Kris kras door de kathedraal

Zodra we de Porta Celi gepasseerd zijn, beginnen we aan onze tocht die kris kras door de Ecokathedraal voert. We klimmen en dalen, terwijl we links en rechts langs indrukwekkend hoge torens komen. Aafje kijkt zich de ogen uit …

Bij de overgang van het voorste naar het achterste deel van de Eockathedraal lopen we langs een muurtje met keurig gerangschikte zeshoekige tegels, die er duidelijk nog niet zo lang liggen. Aan de andere kant van het pad gaat de bovenkant van een ouder stapelwerk schuil onder een dikke laag mos …

Hoe verder je de Ecokathedraal in loopt, hoe mooier het spel tussen de natuur en de door mensenhanden gestapelde bouwwerken is. Op de eerste foto hieronder staat een van de oudere kleine bouwwerken. Vooral met wat zonlicht erbij is dit in elk jaargetijde een plekje. Het is spannend om te zien of en wanneer de natuur het bouwwerk echt uiteen drukt. Maar ook de omliggende, deels of intussen volledig ingepakte bouwwerken zijn de moeite van het bekijken waard …

– wordt vervolgd –

35 gedachten over “Kris kras door de kathedraal

  1. Wat leuk dat Aafje deze bijzondere plek nu ook eens in het echt kan zien.
    En wat levert deze rondwandeling weer prachtige foto’s op.
    Hartelijke groeten van Zem, ook voor Aafje.

    Geliked door 1 persoon

    • Dankjewel, Zem. We zijn er wel vaker samen geweest, maar de laatste keer was intussen zeker een jaar of tien geleden. Er viel dan ook vooral voor Aafje meer nieuws te zien dan we in één keer konden bekijken.
      Hartelijk groeten voor jullie beiden vanuit Drachten. Fijne dag verder.

      Like

    • Ja, het is weer eens wat anders om af en toe ook eens samen op pad te gaan. Het zijn wel andere fotokuiers dan wanneer ik met mijn fotomaatje op pad ben. Twee fotografen kijken nu eenmaal op een andere manier om zich heen dan de gemiddelde wandelaar. 😉

      Geliked door 1 persoon

  2. Als kind had ik al fantasieën over ruïnes die stonden te vergaan in de jungle. Dat kwam voor in een stripverhaal van Jommeke, en ook in Suske en Wiske waren er de grotten en rotsen in Luxemburg verscholen tussen het groen – en ik was er volledig door begeesterd. De kathedraal is de ruïne uit mijn kinderdromen. Het is en blijft een sprookjesachtig samenspel waarover ik hier altijd graag lees en de foto’s bekijk. En waar ik dus ook al in levende lijve mocht zijn.

    Geliked door 2 people

    • Met dergelijke herinneringen en fantasieën kun je in de Ecokathedraal je hart ophalen. Jullie hebben de tempels en ruïnes volop in het groen gezien, dus je hebt het sfeertje echt even kunnen proeven. Ik bewaar warme herinneringen aan de beide Vlaamse bezoeken. 🙂

      Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.