Die Ecokathedraal, wat is dat eigenlijk?

Het was alweer enige tijd geleden dat ik hier aandacht heb geschonken aan de Ecokathedraal. Er zullen sindsdien allicht nieuwe volgers zijn bijgekomen die geen idee hebben wat die Ecokathedraal nu eigenlijk is en waar het over gaat. Daarom heb ik een al eerder gepubliceerd logje even wat opgefrist. Laat ik beginnen te zeggen dat ik mijn hart er in zekere zin al bijna 20 jaar geleden heb verloren. Er heerst een soort van dynamische rust, die het heerlijk maakt om er af en toe even lekker rond te slenteren tussen de voortdurend veranderende bouwwerken en natuur …

Het idee van een Ecokathedraal is ontsproten een het brein van kunstenaar, filosoof en landschapsarchitect Louis le Roy (1924-2012). Le Roy kreeg in 1966 van de gemeente Heerenveen de opdracht om een strook grond van een kilometer lang en 20 meter breed aan de Kennedylaan in die plaats in te richten als openbare ruimte …

Le Roy begon er stenen los op elkaar te stapelen tot muurtjes en andere constructies. Al snel verschenen er spontaan allerlei planten zoals klaprozen en brandnetels tussen de muurtjes. Na verloop van tijd verdwenen die eerste pioniersplanten en kwamen er diverse andere planten voor in de plaats. Regelmatig werd er overbodig geworden bestratingsmateriaal aangevoerd, waarmee Le Roy verder kon bouwen aan zijn eerste ‘ecokathedrale plantsoen’. Een tijdlang bouwden buurtbewoners enthousiast mee, maar na verloop van tijd raakte het project wat in de versukkeling. In 2005 heeft de gemeente het opnieuw leven ingeblazen. Sindsdien is er weer regelmatig aan gewerkt en is de ‘kleine Ecokathedraal’ weer tot bloei gekomen …

Nadat het eerste ecokathedrale proces aan de Kennedylaan vorm had gekregen, wilde Le Roy meer en groter werken. Daarom heeft hij omstreeks 1974 bij het dorp Mildam een stuk weiland van ca 4 hectare gekocht. Hij begon er op willekeurige wijze wat bomen en struiken te planten en zaden uit te strooien. Daarna werd er tot op de dag van vandaag regelmatig een vrachtwagen restmateriaal van stratenmakers uit de omgeving gestort op de plek, die langzaam zou uitgroeien tot de Ecokathedraal. Le Roy verwerkte het aangevoerde materiaal in eerste instantie helemaal alleen, en later samen met enkele volgelingen. Volledig met handkracht werden er in de loop der jaren stukje bij beetje allerlei muurtjes, torens en op tempels lijkende constructies gebouwd, Volgens Le Roy moet er zeker duizend jaar aan de Ecokathedraal worden gebouwd, net als bij middeleeuwse kathedralen het geval was …

Zodra een deel van het terrein ‘af’ is, wordt het met rust gelaten door de bouwers. De bouwwerken worden overgedragen aan de natuur, waarna de bouwers elders aan de slag gaan. Na verloop van tijd wordt er weer naast en op de door de natuur veroverde bouwwerken verder gebouwd. Op deze manier zijn mens en natuur hier intussen al ruim 50 jaar bezig met elkaar. Dit zijn de eindeloze processen waar Le Roy in zijn denkwijze op doelde …

We moeten onze maatschappij anders inrichten, vond Le Roy. We moeten af van de altijd maar in volle vaart op groei gerichte economie. We moeten in een natuurlijker ritme gaan leven en werken. Daarbij was Le Roy niet zomaar een dromer. Hij was realistisch genoeg om te weten dat de huidige economie en de inrichting van onze maatschappij niet snel en makkelijk te veranderen zijn. Maar het kan geen kwaad om te werken aan een tegen de stroom in zwemmende cultuur, om zo aan verandering te werken. Je kunt zeggen wat je wilt, maar in feite was Le Roy zijn tijd aardig vooruit …

Als je tegenwoordig de Ecokathedraal betreedt, kom je eerst in een relatief nieuw en geordend deel. Zodra je verder het bos in loopt, verandert dat beeld. Over slingerende en kronkelende paden vervolg je je weg. Steeds verder dring je een vreemde wildernis binnen. Op zomerse dagen hoor je rondom insecten zoemen. Diverse vogels zingen hun riedeltje en hoog in de bomen hoor je af en toe een specht timmeren. Nu eens ga je omhoog, dan weer omlaag. Je loopt tussen deels door planten en struiken overwoekerde bouwwerken door. In de verte meen je de restanten van een oude beschaving te zien. En jawel, ineens sta je tussen hoog oprijzende torens en tempels. Even waan je je in een oude stad van de Inca’s of de Azteken …

Intussen schijnen er ruim 2.500 vrachtladingen stratenmakerspuin te zijn verwerkt. Onder het motto ‘Afval bestaat niet’ heeft Louis le Roy hier zelf 40 jaar lopen slepen en stapelen met bakstenen, stoeptegels, trottoirbanden en ander bestratingsmateriaal. Tegenwoordig draagt de Stichting Tijd het gedachtegoed van Louis le Roy verder uit. Ook beheer en eigendom van de Ecokathedraal zijn door de familie overgedragen aan de Stichting Tijd …

En voor wie er nog geen genoeg van kan krijgen, op deze pagina heb ik een aantal video-opnamen verzameld, waarop je onder andere Louis le Roy zelf aan het werk ziet:

‘Louis le Roy en zijn Ecokathedraal op video

– wordt vervolgd –

39 gedachten over “Die Ecokathedraal, wat is dat eigenlijk?

  1. Deze plek is bijzonder om mooi te zien. Er is niks veranderd. Gelukkig blijft heel. Mooie plek om daar toe te gaan.
    Mooie info heb je geschreven. En vooral heel interessant om te lezen.

    Geliked door 1 persoon

  2. Ongelooflijk wat die man gerealiseerd heeft. Gelukkig kreeg hij na verloop van tijd wel een beetje hulp. De bouwwerken doen me denken aan de tempels van de Inca beschaving. Het moet zalig zijn om er doorheen te wandelen en te zien hoe de natuur bezit neemt van deze terreinen.

    Geliked door 1 persoon

  3. Dikke merci voor deze uitleg. Nu ben ik min of meer helemaal bijgewerkt.
    Als we weer kunnen rondreizen zonder problemen, dan staat dit project boven op mijn zeker-te-doen lijstje 🙂
    Je spreekt in je uitleg van de Inca’s… die indruk had ik ook bij het zien van de foto’s.

    Geliked door 1 persoon

  4. Veel dank voor deze boeiende geschiedenis van de Eco-kathedraal. Ik heb al even op google maps gekeken waar ik zijn moet binnenkort. De tuin van Le Roy in Heerenveen ken ik vanuit de tijd dat ik het Friese Haagje woonde. Zeer regelmatig de kilometer afgelegd in de eerste helft van de jaren zeventig. 🙂

    Geliked door 1 persoon

    • Ik ben er geboren. Niet in de Ecokathedraal, maar in Heerenveen dus, hè. 🙂
      De mensen die er tot dusver op mijn advies naar toe zijn geweest, waren eigenlijk allemaal onder de indruk van het geheel. Ik ben benieuwd hoe jij het t.z.t. ervaart.

      Geliked door 1 persoon

  5. Heel boeiend, maar ik weet zo goed als alles. 🙂
    Ik ben blij de geschiedenis te (her)kennen en je foto’s nog eens écht te genieten. Ook in sneeuw. Voor dit WE beloven ze hier terug sneeuw, misschien daar ook?

    Geliked door 1 persoon

      • Oei, dit kan ik echt niet liken. Hoe oproerkraaiers het voor de ‘brave’ medemensen onmogelijk maken buiten te genieten. Zelfs in het hoge Noorden.
        De Belgen gedragen zich (voorlopig) rustig. Hoewel er naar analogie ook oproepen komen voor het WE. Zou enerzijds met het verschil in mentaliteit te maken hebben, staat in de krant, maar ook met het feit dat wij reeds van in het begin veel korter werden gehouden, we scoorden toen hoge toppen met onze cijfers. Nu hier gelukkig veel beter.
        Dat deze ellende er nu nog eens moet komen…..
        Een kleine troost, smeltende sneeuw is niet zo mooi, veel te nattig.

        Geliked door 1 persoon

        • Ja, het is te triest voor woorden wat er afgelopen week is gebeurd. En de dreiging is helaas nog niet voorbij. Ik kreeg net een melding dat de testlocatie in Hilversum is ontruimd vanwege een bommelding. Alsof we aan Corona en de frustraties m.b.t. de vaccinaties nog niet genoeg hebben … 😦
          Enfin, als er nog een fotogenieke bui komt, dan ga ik daar zeker in de tuin van genieten. En dan laat ik jullie zeker even meegenieten. Maar ik ben bang dat de witte plaatjes ook nu weer vanuit het zuiden moeten komen.
          Maak er een mooi weekend van!

          Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.