De heidelibel en de bij

De warmte heeft me de afgelopen maanden voornamelijk is huis en tuin gehouden. De airco is op de heetste dagen een weldaad. Maar alleen binnen zitten is ook geen optie, daarom nestelde ik me tussendoor regelmatig even op een schaduwrijk plekje in de tuin met de camera naast me.

Op zo’n moment landde er een libel op één van de laatste bloemen van de kattenstaart bij de vijver. Met de camera zoals gebruikelijk binnen handbereik, was een foto snel gemaakt …

De eerste foto had een verrassend mooie achtergrond, vond ik. Maar van de libel was weinig meer te zien dan zijn glanzende vleugels. Ik stond op van mijn stoel en deed voorzichtig een paar stappen opzij. Ik houd van die donkere achtergrond waar de bloemen en de heidelibel zo mooi tegen afgetekend staan …

Nog geen twee tellen later leek de libel op te schrikken van een bij, die ook wel zin had in de kattenstaart. De libel vloog op en vloog een klein stukje naar achteren om te kijken wie zijn rust had verstoord. Hij liet het er vervolgens maar bij en vloog naar de tuin van buurvrouw Vijf …

Niet ver weg van de snelweg

Nadat buien maandag en dinsdag een ritje verhinderden, heb ik gistermiddag de iLark toch maar gepakt om een ritje te maken. Ik besloot eerst maar eens op het Raadhuisplein te kijken. Nadat daar vorig jaar een een circulair Dada-monument is geplaats, is er gewerkt aan de vergroening van het plein …

Ondanks de vele bloemen die er op verschillende plaatsen bloeien, was er geen vlinder te zien. Die vond ik echter, toen ik enige tijd later via een alternatieve route huiswaarts reed …

Op een schelpenpaadje niet ver van de snelweg fladderden vooral rond de pollen kattenstaart op verschillende plekjes tientallen vlinders rond. Alleen een paar geaderde witjes wilden wel even op de foto, maar dan wel graag anoniem, want ze hielden hun kopjes verborgen in en achter de bloemen …

Muntvlindertjes in de tuin

De afgelopen dagen zag ik verschillende keren een minivlindertje door de tuin fladderen. Als ik mini zeg, dan bedoel ik ook mini, hij is niet veel groter dan een centimeter groot. Gistermiddag zag ik er eentje landen in de kattenstaart …

Het betreft het muntvlindertje, een klein vlindertje dat als een driehoekje op de bladeren of bloemen zit. De vleugels zijn paars-bordeauxrood met gele vlekjes. Ze laten zich nu in veel tuinen zien, omdat in augustus de tweede generatie de eerste komt aflossen … 

Rond de kattenstaart

De kattenstaart in onze tuin was helemaal weggekwijnd. Omdat we hem toch wel misten, heeft Aafje een nieuwe plant gekocht, die voorlopig in een zinken emmer bij de vijver staat …

Het duurde niet lang, voordat het er een komen en gaan van insecten was …

Zomerse perikelen

Hoewel we hier de afgelopen twee weken geen extreem hoge temperaturen hebben gehad, willen mijn onderdanen nog steeds niet lekker meewerken. Mijn voeten en onderbenen voelen voortdurend ongebruikelijk zwaar aan. Een beetje alsof ze tot halverwege de knie zijn volgelopen met lood, en dat maakt het lopen er niet makkelijker op …

Zoals bekend, ben ik In warme zomerse perioden nooit topfit. Vaak was ik dan langere tijd erg moe, dat is geen nieuws. Maar deze aanhoudend zware benen, terwijl ik verder aardig fit ben, vormen weer een geheel nieuwe sensatie. En zo stelt MS je steeds weer voor verrassingen …

Toch denk ik, dat deze (tijdelijke) terugval met het weer te maken heeft. Het is weliswaar niet extreem warm geweest, de gemiddelde temperatuur kwam hier in juli wel uit op 18°C en dat is aan de hoge kant. Voorlopig lijkt het zomerse weer nog wel even aan te houden. Zo lang kijk ik het gewoon nog even aan. Er zullen vast weer betere tijden komen …

Maar geen zorgen, met een wat aangepast dagprogramma vermaak ik me nog steeds prima. Om het bewegingsapparaat gaande te houden, maak ik een paar maal per dag een ritje op de hometrainer. Daarnaast loop ik regelmatig de tuin even in om te zien of er nog wat te fotograferen valt. En verder vermaak ik me uitstekend met verslaggeving van de Olympische Spelen, vooral op de radio. En vanaf zaterdag komt daar het skûtsjesilen nog bij. Dus ik verveel me nog niet …

Pinken en vlinders

Voordat ik aan een nieuwe meerdelige serie begin, ga ik nog even door met het opruimen van van mijn archief. Daarbij stuitte ik o.a. op het laatste deel van de wandel- en vaartocht die Jetske en ik eind juli hebben gemaakt naar de laatste baggelmachine in De Deelen. Op de terugweg zijn we bij Terband even gestopt om wat foto’s te maken van de pinken in een weiland met op de achtergrond een reuzenrad in aanbouw van de de firma Mondial

Onze aandacht werd echter al snel van de achtergrond naar de voorgrond getrokken. Aan de slootkant stonden weelderig bloeiende kattenstaarten ons zachtjes toe te wuiven …

Rond de kattenstaarten wemelde het van de vlinders, er fladderden vooral veel kleine vossen en bruine zandoogjes en enkele dikkopjes rond …

Behalve kattenstaarten stond er ook veel jacobskruiskruid aan de slootkant. Het lijkt me dat daar een koevinkje op zat. Toen ik even later in de auto wilde stappen, zat daar nog een vrouwelijk bruin zandoogje op de drempel …

En de pinken …? Die stonden ons intussen vanaf de andere kant van de sloot heerlijk nieuwsgierig op de vingers te kijken …