders. ‘Ielfisker’ is Fries voor palingvisser. Het beeld is gemaakt uit lavasteen en is te vinden aan de noordkant passantenhaven. Het was een wereld van verschil, de visser in januari 2017 (linksonder) en in januari 2025 …

Nadat we uitgekeken waren bij de haven, gingen we op zoek naar een goed plekje om even te lunchen. Daarvoor wees ik Jetske de weg naar de Manjepetswei ten zuiden van Earnewâld. Daar had ik nogmaals een kans om het weerbeeld van januari 2017 en januari 2025 te vergelijken met een paar foto’s van het huis, dat uitkijkt over de Jan Durkspolder in de verte …

Nadat we onze broodjes op hadden, zag Jetske ter plekke een nieuwe kans om een fotoserie te maken. Dat is voor morgen …

Rijsdammen bij Holwerd

In het laatste deel van deze 9-delige serie over ons ritje langs de Waddenzee gaat het over de rijsdammen, die ten westen van de pier van Holwerd in het kweldergebied staan.

De rijsdammen werden vanaf eind negentiende en begin twintigste eeuw gebruikt om land uit zee te winnen. De waterdoorlatende takkendammen zorgden voor afname van de stroomsnelheid, waardoor slibdeeltjes sneller bezonken en het land dus sneller kon worden ingepolderd. Wie meer over de rijsdammen wil weten, kan hier terecht: ‘Rijsdammen, rotsen in de branding van palen en hout’

Ik houd van het lijnenspel dat die rijsdammen samen vormen. Ver weg liepen er tussen de rijsdammen honderden foeragerende vogels. Langzaam uitzoomend verdwenen de vogels in het niets en resteerde uiteindelijk een minimalistisch beeld van het Wad …