Terug bij de Wijde Ee

Nadat ik vanuit de lucht een tijdje had rondgekeken bij de Boornbergumerpetten, besloot ik onderweg naar huis nog weer even naar de Bûtendiken te rijden. Ik hoefde er maar een kleine omweg voor te maken en ik had nog genoeg power in de batterijen om hier nog even een rondvlucht te maken. Bovendien leek het voorlopig de laatste mooie dag te zijn om even te vliegen …

Nadat ik eerder die week al wat foto’s had gemaakt van de petgaten aan de zuidkant van de weg, besloot ik de camera nu eerst eens te richten op het noorden. Daar kijken we van uit over de Wijde Ee en de Mûntsegroppe, zij vormen hier samen de vaarweg naar Drachten …

De rechtlijnige bak met water op de de laatste twee foto’s hierboven is it Krûme Gat. Het Noordergemaal dat de polder rechts in beeld bemaalt, loost hier het water. In it Krûme Gat zitten ook de in- en uitlaten voor de retentiepolders aan de linkerkant van de weg hieronder …

Reaklif – schitterend uitzicht

Het wordt tijd om eerst weer afscheid te nemen van Reaklif. Hoe kan ik dat nou beter doen met een laatste blik op de die dag af en toe bijna magisch mooie schitteringen …

Eerst een paar foto’s van het silhouet van het lange hek dat er langs de weg staat. En dan nog even genieten van die prachtige schitteringen en het zicht over het IJsselmeer. Het was zo helder dat de skyline van Noord-Holland in de verte te zien was …

Voorlopig einde, maar ik kom hier zeker nog eens terug.

Zeilboten op de Beulakerwijde

Het was vlak voor de vakantietijd nog lekker rustig op de Beulakerwijde tijdens onze vaartocht. Ik heb er niet veel meer dan zes of zeven zeilboten op het water gezien. Zo was er dit exemplaar dat een stuk verderop met gebolde spinnaker in tegengestelde richting voer …

Ook de onderstaande zeilboot kruiste ons pad. Ik ben niet opgegroeid op of rond het water, en van zeilen heb ik geen verstand, maar kijkend naar het zeilteken denk ik, dat dit een valk is. De valk is een middelgrote open zeilboot. Het is een tweemans wedstrijdboot die van origine gebouwd werd van hechthout met een vaste kiel. Een latere uitvoering in polyester is populair voor recreatie en zeillessen …

Het zeiljacht op de foto’s hieronder was één van de mooiste zeilboten die we die dag gezien hebben. Achtergrondinformatie heb ik er niet over, ik vind het gewoon een mooi zeiljacht …

Wat kleiner en eenvoudiger, maar minstens zo mooi is de zeilpunter, waarmee ik dit hoofdstuk afsluit. De zeilpunter of Gieterse punter is een uniek type boot dat veel wordt gebruikt in en rond de wateren bij Giethoorn. Het is een oud traditioneel vaartuig dat al eeuwenlang wordt gebruikt in de regio …

– wordt vervolgd

Land in zicht

Te midden van een armada van zeilboten en een enkele kruiser komen we steeds dichter bij het vasteland van het vertrouwde Heitelân …

170605-1350x

‘De Koegelwieck’, één van de twee snelle catamaran veerboten van Rederij Doeksen, komt ons in vliegende vaart tegemoet om weer een nieuwe lading passagiers af te leveren op Vlieland …

170605-1351x

Voorbij de zeilboten tekenen de contouren van het industrieterrein van Harlingen zich steeds duidelijker af tegen de steeds dichter opeen gepakte wolken boven het vasteland …

170605-1353x

Korte tijd later worden we voorbij gesneld door ‘de Tiger’, de tweede catamaran veerboot van Rederij Doeksen, die de sneldienst tussen Terschelling en Harlingen v.v. onderhoudt …

170605-1418x

Tot slot nog wat foto’s van de recht toe recht aan bebouwing op het industrieterrein van Harlingen …

En als dan de skyline van Harlingen voor ons ligt en de haven in zicht komt, naderen we echt het einde van de vakantie. In het laatste logje van deze lange serie kijken we nog even naar het ronkende motorhome in het vooronder van de Ms Friesland …

170605-1424x

Op volle zee

Wie na het logje ‘Afscheid van Terschelling‘ in de veronderstelling verkeerde dat daarmee eindelijk een eind was gekomen aan deze intussen al knap langdurige vakantieserie, die zat er naast. We waren in dat logje tenslotte pas aan boord gegaan en we waren nog maar net de haven uit. Voordat je dan in Harlingen bent, zit je nog een kleine twee uur op volle zee. En daar viel ditmaal met mooi weer nog wel het nodige te fotograferen …

170605-1258x

Hoewel ik allerminst over zeebenen beschik – ik heb het ooit al eens gepresteerd om op de boot van Lauwersoog naar Schiermonnikoog zeeziek te worden – kan ik toch altijd wel genieten van de aanblik van passerende zeilschepen …

En op momenten dat er geen schepen in de buurt zijn, kan ik ook gefascineerd raken door die immense leegte van de schier oneindige zee. Hoewel leegte … in dit geval doemde er rechts aan de horizon toch nog iets op …

170605-1338x

Op zulke momenten komt de sterke zoom van mijn ouwe trouwe Powershot SX50 HS toch altijd weer goed van pas. Niet dat ik daar in dit geval veel wijzer van werd, want ik heb nog steeds geen idee wat voor platform of werkeiland dit is. Dus … wie het weet mag het zeggen …

170605-1340x

En voort gaat de tocht over de zonovergoten Waddenzee …

Voortdurend ruime bochten makend zoekt de MS Friesland zijn weg over het Wad naar Harlingen. De reden van die ruime bochten krijgen we in een volgend logje nog in beeld …

170605-1402x

Afscheid van Terschelling

Aan alles komt een eind, zo ook aan die heerlijke vakantie op Terschelling. Een week nadat de MS Friesland ons naar het eiland had gebracht, voeren we op dezelfde veerboot weer terug naar het vasteland …

170605-1236x

Vanaf één van de havenhoofden werden we uitgezwaaid door onbekende achterblijvers …

170605-1239x

Langzaam zagen we Terschelling met die zo kenmerkende vuurtoren de Brandaris aan de horizon verdwijnen …

170605-1244x

Ook op de terugreis troffen het met ’t weer. Het was weliswaar fris, maar de mooie wolkenlucht en de passerende zeilboten en andere vaartuigen hielden me een groot deel van de reis aan dek …

170605-1251x

Tijd om de blik voorwaarts te richten …

170605-1252x

Nog even achterom kijken

Nadat we onder het genot van koffie en koek een uurtje hebben genoten van het uitzicht vanaf het Oudemirdumerklif, besluiten we verder te gaan. Er staan tenslotte nog twee kliffen op het programma. We volgen het Minne Minnespaad terug naar de auto, en zoals altijd op deze plek, kan ik het ook nu halverwege het pad niet laten om nog even achterom te kijken. Onze volgende pleisterplaats ligt bij het bos helemaal rechts aan de horizon …

160622-1209x

Bij het hek en de stroommat halverwege het pad doe ik nog even een paar stappen zijwaarts om nog even zicht te krijgen op de zuidkant van de zuidelijke tuinwal langs het pad …

160622-1226x

Maar belangrijker nog is dat dit de kans biedt voor een laatste blik op het IJsselmeer en de paaltjes die het eind van het Oudemirdumerklif ter plekke markeren. Eventueel grazend vee zou zonder die afscheiding mogelijk enkele meters naar beneden kunnen tuimelen …

160622-1211x

Deze aanblik … dat weiland, die paaltjes en daarachter die grote leegte met hooguit af en toe één of twee passerende zeilboten … Ik kan daar elke keer wanneer ik hier ben weer van genieten. En dat geldt nog net wat meer wanneer de zon het water even lekker laat glinsteren …

160622-1230x

Maar niet langer gedroomd … op naar het Mirnser Klif!