Skûtsjesilen op‘e Tsjûkemar by Ychtenbrêge …
Skûtsjesilen op het Tjeukemeer bij Echtenerbrug …
Simmer yn Fryslân – 5
Tagarchief: Tjeukemeer
Onze eerste mannenmiddag
Het uitstapje dat ik vorige week zaterdag met de jongens naar mijn geboortegrond maakte, was in feite onze eerste mannenmiddag. Maar daar waren we intussen ook wel aan toe. Pepijn zit tenslotte ook al in groep 8. Kleine jongens worden nu eenmaal snel groot …
Het was een middag die me een flinke dosis energie heeft gekost, maar dat was het dubbel en dwars waard. We hebben het alle vier een erg gezellig tripje gevonden. Ik heb wat aardige dingen uit mijn jeugd kunnen vertellen waar zeker Tijmen en Pepijn zich niet altijd evenveel konden voorstellen. Maar door het verhaal op locatie te doen, is er toch wel wat blijven hangen, schat ik zo in. Het is me alleen niet echt gelukt om uit te leggen wat turf was en hoe het ontstond. Maar dat pakken we op zodra ze hier weer eens op bezoek zijn, want we hebben nog een paar turfjes in het hok liggen …
Bij het Tjeukemeer
Zodra we op weg naar mijn geboortegrond bij Oudehaske de A7 verlieten, begon ik de jongens de eerste verhalen uit mijn jeugd te vertellen. We reden langs het Nannewiid, één van de kleinste Friese meren, tegenwoordig vooral het domein van windsurfers. Tussen mijn 10e en 15e jaar werd het beeld er op zomerse dagen vooral bepaald door zwemmers en roeiers. In de zomervakanties heb ik daar in die periode veel geroeid in een oude houten roeiboot van een oom. In die periode logeerde ik vaak bij één van de vele ooms en tantes van mem haar kant, die vrijwel zonder uitzondering aan de noordkant van het Tjeukemeer woonden. Heit zijn familie zat van oudsher aan de zuidkant van het Tjeukemeer, daar logeerde ik tot mijn 10e het meest …
De eerste tussenstop maakten we korte tijd later op de oostelijke oever van het Tjeukemeer. Aan de Marwei is een parkeerstrook waar ik graag even aan de waterkant zit. Voor de beweeglijke Pepijn was dit een welkome gelegenheid om even de benen te strekken. Hij was meteen onder de indruk van de oppervlakte van dit grootste van de Friese meren, een plas waar het lelijk kan spoken …
Terwijl Nils, Tijmen en ik wat stonden te praten, leek Pepijn van plan te zijn om te testen hoe ver hij het water in kon lopen zonder dat het water in zijn laarzen liep …
Om te voorkomen dat hij daarbij toch net wat te ver zou gaan, besloten we onze rit zekerheidshalve maar snel weer te vervolgen, nadat deze lijvige surfer het plankhaventje was binnengelopen …
Korte tijd later parkeerde Nils zijn bolide kundig op het laatste vrije plekje op de parkeerstrook langs de Middenweg. Daar vandaan begonnen we aan onze wandeling naar het huis aan de Commissiepolle waar ik de eerste jaren van mijn leven heb doorgebracht. Vanaf de parkeerplaats was al te zien dat er het nodige veranderd is sinds mijn laatste bezoek in 2014 …
- wordt vervolgd
Terug naar de oorsprong
Vandaag ga ik met Nils en de beide jongens terug naar mijn geboortegrond. Aan de hand van de onderstaande foto’s hoop ik ze ter plaatse wat te kunnen vertellen over hoe het leven er voor mij als opgroeiend kind eind jaren 50, begin jaren 60 uitzag op het Friese platteland …
Op mijn weblog heb ik het hele verhaal al eens uit de doeken gedaan in een 3-delige serie. Voor de gemiddelde blogger voldoet dat prima, maar voor de jongens zal een stukje ‘aanschouwelijk onderwijs’ op locatie vast beter beklijven. Voor belangstellenden die het nog niet kennen, is de driedelige serie hier terug te vinden:
Skywatch Friday 394
Het Tjeukemeer (Google Maps) donderdagmiddag voordat het begon te regenen …
Lake Tjeukemeer (Google Maps) Thursday afternoon before it started to rain …
Wil je meer Skywatch foto’s zien? Gewoon even op het logo klikken …
Wanna see more Skywatch photos? Just click the logo …
Maak er een mooi weekend van!
Wishing you all a wonderful weekend!
IFKS – de A-klasse in actie
De veranderlijke wind noopte de wedstrijdleiding er blijkbaar toe om voor de A-klasse een andere baan uit te zetten op het Tjeukemeer. Het publiek bij het Veenpoldergemaal bij Echten was daar niet echt blij mee, want de boeien lagen nu zo ver bij ons vandaan, dat we van het ronden ervan eigenlijk niets konden zien …
Hoe dan ook, rond 15:00 uur zocht de hele vloot een plekje om goed en snel over de startlijn te komen …
Het was Froukje Osinga-Meijer, de enige vrouwelijke schipper in de grote A’s, die met de ‘Jonge Jasper’ meteen de leiding nam …
En ze zou de koppositie in het verloop van de wedstrijd ook niet meer uit handen geven, ze liep met iedere ronde zichtbaar verder weg van de rest van het veld …
Naar mate de wedstrijd vorderde nam de wind op het Tjeukemeer gestaag toe, zodat de skûtsjes al snel met een mooie snor voor de kop de golven doorkliefden …
Henk Jonkvorst merkte gisteren in een reactie op dat hij het mooi zou vinden als de bemanning zich wat meer in kledij zou steken die matcht met hun traditionele schepen, ik vrees echter dat die tijd voorbij is. De skûtsjes heten nog traditionele zeilschepen te zijn, maar dat zijn het eigenlijk al lang niet meer. Sommige skûtsjes zijn verlengd, andere zijn juist korter gemaakt en de katoenen zeilen zijn vervangen door nylon. Afgelopen week schijnt er zelfs nog een motor uit één van de skûtsjes te zijn gehaald om maar minder gewicht aan boord te hebben. Bemanningsleden in traditionele kledij is in een tijd waarin ook het skûtsjesilen steeds meer als topsport wordt benaderd en bemanningen allerlei teambuildingscursussen en diverse trainingen ondergaan slechts een droom …
Er wordt meer en meer gezeild met het mes tussen de tanden. Daarbij worden risico’s niet altijd gemeden, en dat is met schepen die toch pakweg een slordige 20 ton wegen niet altijd verstandig. Ook op het Tjeukemeer was dat vorige week donderdag het geval. ’s Avonds hoorden we dat er na een aanvaring tussen twee skûtsjes een paar bemanningsleden gewond moesten worden afgevoerd, schipper Jeroen de Vos van de ‘Eelkje II’ bleek daarbij zelfs een schedelbasisfractuur te hebben opgelopen. Nee, het skûtsjesilen is al lang geen onschuldig folkoristisch gebeuren meer …
Na anderhalf uur zeilen was het de ‘Jonge Jasper’, die voor de tweede dag op rij souverein als eerste over de finish kwam. Hoewel ze de hele week mooi stabiel in de top van het klassement zeilde, was het voor Froukje Osinga-Meijer niet genoeg voor het kampioenschap. Dat werd in de finaledag bij Lemmer voor de zesde maal binnen gehaald door schipper Tony Brundel met het skûtsje de ‘Lytse Lys’ …
IFKS – Klasse a-klein
Wat later dan gepland konden de skûtsjes in de Klasse a-klein – dit zijn skûtsjes met een maximale lengte van 17 meter – aan het begin van de donderdagmiddag uiteindelijk toch van start, omdat er geleidelijk een verkoelend briesjes over het Tjeukemeer begon te waaien. Dat was niet alleen gunstig voor de skûtsjes, maar ook voor ons als toeschouwers, want hoewel we bijna met onze voeten in het water zaten, werd zo langzamerhand knap warm op de wal bij het gemaal …
Hoewel het veld vrij ver bij ons vandaan lag, konden we vanaf ons plekje bij het gemaal m.b.v. verrekijker en zoomlens toch mooi zien hoe de boeien werden gerond door de skûtsjevloot …
Het skûtsje ‘De Eemlander’ uit Eemnes kwam uiteindelijk als eerste over de finish, maar ook voor de supporters van het ‘Abbegeaster skûtsje’, die in groene t-shirts naast ons op de eerste rij zaten, werd het een prima dag. Na een matige start wisten ze uiteindelijk op te klimmen naar een keurige tweede plek …
Het ‘Abbegeaster skûtsje’ en het skûtsje ‘Twa Famkes’ uit Drachten met de drie Drachtster turfjes in het zeil brachten na afloop van de wedstrijd nog even een groet aan het publiek door even vlak voor het gemaal langs te varen …
Terwijl de matadoren in de A-klasse aan het inzeilen waren, begon de organisatie de boeien te verslepen, omdat de wind draaide en verder toenam. En die boeien werden zo ver weg gesleept, dat ik me zorgen begon te maken of we wel iets van de wedstrijd in de A-klasse zouden kunnen zien …
– wordt vervolgd –
Afanja's Weblog 