In De Veenhoop

In navolging van die zeilboot ben ik ook in westelijke richting verder gegaan. Acht km pal ten westen van Drachten ligt De Veenhoop (Google Maps), een klein dorp met ca. 250 inwoners. In de auto ben ik er op weg naar westelijker contreien talloze keren doorheen gereden, maar met de iLark heb ik er onlangs eens wat extra tijd voor genomen …

De brug ‘Polderhuis’ is genoemd naar het restaurant It Polderhûs, dat bij de brug staat. Het staat op de fundamenten van een uit 1872 daterende boerderij, met aan de voorkant een karakteristieke brugwachterswoning. Met een terrasje aan het water is dit best een aantrekkelijk plekje …

Op een informatiezuil van toeristisch overstappunt (TOP) De Veenhoop wordt nog meer dan in Drachten de nadruk gelegd op de ligging tussen enerzijds de geborgenheid van bos en heide in Zuidoost-Fryslân en anderzijds de openheid van water en vlakten in het zuidwesten …

Het dorp lijkt opnieuw tot leven gekomen te zijn na de heropening van het Polderhoofdkanaal tussen De Veenhoop en Nij Beets in 2015. Hierdoor is er vanuit De Veenhoop niet meer alleen een noordelijke toegang tot het meer open water, maar is er ook een aansluiting op de zuidelijker gelegen Turfroute. Dit is een cultuurhistorische vaarroute die door Het Andere Friesland kronkelt langs bossen, natuurgebieden en heidevelden …

Morgen nemen we een kijkje bij de brug en de Noordersluis in de verte.

Schildwantsen in de tobbe

Toen de lucht gisteren aan het eind van de ochtend open brak, werd het zowaar voor het eerst deze week nog even lekker weer. Tijdens een rondje door de tuin trof ik op een wegkwijnende bloem, die in de zinken tobbe naast de vijver staat, niet één, niet twee, maar welgeteld drie groene schildwantsen aan …

En daar bleef het niet bij, op een zaaddoosje van de naburige blauwe iris zat er ook nog eentje. Kleiner en met een mooie zwarte tekening, maar niettemin ook een groene schildwants …

* Ik heb zojuist nog even gekeken, ze zitten er nog steeds.

Trossen los, koers west

Drachten probeert zich al een aantal jaren aan te prijzen als oostelijke toegangspoort tot de Friese Meren. Om de relatie met het water, die er sinds 1641 is, meer gestalte te geven, wordt al een aantal jaren gewerkt aan ‘Waterfront Drachten’. Dat is hard nodig, want tot nu toe heeft de gemiddelde watersporter hier niet zo gek veel te zoeken …

Wie eenmaal met zijn boot in Drachten ligt aangemeerd, is daar meestal snel uitgekeken. De best optie is vaak om de trossen meteen weer los te gooien en in westelijke richting te koersen, zoals deze zeilboot onlangs ook deed …

Ik houd er op zijn tijd wel van om een stukje te varen, ongeacht of dat nu op de Friese wateren is of in de Kop van Overijssel. Maar met het huidige weerbeeld lokt het me niet echt …

Kil gedruppel

De hitte in juni was mijn ding niet echt, maar kille en vochtige dagen zoals gisteren leveren voor mijn defecte inwendige thermostaat minstens even grote problemen op. Afijn, ik heb maar weer geprobeerd er het beste van te maken …

Een paar keer heb ik me even op het terras gewaagd om bij de tobbe naast de vijver wat druppels te fotograferen. Veel tijd heb ik mezelf niet gegund, want de aanhoudende motregen vertroebelde mijn blik op de druppeltjes al snel. Toch is het weer gelukt om een paar foto’s van druppels met de heksenbol te maken. De kleinste druppeltjes waren voor een kleine kruisspin die zachtjes in zijn web heen en weer wiegde …

Hoe is ’t mei jo?

‘How do you do?‘ loeide de koe

en wierp de boer van onder haar wimpers een zwoele blik toe

Hoe is ’t mei jo?‘ balte de ko

‘It hâldt net oer‘ sei de boer, ‘fan sokke soele eagen rekket men fan slach no’

Op de regenton

Een sprinkhaan of het nimfje ervan had een plekje gezocht op de nieuwe regenton. Toen ik hem zag zitten, ben ik maar even naar binnen gegaan om de macro-voorzetlens te pakken. Hij bleef keurig op me wachten …

Weidelandschap op een muur

De iLark blijft me over tot dusver onbekende paadjes voeren. Nadat in juni vooral fietspaden in het bos- en heidegebied ten zuiden van Drachten het doel waren, ben ik me de laatste tijd meer gaan richten op het gebied direct ten westen van Drachten …

In de auto maakte ik altijd al graag gebruik van plattelandsweggetjes om wat binnendoor te toeren, maar met de iLark hebben binnendoortjes nog weer een laagje extra gekregen op de kaart. Langs elke bocht wacht weer een verrassing …

Zo reed ik vorige week, nadat ik de lakenvelders had gefotografeerd, van Small Ee binnendoor naar Boornbergum. In de Wilgen passeerde ik daarbij deze muurschildering op de zijmuur van een handel in aanhangwagens (Google Maps). Ik heb geen idee wie het gemaakt heeft, maar ik vind het mooi. Zelfs de Friese Ballonfeesten ontbreken niet …