Na drie actieve dagen op rij met mooie ritjes op de iLark is het tijd om ’t vandaag eens rustig aan te doen. Een prima moment om deel 2 van de videoserie ‘Vlinders en insecten in slow motion’ te publiceren. Fijne zondag allemaal …
Deel 1 van ‘Vlinders in slow motion’ was hier al te zien
Eind juli heb ik al twee blogjes gepubliceerd over de Papegaaienbuurt in Drachten. Het verhaal over dit bijzondere buurtje is niet compleet zonder de Rijkslandbouwwinterschool bij de kruising van de Torenstraat en de Houtlaan …
Het gebouw werd opgeleverd tussen 1920 en 1922, naar een voorlopig ontwerp van R. Wibbelink. Na diens overlijden werd het ontwerp afgerond door gemeentearchitect Cees Rienks de Boer, Het diende oorspronkelijk als landbouwwinterschool, waarin boerenzoons (en later ook dochters) ’s winters les kregen in landbouwkunde als zaaien, rooien, spitten en voederen …
Het gebouw is sinds oktober 2007 officieel een rijksmonument, mede dankzij de zeldzame glas-in-loodramen van Theo van Doesburg, waaronder de ‘Grote Pastorale’ en ‘Kleine Pastorale’ met agrarische afbeeldingen. Ook ontwierp Van Doesburg een kleurenschema in oranje, groen en paars voor interieur en houtwerk, maar dit werd pas in 1988 zo uitgevoerd …
Theo van Doesburg ontwierp behalve het kleurenschema ook twee sets glas-in-loodramen met geometrische voorstellingen. De traplichtramen aan de Houtlaanzijde vormen de ‘Grote Pastorale’ (300×70 cm). Deze ramen zijn op de foto’s niet goed te zien, omdat er een boom in de weg staat.
Het bovenlicht boven de ingang aan de Torenstraat is de ‘Kleine Pastorale’ (93×183,5 cm). … van een zaaier, een maaier, een rooier en een spitter …
Vanmorgen ben ik op de iLark via Olterterp naar Heidehuizen gereden. Daar heb ik op één van mijn favoriete bankjes een tijdlang lekker in de zon bij gezeten een vennetje …
Een vuurjuffer en een lantaarntje waren zo vriendelijk om even voor me te poseren. Met nog twee knipperende streepjes op het dashboard, was het ritje weer precies lang genoeg. Ik kan me geen fratsen meer veroorloven, want de accu heeft intussen zoveel aan kracht ingeboet, dat ik nog maximaal 25 km ver kan rijden …
Tijdens een ritje op de iLark kriskras door Drachten heb ik onderweg een atalanta en een kleine vos kunnen kieken op een paar mooie zonnehoedjes …
De afgelopen jaren had ik al diverse keren van lokale vogelaars gehoord, dat er regelmatig een ijsvogel in de buurt van de vogelkijkhut bij de Leijen zit. Hoe vaak ik de afgelopen 20 jaar ook in de vogelkijkhut naar hem heb zitten uitkijken, ik kreeg de ijsvogel niet te zien. Maar ja, een paar van die echte vogelaars zitten er vaak van ’s ochtend vroeg tot in de middag, en dat lukt mij niet …
Op de dag waarop de waterhoentjes een hardloopwedstrijd over de bladeren van gele plomp en waterlelies hielden, streek er plotseling ook een ijsvogel op een paal voor de hut neer. Eindelijk, hij zit er dus echt wel! Het was alleen wat jammer dat ik hem alleen in tegenlicht te zien kreeg. Maar goed, een kniesoor die daar op let. Hij zit er en ik heb hem gezien …
Om het mooie weer nog maar even mee te pakken, ben ik gisteren even naar de Leijen gereden. Onderweg naar de vogelkijkhut maakte ik een praatje met een jonge vrouw, die er net vandaan kwam. Ze liet wat foto’s zien van o.a. een voorbij vliegende roerdomp, een kiekendief en twee zeearenden die een tijdlang op het eilandje hadden gezeten. Bij het afscheid zei ik met een knipoog, dat ik toch wel hoopte dat ze nog wat voor mij had overgelaten …
Even later zat ik in de hut. En het moet gezegd, ik zat er goed, maar na enige tijd werd het toch wel saai. Er gebeurde vrijwel niets. Gelukkig had ik drie weken geleden meer geluk, toen liepen er vlak voor de hut drie waterhoentjes over de bladeren van de waterlelie en de gele plomp. Kijk eens naar die enorme poten. Ik vond het heel vermakelijk …
Gisteren bleef het stil rond de vogelkijkhut. Er vlogen eens een paar eenden voorbij en er dook een grote stern buiten het bereik van mijn camera in het water. Dat was het wel zo ongeveer. Ik moest me tevreden stellen met een foto van een paar aalscholvers, die de plek hadden ingenomen van de zeearenden in de laatste boom van het eilandje …
Door de camera een heel klein stukje naar rechts te draaien, kon ik de houtpantserjuffer in een heel ander licht vastleggen …
Afanja's Weblog 