Nadat Schokland in opdracht van de overheid in 1859 ontruimd moest worden, bleven er een paar functionarissen op het eiland om voor de haven en voor de vuurtoren te zorgen. In 1901 werd er op het noordelijk deel van het eiland een woning voor de lichtwachter gebouwd, die hebben we gisteren gezien. In 2007 is naast de woning een replica van de vroegere vuurtoren naast de woning geplaatst …

Voor mij was dit het eindpunt van de kuier. Om de batterij wat op te laden voor de wandeling terug naar de auto, ben ik even op een bankje bij de vuurtoren gaan zitten. Jetske liep nog even door naar het misthoornhuisje, dat bijna op de meeste noordelijke punt van het vroegere eiland staat. Dit gebouwtje, van waaruit de misthoorn werd bediend, is gebouwd in 1922. Twintig jaar later was de Noordoostpolder helemaal drooggelegd …

Bij het misthoornhuisje stond weer een wit en lichtblauw beeld. Jetske liep er eens omheen en begon vervolgens aan een hendeltje te draaien. Vermoedelijk werd daarmee informatie over de geschiedenis van de plek ten gehore gebracht …

En toen begonnen we aan de lange weg terug. Het waren 350 lange meters, maar ze gingen licht omlaag, we daalden af van ongeveer van ongeveer Normaal Amsterdams Peil naar ca. 4 meter onder NAP. De trekkingstokken en wat mentale ondersteuning van mijn fotomaatje hebben me er weer door gesleept. Eigenlijk was het weer net iets teveel van het goede. Maar ik heb het weer gehaald en het was de moeite letterlijk en figuurlijk waard. Best kans dat ik nog eens een bezoekje aan Schokland wil brengen, maar dan met de iLark, zodat ik wat makkelijker van zuid naar noord kan komen en wat meer kan zien …