Ja, ’t is ’t Wad …
3/3
’t Is ’t Wad
Tagarchief: palenrij
De hazen dansen aan zee
Nog een laatste blik op de Waddenzee met zijn kernmerken palenrijen op verschillende plaatsen …
Pakweg 50 meter verderop dansten de hazen aan zee …
Palen dwars op de strekdam
We naderen het eind van het Smidspaed over de strekdam in de Waddenzee bij Peazens-Moddergat. Daar reikt rechts een palenrij naar het oosten de Waddenzee in …
Achter deze dubbele palenrij, een zogenaamde rijsdam, wordt onder invloed van eb en vloed voortdurend sediment aangevoerd, waardoor het buitendijkse kweldergebied van de Peazemerlânnen heel langzaam blijven groeien. Het is deze dynamiek die het Waddengebied zo boeiend maakt …
Een tureluur in de zeeklei
We hadden ongeveer een derde deel van de strekdam langs de Peazemerlânnen afgelegd (OpenStreetMap), toen ik even omkeek naar de zeedijk. We bevonden ons intussen ter hoogte van de laatste paaltjes van mijn geliefde palenrij een stukje verderop bij Peazens-Moddergat …
Jetske zag op dat moment een tureluur staan. De vogel had daar een perfecte schutkleur, zodat ik eerst even goed moest zoeken. Hij leek helemaal in de zeeklei op te gaan …
Toch wel nat op ’t Wad
Het zag er wel erg droog uit op de foto’s van gisteren, maar zoals ik in de reacties hier en daar al schreef, in werkelijkheid viel het reuze mee. Het was vooral een kwestie van beeldkeuze …
De foto’s van gisteren had ik gemaakt vanaf het eerste deel van de dam langs de Peazemerlânnen, de westelijke poot van het Smidspaed. Hier wordt stilletjes nog altijd nieuw land aangewonnen, daardoor ligt het wat hoger. Vermoedelijk komt dat deel alleen nog onder water te staan bij springtij. Verderop langs de dam nam de nattigheid flink toe …
Op de zeedijk bij Wierum
Nadat we samen een tijdje van het uitzicht over dit deel van het Wad hadden genoten, besloot Jetske even verderop te kijken. Daar zijn op de kwelder onlangs de rijshoutdammen hersteld om de kwelder te behouden en te versterken…
Dat was na de eerdere fotosessie bij Peazens-Moddergat wat teveel van het goede voor mijn onderdanen. Ik stelde me tevreden met de eerste rij palen in de verte …
Daarna heb ik mijn camera eens op de peilschaal peilschaal gericht, die aan de voet van de dijk in de Waddenzee staat. Het is al een oudje, want ‘Waterschap Fryslân’ heet volgens mij al sinds 2004 ‘Wetterskip Fryslân’ …
En verder heb ik er nog enige tijd gewoon staan genieten van het uitzicht. Het was er zo mooi en zo stil, alsof ik er alleen op de wereld was. Omdat hier geen bankje op de dijk stond, heb ik me node van het uitzicht los moeten rukken om af te dalen naar het dorp …
Vlak voordat ik me om wilde draaien, verscheen de lange man ook nog even op dijk. Toch leuk om hem op die mooie dag aan het Wad tweemaal te treffen …
– wordt vervolgd
Terug op de dijk
Terwijl mijn fotomaatje Jetske zich nog goed vermaakte met de schelpen en wat dies meer zij, begon ik de dijk weer te beklimmen. Vanaf de zeekant is de klim minder steil, maar wel langer dan vanaf de landzijde. Halverwege de dijk heb ik nog even een foto gemaakt in de lengterichting van de oude palenrij …
Eenmaal boven gekomen, ben ik naar het (dubbelzijdige) bankje gelopen. Daar heb ik enige tijd lekker gezeten om mijn benen even wat rust te geven. Dit is trouwens een bijzonder bankje …
Hier heb ik op 31 mei 2003 één van mijn meest bijzondere fotoseries gemaakt. Die ochtend kwam de zon om 5:15 uur op tijdens een gedeeltelijke zonsverduistering. De eerste minuten leek het alsof de maan opkwam, maar al snel kreeg de zon zoveel kracht, dat er niet meer met onbeschermde ogen naar te kijken was. Wat je hieronder ziet is dus niet de maansikkel, maar de gedeeltelijk verduisterde zon …
Terug van 31 mei 2003 terug naar 29 november 2024. Vanaf het bankje op de dijk was het uitzicht over het Wad nog mooier en weidser dan beneden. Hier boven vandaan kon ik niet alleen de witte, maar ook de rode vuurtoren op Schiermonnikoog zien. Ook de Engelsmanplaat is op de laatste foto van de kleine serie hieronder te zien …
Wat er helaas ook te zien is, is een gaswinningsplatform. Afgelopen week heeft minister Hermans het besluit om definitief te stoppen met de gaswinning in de Waddenzee wéér uitgesteld. Ik vrees dat de NAM de regering zal uiteindelijk chanteren door iedere vorm van herstelbetaling van schade als gevolg van gaswinning te stoppen, tenzij het gas onder de Waddenzee ‘veilig’ mag worden gewonnen …
– wordt vervolgd
Afanja's Weblog 