Pas uitgeslopen libellen

Vandaag even wat foto’s uit de oude doos. Maandag had Bushcrafter een paar foto’s van de larvehuid van een uitgeslopen libel op zijn blog staan. Omdat dit een nieuw fenomeen voor hem was, heb ik even wat foto’s opgezocht uit mei 2008.

Jetske en ik – ja, zo lang en nog langer gaan wij als fotomaatjes door het leven – waren die dag samen in het Weinterper Skar op pad. Daar vonden we bij de dobbe een paar libellen die echt nog maar net waren uitgeslopen …

De meeste soorten libellen leven hooguit een paar maanden als volwassen insect. Voordat de libel zo’n mooi gevleugeld insect is, leeft hij eerst geruime tijd onder water als larve. Bij sommige soorten duurt dat stadium één tot twee jaar, bij andere soorten kan het wel vijf jaar duren. Al die tijd vervelt hij verschillende keren en gaat de larve als een geduchte jager en vreetmachine door het leven. Hij lust zo ongeveer alles van zoetwaterpissebedden en dikkopjes tot kleine stekelbaarsjes. Tegen het eind van de larvetijd kruipt hij omhoog langs een water- of oeverplant …

Als de larve een geschikte uitsluipplek heeft gevonden, houdt hij zich stevig vast en vervelt voor de laatste keer. De huid van kop en borststuk barsten open en heel langzaam komt de volwassen libel eruit. Wanneer kop, borststuk en poten eruit zijn, grijpt de libel zich vast en trekt zijn achterlijf uit de larvenhuid …

Als de libel uit de larvehuid is gekropen, pompt hij zijn achterlijf en vleugels op. Daarna moeten de vleugels nog drogen en uitharden, dat kan nog enige tijd duren. Uiteindelijk kiest de libel het luchtruim, waarna hij enkele weken of een paar maanden door het leven gaat als een geduchte vliegende jager …

We vonden die dag een paar verschillende soorten uitsluipende libellen. Op de eerste 4 foto’s is de smaragdlibel te zien, op de 5-delige serie hierboven staat een viervlek libel. Wil je alles weten over het uitsluipen, dan kun je hier terecht: de levenscyclus van libellen.

Kortom: het was een topdag voor het laag-bij-de-grondse werk. Dat kon toen nog. Tegenwoordig waag ik me daar maar zelden meer aan. Zo diep als Jetske ben ik dankzij het kantelbare schermpje van mijn camera nooit hoeven gaan. Door de knieën zakken lukt nu ook nog wel, maar ik moet vervolgens ook weer omhoog, en dat wordt met de week moeilijker. Gelukkig heb ik de foto’s nog …

Een zweefvlieg in actie

Hoe de plant heet, dat weet ik weer eens niet. Maar daar gaat het me nu ook niet om. Hij is spontaan aan komen waaien en heeft zich enkele jaren geleden op het terras aan de rand van de vijver tussen de tegels heeft genesteld. Sommige mensen zouden het wellicht onkruid noemen, maar bij ons is hij welkom. Hij is ook op een prima plekje gaan staan, want de lamp die op mooie zomeravonden de vijver verlicht, wordt er mooi door aan het zicht onttrokken …

Op hun lange stengels deinden de bloemen bij ieder zuchtje wind zachtjes heen en weer. Intussen zijn ze uitgebloeid en heb ik de kale stengels verwijderd. Maar toen ze begin juni op hun mooist stonden te pronken, trokken ze allerlei kleine insecten aan …

Terwijl ik lekker in mijn schaduwrijke hoekje zat, heb ik mijn zoomlens eens een tijdje losgelaten op een zweefvlieg die er op een zonnige dag rond het middaguur rondzweefde …

Maar ook minder opvallend was het er vaak een drukte van belang. Op de onderstaande foto van boven naar beneden bladluizen, een mier en de larve van een lieveheersbeestje. Dat treffen zal niet voor alle deelnemers even goed zijn afgelopen, vermoed ik …

Van larve tot lieveheersbeestje

Niet eerder hebben we in het voorjaar zoveel larven van lieveheersbeestjes in de tuin gehad, ik heb er tientallen geteld. Op 7 juni liet ik hier al wat foto’s en een videootje zien van de larve van een lieveheersbeestje dat driftig op zoek was naar bladluizen …

120605-1145x

Zodra ze zich hebben volgevreten, beginnen die larven aan een volgend stadium in hun leven. Ze zoeken een plekje om zich vast te hechten aan het oppervlak van een blad, een schutting of zelfs op het deksel van een gft-container, zoals het onderstaande exemplaar. Een paar weken zitten ze zo ineengeschrompeld vast. En dan bedoel ik ook echt vast, want de larve op de foto hieronder heeft zelfs het legen van de container overleefd …

120629-1321x

Het uiteindelijke resultaat van deze gedaantewisseling is een kersvers lieveheersbeestje. Hert beestje hieronder komt dus voort uit de vreemde gedrochten op de eerste twee foto’s. Is het niet wonderlijk …?

120716-1428x

Het leven van zo’n lieveheersbeestje begint meteen met hindernissen. Zodra hij zijn vleugels heeft uitgeslagen. heeft hij een probleem, die vleugels moeten namelijk vervolgens weer veilig worden onder de beschermende dekschilden. En dat valt nog lang niet mee …

120716-1432x

Maandagmiddag heb ik de worsteling waarmee het opvouwen en opbergen van die vleugels gepaard gaat kunnen vastleggen op video. Vooral aan de rimpels en kreukels in de dekschilden is goed te zien dat het echt om een kersvers beestje gaat, want die schilden zijn nog niet uitgehard. En als het beestje ons aan de achterzijde een inkijkje geeft onder de schilden en de vleugels, dan herkennen we ineens de langwerpige gedaante van de larve …

Larve lieveheersbeestje op jacht

Het was vanochtend zo waar droog hier, en dus heb ik weer eens een tijdje met de camera in de tuin rond gestruind. Het meeste interessante onderwerp dat ik op mijn pad aantrof, was de larve van een lieveheersbeestje …

120607-1130x

Zowel de larve als het volwassen lieveheersbeestje eten heel veel bladluizen, het volwassen diertje eet wel 100 bladluizen per dag. Iedere bladluis die het lieveheersbeestje tegenkomt staat op het menu. Zo eten ze verschillende soorten en hebben ze een gevarieerd kostje …

120607-1135x

Omdat deze kleine veelvraat geruime tijd op een geschikt plekje bleef rond scharrelen, heb ik ook nog maar even een ruim twee minuten durend filmpje van het beestje gemaakt. Zoals gebruikelijk is het weer een HD-filmpje, zodat het op volledig scherm bekeken kan worden …

De roodharige wespbij

Gisteren liet ik al wat portretten zien van de grijze zandbijen op de Merskenheide. Vandaag een ander beestje dat ik daar maandagmiddag ook heb vastgelegd …

110411-1435x

Zie je grijze zandbijen, dan zitten er ongetwijfeld ook roodharige wespbijen in de buurt. In zijn geelzwarte jasje lijkt de roodharige wespbij veel op de wesp …

110411-1437x

Als hij – gezien door het oog van de camera – op je afkomt, lijkt het een enorm agressief monster … En echt heel sympathiek is hij ook niet …

110411-1335x

De roodharige wespbij is in zekere zin een soort koekoek in de insectenwereld. De vrouwelijke roodharige wespbij legt haar eieren in de door de grijze zandbij gegraven nesten …

110411-1404x

De larve van de wespbij doodt bij uitkomst de larve of het ei van de grijze zandbij en doet zich vervolgens tegoed aan de voedselvoorraad …

110411-1403x

Wespbijen eten geen vlees, zoals wespen, maar gewoon stuifmeel en nectar, het zijn immers bijen …

110411-1440x

Ik weet niet wat jullie ervan vinden, maar ik vind de ogen van de roodharige wespbij fascinerend …

110411-1438x

En ik krijg met de dag meer lol in de macrofotografie. 🙂