Tagarchief: landkaartje

Doorzomeren

Geplaatst op door

De zomer blijft zijn tol eisen van mijn energie. Letterlijk alles wat ik doe kost de laatste tijd weer extra moeite en energie. Daar is maar één remedie tegen bestand: gewoon niet teveel doen. Zo lang ik me in alles wat in acht neem, gaat het prima. Ik breng mijn dagen daarom vooral in huis en tuin door. De afgelopen weken heb ik me daarom op passieve wijze weer zeer sportief beziggehouden met de Tour de France en het skûtsjesilen. Op fotografisch gebied valt er in de tuin nog wel eens wat te beleven …

een waterlelie en twee goudwindes in de vijver

En ook buiten de tuin scoor ik af en toe nog wel eens een paar plaatjes. Als ik al eens even weg ben, dan is het meestal voor een ochtendritje met de auto naar een vogelkijkhut of op de iLark voor een kort rondje in Drachten of directe omgeving. En dat bevalt prima, easy does it. Ook het bloggen houd ik voorlopig op een laag pitje door wat korter van stof te zijn en wat vaker te volstaan met een ‘like’. Kortom: we zomeren nog even door zonder overprikkeld te raken …

een landkaartje op bloeiend koninginnekruid

Vlinders rond de kaardebol

Geplaatst op door

wat vooraf ging …

Toen ik later thuis met de foto’s bezig was, herinnerde ik me ineens dat ik eerder foto’s van die bloemen had gemaakt. Of beter gezegd, van de restanten ervan. Tijdens een fotokuier in de Ecokathedraal in november 2018 werden de skeletjes ervan mooi in het zonnetje gezet. Toen wist ik nog niet wat voor bloemen het waren, inmiddels denk ik te weten dat het de kleine kaardebol is …

Omdat hij zo mooi is en omdat ik hem zo weinig zie, pak ik wat de vlinders betreft de draad weer op bij het landkaartje …

Ook het helder witte koolwitje ontbrak niet …

Zelfs een al flink rafelige atalanta kwam nog even buurten …

Ik sluit deze serie en dit bezoek aan de Ecokathedraal af met een wat verder ingezoomde versie van het landkaartje dat zich zo sierlijk achter een bloem trachtte te verstoppen …

Vlinders in de Ecokathedraal

Geplaatst op door

Ik had geen beter plekje kunnen treffen om mijn onderdanen even weer wat rust te gunnen. Scheef achter me stond op een paar meter afstand een plant te bloeien waar het een komen en gaan was van vlinders. Ik hoefde alleen maar naar de hoek van het muurtje te schuiven en me een kwartslag te draaien om lekker in de zon zittend een heerlijke serie vlinderfoto’s te kunnen maken. Mijn tot nu toe zeer matige vlinderjaar werd hier in één keer goedgemaakt …

Om te beginnen een vlinder die ik in de tuin ook nog wel eens voorbij zie komen, het geaderd witje. Maar ook een dagpauwoog wilde zijn kleurenpracht wel even showen …

Dan een paar foto’s van de vlinder die op de laatste foto van gisteren zo sierlijk achter een bloem zat. Het landkaartje is een vlinder die ik maar weinig zie, maar morgen komt hij hier nogmaals voorbij …

De citroenvlinder is in het recente verleden vaak jaarlijks de eerste vlinder geweest die ik op de foto kon zetten. Dit jaar pakte dat wat anders uit, maar ik heb hem in elk geval weer in beeld kunnen vangen …

  • wordt vervolgd

Hoogteverschil in de Ecokathedraal

Geplaatst op door

Na een korte pauze vervolgde ik mijn fotokuier door de Ecokathedraal vanaf de plaats waar ik gisteren was gebleven. Bij laatste foto van gisteren stond ik bovenaan de trap. De onderstaande foto heb ik gemaakt, nadat ik die trap was afgedaald naar de duisternis. Dat werpt dan toch weer een heel ander licht op het geheel …

De trap komt aan de onderkant uit op een tussenliggend niveau. Daarna hoefde ik voorlopig alleen maar af te dalen naar het normale niveau, en dat kwam me eerlijk gezegd wel goed uit …

Aangekomen bij de lange, nog altijd mooi strak gestapelde muur op de onderstaande is er een eind aan de afdaling. De muur laat het hoogteverschil mooi zien …

Op een kleine open vlakte aan de voet van de muur lijkt een oude beschaving ten onder te zijn gegaan aan een aardbeving. Terwijl ik daar wat rond scharrelde om nog wat foto’s te maken, begonnen mijn onderdanen het stilaan welletjes te vinden …

Al snel had ik weer een muurtje gevonden dat even als rustpunt kon dienen. Daarmee zijn we uitgekomen bij de vraag waarom ik de Ecokathedraal één van mijn ‘last resorts‘ noem. Het is goed en snel bereikbaar met de auto, het is er vrijwel nooit druk, er valt altijd wel wat te zien en te fotograferen en bovenal: er zijn een heleboel zit- en rustplekjes …

Terwijl ik daar zo wat zat te mijmeren, zag ik niet ver bij me vandaan plotseling het onderstaande tafereeltje. En er fladderde daar meer moois rond. Spoiler: de grote vuurvlinder en de koninginnepage zaten er niet bij …

  • wordt vervolgd

Landkaartjes

Geplaatst op door

De afgelopen weken had ik al diverse keren uitgekeken naar een landkaartje. Een paar maal heb ik ook wel een exemplaar zien fladderen, maar even ergens lekker rustig zitten om voor me te poseren, was er niet bij …

130812-1356x

Terwijl ik vanmiddag na afloop van een korte rondgang door de Ecokathedraal bij Mildam nog even op een muurtje wat zat te mijmeren, zag ik ineens een landkaartje neerstrijken op een pol koninginnekruid …

130812-1402x

Toen ik er naar toe liep, zag ik dat er maar liefst twee exemplaren op de bloemen zaten: een tamelijk ongeschonden exemplaar en eentje waarvan de vleugels al flink gerafeld waren …

130812-1408x

En ze lieten zich nog goed portretteren ook. Mijn dag was meteen weer goed.   🙂