Mooie optrekjes

Oranjewoud staat bekend om zijn mooie landhuizen en andere aardige stulpjes. Dit optrekje met oprijlaan en snelle dure auto staat tegenover het landgoed dat we hier gisteren hebben bekeken …

Aan het eind van de Lindelaan staat het statige Landgoed Oranjestein. Op de plek waar eens de rentmeesterswoning van het stadhouderlijk lusthof zich bevond, liet de Leeuwarder koopman Pieter Cats in 1820 een buitenplaats bouwen. Het oude gedeelte van de prachtige tuin die het neoclassicistische huis omringt, werd in 1822 ontworpen door de gisteren ook al genoemde tuinarchitect Lucas Pieter Roodbaard

Oranjestein staat aan de Marijkemuoiwei. Een stukje verderop aan die straat passeren we dit kleine huisje in het bos. Klein, maar fijn. Maar verkijk je er niet op, want er zit wel een EIGEN WEG bij …

En nog weer wat verderop staat de Oranjerie van Oranjestein. Na een wandeling door de tuin is hier gelegenheid om te aandacht te besteden aan de inwendige mens. Dat zat er nu niet in, want de Oranjerie was gesloten en heeft maar beperkte openingstijden …

Enkele minuten later reden we Brongergea binnen, tussen de 14e en de 16e eeuw was het een kerkdorp, dat van groter belang was dan Oranjewoud. Na verloop van tijd verloor Brongergea aan betekenis en werd het dorp voorbijgestreefd door dorpen als De Knipe en Mildam. Tegenwoordig is Brongergea een kleine buurtschap onder de rook van Oranjewoud …

wordt vervolgd

De andere kant van ’t eiland

– Een virtuele vakantie 21 –

Op de derde en laatste dag van ons korte verblijf op Terschelling besloten we een fietstocht over de zuidkant van het eiland te maken, langs het Wad en tussen de weilanden door. Hoewel ik als enige in het gezelschap over een e-bike beschikte, lieten de ritjes van de voorgaande dagen zich flink voelen in mijn bovenbenen.

Het hek en vooral het waarschuwingsbord op de eerste twee foto’s kwamen me eerlijk gezegd dan ook wel goed uit. Even een moment van rust en humor. Volgens onze gids moesten we over de dijk, om dan aan de zeezijde verder naar het oosten te fietsen. De beide vrouwen stonden erop om alle drie de fietsen gezamenlijk naar boven te brengen, zodat ik mijn benen nog even kon ontzien. Wat een kanjers, hè …!?