Bosyacinten in ’t groen

De koude aprilmaand lijkt tot gevolg te hebben gehad, dat onze tuin er de laatste tijd tamelijk saai en somber uit zag voor de tijd van het jaar. Pas sinds enkele dagen schieten de boshyacinten tussen het groen omhoog om weer wat kleur in de tuin te brengen…

In het weekend heb ik er eens wat foto’s van gemaakt. Het kan aan mij liggen, maar ik heb het idee dat de boshyacinten in onze tuin dit voorjaar wat iel zijn gebleven. De meesten lijken weinig bloemetjes te hebben op lange stelen. …

Ik draag de bloemetjes op aan de stoere jonge blom op de motor op de foto hieronder. Ze wist het toen nog niet, maar een jaar of wat later zou ze mijn moeder worden. Ze viert vandaag haar 88e verjaardag …

Frisgroen in het zonlicht

Hoewel ik door de seizoenen heen elke dag wel even een paar keer de tuin in loop, heb ik er afgelopen weekend voor het eerst dit jaar weer eens langere tijd achtereen gezeten …

Het lang verwachtte zonnetje zette op verschillende plaatsen in de tuin het frisse groene van de nieuwe lente mooi in het licht. De bladnerven van sommige bladeren waren duidelijk zichtbaar en de eerste insecten op de laatste foto waren een mooie bonus …

De koepel en de poort

We naderen stilaan het einde van deze rondgang door het voorste deel van de Ecokathedraal. Bij het pleintje met de gebroken zuilen maak ik nog een paar foto’s van de vrolijk gekleurde Kardinaalsmuts

Daarna zetten we koers in de richting van de uitgang, op de eerste foto hieronder kun je het poortgebouw al door het gebladerte zien schemeren. Maar we nemen eerst nog een afslag naar rechts. Ik wil jullie namelijk een blik op en in het koepelgebouw niet onthouden. Dit is het enige bouwwerk in de Ecokathedraal waar je echt even naar binnen kunt lopen. Eenmaal binnen krijg je door het rookgat een mooi doorkijkje naar de kroon van een boom …

En dan is het echt tijd om de Ecokathedraal te verlaten. We passeren ‘Funny Face’ aan de rechterkant en staan dan voor het massieve en majestueuze poortgebouw ‘Porta Celi’

Eenmaal onder poort doorgelopen staan we weer in het voorportaal van de Ecokathedraal. Het zitje heeft een update gekregen met een paar nieuwe latjes op de bankjes en een nieuw rugloos zitmeubel. Met een tevreden gevoel heb ik daar nog even lekker in een flets zonnetje gezeten …

het zitje in het voorportaal van de Ecokathedraal

Plaatselijk wat zonlicht

Zoals al vaak het geval is geweest, heb ik maandagmiddag een korte pauze ingelast aan de voet van de tempel waarmee ik het logje van gisteren afsloot. Daarna was het tijd om nog wat verder door de Ecokathedraal te dwalen. Het zonlicht speelde daarbij af en toe mooi door de bomen …

Zelfs een paddenstoel in een laag, donker hoekje werd net voldoende opgelicht voor een mooi plaatje. Nadat ik was afgedaald naar het normale niveau, heb ik vanaf een muurtje het pleintje met de gebroken zuilen en de trottoirbanden nog maar eens in ogenschouw genomen. Een eenzame fietsenstandaard wees me vervolgens de weg naar de uitgang …

Strijd tussen grijs en groen

We laten het nieuwste gedeelte van de Ecokathedraal achter ons en lopen wat verder naar achteren. Al snel zien we aan de linkerkant van het pad ‘Funny Face’ verschijnen, die ons naar het pad aan de andere kant verwijst …

Langs dit pad beginnen we links en rechts de charme van de Ecokathedraal te ontdekken. Naar mate de los gestapelde stenen en tegels langer liggen, zoekt de natuur zijn plek langs, op en tussen beton en steen. Afijn, beelden zeggen meer dan woorden, verwonder je maar even …

Wanneer we een stukje verderop het trapje op de laatste foto hierboven hebben beklommen, lijkt er ineens een tempel van de Inca’s of de Azteken voor ons op te doemen …

Terug over Oudega

Na twee rondjes boven onze woonwijk was het tijd om de terugweg te aanvaarden. We vlogen in noordwestelijke richting en passeren daarbij de oudste industrieterreinen van Drachten, ‘de Haven’ en ‘de Tussendiepen’ aan de westkant van Drachten …

Ik zag o.a. één van de onlangs door boeren geblokkeerde distributiecentra van Aldi onder me langs glijden (foto linksonder). Daarna kwam de Nieuwe Haven in beeld waar o.a. Kijlstra Beton gevestigd is (foto midden). We verlieten Drachten waar we het op de heenreis ook langzaam in beeld zagen verschijnen, bij de Smalle Eesterzanding (foto rechtsonder) …

Toen ik mijn blik weer naar voren richtte, zag ik dat Nationaal Park de Alde Feanen voor ons uitgestrekt lag. Aan de horizon zag ik voor het eerst de roze gloed van weerspiegeld zonlicht op de Waddenzee …

We waren intussen Oudega genaderd, één van de oudste dorpen in de gemeente Smallingerland, waarvan Drachten de hoofdplaats is. De van oorsprong in het midden staande kerk, die gebouwd is rond 1100, is het oudste monument van de gemeente …

We vlogen inmiddels al langs de Panhuyspoel, een nog in bedrijf zijnde zandwinput waar ik onderweg naar Earnewâld en de Jan Durkspolder regelmatig langs kom …

  • wordt vervolgd

Een rondje boven de Drait

Nadat ik tijdens het eerste rondje de onderstaande foto had gemaakt, waar ons huis tamelijk centraal op staat, besloot de piloot om nog een tweede rondje boven onze woonwijk de Drait te maken. Om een niet al te ruime boog te hoeven maken, ging het toestel voor mijn gevoel dusdanig scheef, dat ik mijn ongerustheid toch maar even heb geuit, want daar voelde ik me niet echt prettig bij. Dat was volgens de piloot natuurlijk volstrekt overbodig. “Je ging op je brommer toch ook altijd scheef door de bocht vroeger,” redeneerde hij …

Daar had hij zeker een punt. Daarom besloot ik maar door te gaan met fotograferen. Veel valt er over de drie onderstaande foto’s niet te zeggen, ze laten alleen wel zien dat we gelukkig in een vrij groene wijk uit begin jaren ’70 wonen …

De foto hieronder laat verder mooi een deel zien van de loop van het riviertje de Drait tussen de beide westelijke woonwijken de Trisken en de Drait …

Op de foto linksonder nog een blik op het riviertje en beide woonwijken. Tijdens het tweede rondje boven onze wijk was in zuidoostelijke richting Parkwijk de Singels te zien met zwembad De Welle (middelste foto). Op de foto rechtsonder nogmaals een deel van onze woonwijk en de ernaast gelegen begraafplaats Slingehof …

Ik sluit het tweede rondje over onze woonwijk af met een laatste foto, waarop voor kenners ons huis te vinden is …

  • wordt vervolgd