Een houtpantserjuffer op bezoek

In verband met de late vakanties hier in het noorden kwam de jeugd zaterdagmiddag nog even langs voor koffie en taart. Tijdens een rookpauze op het terras gingen alle ogen in de richting van de bloemen in de hoek, toen ik mijn camera daarop richtte …

Het duurde even, voordat de anderen ook zagen wat ik daar zag. Een houtpantserjuffer* was neergestreken op één van de bloemetjes van de ijzerhard. Lang bleef hij daar niet zitten …

Al snel verhuisde hij naar een stokje dat in de zinken tobbe was blijven staan, nadat het in voorjaar en vroege zomer de blauwe irissen had ondersteund. Prima, want dat leverde me uiteindelijk een mooie rustige achtergrond op …

* Op 17 augustus schreef ik hier al dat ik hem nog verwachtte. 😉

Hé … goh … tjee … (2)

Om te beginnen bedankt voor jullie reacties n.a.v. de foto van het geaderd witje van gisteren. Omdat (bijna) niemand me precies heeft kunnen vertellen hoe het nu zat met de onderstaande foto, kom ik daar vandaag nog maar even op terug. De beste omschrijving kwam van Paul Brugman op Mastodon. Hij schreef: “Klein geaderd witje dat op een wat onbeholpen manier een bloem aanvliegt, met een soort Fosbury flop.” Vooral dat laatste vond ik een prachtige vondst …

Zoals ik het zie, vliegt de vlinder ondersteboven naar de bloem toe. Waarschijnlijk is hij daar al dartelend en buitelend zo terecht gekomen. Dat hij ondersteboven hangt is o.a. te zien aan zijn roltong, die vlak boven zijn ogen te zien is. Een stukje naar rechts zien we het rechter voorpootje omhoog wijzen. Dat hij op de kop vliegt, is ook te zien aan de antennes, die op de foto naar beneden wijzen. “De ene antenne is op Uri Geller-achtige wijze door het bloemblad heen gestoken”, aldus Peter Grey. Op de onderstaande foto, die een fractie later is gemaakt, kun je zien dat ook die antenne tussen twee bloemblaadjes door steekt. Verder zien we de bovenkant van de rechtervleugel …

Jetske benoemde tot slot nog iets wat mij ook was opgevallen. De vlinder op de eerste twee foto’s heeft bruine ogen. Dat is bijzonder voor een geaderd witje. Normaal gesproken zijn ze altijd zachtgroen van kleur met donkerder stippen op de oogbollen, zoals op de foto hieronder …

Zo, nu jullie weer … fijne dag verder. 🙂

Hé … goh … tjee …

Soms tref ik mijn archief eens een foto aan, waarvan ik denk: ‘Hé … goh … tjee …’

De onderstaande foto uit augustus 2014 is daar een goed voorbeeld van. Ik kijk er wat raar tegenaan, maar ik zeg er verder niks over. Ik ben benieuwd hoe jullie er tegenaan kijken en wat jullie zien …

Zelfde bankje, andere libel

“Kijk, de dieren zochten je toen al op …,” schreef Sjoerd gisteren in reactie op de foto van de libel op het bankje. Nou leest Sjoerd hier al sinds ongeveer 2006 mee, dus enige voorkennis kan hem niet worden ontzegd. Hij heeft dus ook wel gelijk, want er kwam ook meerdere keren een hagedisje bij me zitten …

In de periode 2005-2015 maakte ik gemiddeld twee keer per week een fotokuier in het Wijnjeterper Schar, in het Fries: Weinterper Skar. Dit is een klein Natura 2000-gebied ten zuidoosten van Drachten. Wanneer ik daar op één van de bankjes neerstreek, kwam er regelmatig een libel of waterjuffer bij me zitten. Deze bruinrode heidelibel kwam er in september 2007 even gezellig bij …

Op een rugleuning

Aanhoudende vermoeidheid en krachteloze onderdanen weerhouden me er nog steeds van om regelmatig even een fotokuiertje te maken. Om de fleur er toch wat in te houden, doe ik voorlopig zo nu en dan een greep in mijn archief. Deze libel kwam in september 2008 naast me zitten op rugleuning van een bankje in het Weinterper Skar …

Insecten in de tuin (2)

Vandaag deel 2 van de insecten die ik de laatste tijd in onze tuin heb gefotografeerd …

Er ontbreken nog een paar prominenten zoals het lieveheersbeestje en een pantserjuffer. Maar ook minder geliefde soorten zoals de wesp en de mier heb ik nog niet mooi kunnen kieken deze zomer. Maar wie weet, misschien krijg ik daar volgende week in de verlening van de zomer nog een kansje op …

– naamgeving: Obsidentify

Insecten in de tuin (1)

De afgelopen maanden heb ik regelmatig gemopperd over het gebrek aan insecten in de tuin. Nu de zomer stilletjes naar het eind loopt, heb ik de oogst van de afgelopen tijd eens bij elkaar gezocht …

Pas sinds begin augustus heb ik wat meer soorten gezien dan alleen huisvliegen en mugjes. Maar het kan de zomer niet meer goed maken, it’s too little too late …

– naamgeving: Obsidentify