Het was er al druk toen we de vogelkijkhut in de Jan Durkspolder binnen stapten. De kijkluikjes aan de luwe oostkant van de hut waren al goed bezet. Jetske schoof naar het laatste vrije plekje aan die kant, en ik nam plaats bij een luikje aan de zuidkant. Dat was niet het beste plekje, zo bleek al snel …
![](https://afanja.com/wp-content/uploads/2023/08/230801-1351xx.jpg)
Aan de oostkant verscheen na enige tijd een ree, die een rondgang over het drooggevallen deel van de plas maakte. Daar had ik één keer eerder een ree gezien. Die spotte ik indertijd toen ik uit de auto stapte, eenmaal in de hut aangekomen, was de ree indertijd alweer verdwenen. Nu zat het weer niet echt mee, omdat ik bepaald geen vrij zicht had …
![](https://afanja.com/wp-content/uploads/2023/08/230801-1333xx.jpg)
Er zat niets anders op dan me maar met de ellebogen naar voren te werken, want dit kansje moest me eigenlijk niet ontgaan. Met een ferme schouderduw heb ik Jetske uiteindelijk weten te bewegen een stapje opzij te doen. Maar daar hield ik dan ook echt een paar prachtige foto’s van deze plassende reegeit aan over …
![](https://afanja.com/wp-content/uploads/2023/08/230801-1347xx.jpg)
![](https://afanja.com/wp-content/uploads/2023/08/230801-1348xx.jpg)
![](https://afanja.com/wp-content/uploads/2023/08/230801-1349xx.jpg)
Het spreekt vanzelf dat ik het heb goedgemaakt met mijn fotomaatje, zodra de ree voorgoed uit beeld was verdwenen, de middag was tenslotte nog niet om … 😉
![](https://afanja.com/wp-content/uploads/2023/08/230801-1352xx.jpg)