Tussen voorjaar en winter

Er waren nog wat foto’s blijven liggen van de laatste kuier met mijn fotomaatje. Ik was gebleven bij de jachthaven van Earnewâld. Daar staat aan de andere kant van It Wiid een beeldengroep gemaakt door Hans Jouta in het water. Wie goed kijkt, kan er misschien drie oud-winnaars van schaatsmarathon ‘De 100 van Earnewâld’ in herkennen: Jeen Wester, Hilbert van der Duim en Jos Niesten. Het beeld heeft een plekje gekregen op de plaats van de start en finish van de natuurijsklassieker …

Het is een beeldengroep van cortenstaal, die een drijvend ponton is geplaatst, zodat het ongeacht de waterstand altijd lijkt of er echt een paar mannen aan het schaatsen zijn. Maar eerlijk is eerlijk, in januari 2017 (foto linksonder) leek het net wat realistischer dan in januari 2025 (foto rechtsonder) …

Aan de ander kant van de haven staat het beeld ‘de Fisker’ van David van Kampen. Earnewâld was vroeger voornamelijk een dorp van vissers, schippers, boeren en rietsnijders. Het beeld van de ielfisker herinnert aan de Earnewâldster voorouders. ‘Ielfisker’ is Fries voor palingvisser. Het beeld is gemaakt uit lavasteen en is te vinden aan de noordkant passantenhaven. Het was een wereld van verschil, de visser in januari 2017 (linksonder) en in januari 2025 …

Nadat we uitgekeken waren bij de haven, gingen we op zoek naar een goed plekje om even te lunchen. Daarvoor wees ik Jetske de weg naar de Manjepetswei ten zuiden van Earnewâld. Daar had ik nogmaals een kans om het weerbeeld van januari 2017 en januari 2025 te vergelijken met een paar foto’s van het huis, dat uitkijkt over de Jan Durkspolder in de verte …

Nadat we onze broodjes op hadden, zag Jetske ter plekke een nieuwe kans om een fotoserie te maken. Dat is voor morgen …

Het raadsel van de takkenzooi

Vorige week publiceerde ik een logje met foto’s over een raadselachtige takkenzooi die ik begin oktober aantrof in de windmotor aan de Westersanning in de Jan Durkspolder. Wat was daar aan de hand …? Waren die takken er in geblazen door de wind? Was het ’t werk van baldadige jongelui …?

171004-1055x

Nadat ik gistermiddag eindelijk weer eens met een voldaan gevoel terugkwam van een bezoekje aan het ziekenhuis, heb ik even een ritje gemaakt naar de Jan Durkspolder …

171025-1409x

Een stukje noordelijker dan bij de Westersanning heb ik ditmaal de benen even gestrekt aan de Manjepetswei ter hoogte van de Alde Geau. Vanaf deze kant fotografeer ik de bewuste windmotor normaal gesproken alleen ’s winters wanneer er geschaatst wordt. Zoals ook vanaf deze afstand goed te zien is, zijn de takken weer uit draaiende delen verdwenen. En intussen kan ik dankzij een reactie die dinsdagavond binnenkwam het raadsel rond de takkenzooi ook ontsluieren. De windmotor moest tijdelijk gecamoufleerd worden …

171025-1414x

Lezer M. Wijma schreef dinsdagavond: “Er is daar een film opgenomen ‘Redbad‘. Die film is in de tijd dat er nog geen windmolens waren. Zo hebben ze geprobeerd om hem wat te camoufleren. Er zijn daar ook alle hekjes, telefoonkastjes langs de weg, gemaal, etc gecamoufleerd met riet, takken zo dat het niet opvalt in de film …”

171025-1408x

Stom!!! Dat wist ik immers ook wel. Ik had nota bene ’s avonds bij Omrop Fryslân TV een item gezien over de opnamen van de spektakelfilm ‘Redbad’ waar in totaal ruim 600 figuranten en 150 paarden meewerkten. “Het is een jongensdroom, vroeger speelden we altijd al riddertje” en “Once in a lifetime” waren een paar reacties van de deelnemende figuranten.

Een stijlvol bankje

Enkele minuten nadat ik een paar foto’s had gemaakt van de takkenzooi in de windmotor aan de Westersanning bij Oudega zag ik opnieuw een opvallend onderwerp opdoemen. In de berm van de Manjepetswei tussen Oudega en Earnewâld stond ineens een kleurrijk bankje …

171004-1104x

Dat herinnerde mij er ineens aan dat 2017 is uitgeroepen tot het ‘Stijljaar‘. Door heel Nederland wordt aandacht besteed aan het jubileum van De Stijl. Omdat er in de geschiedenis van De Stijl een prominente plaats is voor Drachten, had ik me begin dit jaar voorgenomen om daar in mijn weblog ook af en toe wat aandacht te besteden, maar dat is er vanwege mijn gezondheidsperikelen helaas niet van gekomen …

171004-1108x

Dit bankje heeft in opdracht van Doarpsbelang Aldegea in mei een kleurrijke make-over gekregen van cliënten van dagbesteding Tierelantuintje. Met de strakke lijnen en de herkenbare primaire kleuren van De Stijl brengt Oudega een mooie ode aan kunstenaar Theo van Doesburg die Drachten met zijn abstracte kunst internationaal op de kaart zette …

171004-1105x

Theo van Doesburg had zijn eerste grote opdracht in Drachten. In 1921 mocht hij de kleurschema’s ontwerpen voor zestien middenstandswoningen in de Torenstraat. In deze straat, die in de volksmond de ‘Papegaaienbuurt’ wordt genoemd, zijn die stijlkleuren nog steeds terug te zien. Museum Dr8888 heeft een van de woningen teruggebracht in de originele staat en geopend voor het publiek. Als ik eraan denk, zal ik in de resterende maanden van het jaar proberen hier nog eens wat van de Stijlelementen in Drachten te tonen …

171004-1106x