Terug over de Waddendijk

Nadat Jetske het verzoek had gekregen om te stoppen met fotograferen bij het podium, besloten we terug te gaan richting auto. We hadden de bijzondere setting op de Peazemerlânnen aan de rand van het Wad bekeken en we ook de oude palenrij hadden we weer gezien. Het was goed zo …

Nadat we op de heenweg op de normale manier over de dijk waren geklommen, stelde ik voor om op de terugweg gebruik te maken van de trap. Technisch gesproken bevinden die trappen en de brug zich maar op beperkte hoogte boven de dijk. Voor hoogtevrees was ik dan ook niet bang …

Maar ik moet toegeven, dat ik die brug toch knap hoog begon te vinden, toen ik aan de voet van de trap stond. En even later van boven naar beneden kijkend – waar Jetske intussen ook aan de klim was begonnen – vond ik toch een knappe diepte. Maar het uitzicht over het operaterrein en de daarachter liggende Wadden, was dan wel weer heel mooi …

Ik moet ook gewoon niet te steil naar beneden kijken, dan is er niets aan de hand. Voor Jetske, die nog net wat meer last van hoogtevrees heeft, viel het niet echt mee. Zwaar bepakt en bezakt daalde ze stapje voor stapje af. Daar werd ze vanaf het terras aan de overkant van de straat met een applausje beloond …

Omdat het intussen ook tijd was om aan de inwendige mens te denken, lieten we ons een stuk appeltaart en een stuk oranjekoek op dat terras goed smaken. Hoewel het al tegen het eind van de middag liep, stelde ik Jetske voor om na de koffie nog even een kijkje te nemen bij de coupures in de oude zeedijk ten zuidoosten van Paesens. Hoewel ze niet meteen wist wat ze zich er bij voor moest stellen, moesten we dat maar doen, vond Jetske …

Maar voordat we naar die dijkcoupures gaan, morgen eerst nog wat foto’s die ik vanaf de brug over de dijk heb gemaakt.

31 gedachten over “Terug over de Waddendijk

  1. Hoogtevrees kan lastig zijn in dit soort situaties. Maar eenmaal boven heb je wel vaak een mooi uitzicht als beloning, dat laten jou foto’s dan ook wel weer zien. Enfin, de klim en afdaling is wel beloond met een lekkernij bij de koffie, ook niet slecht.

    Geliked door 1 persoon

  2. Voor iemand met hoogtevrees ziet die trap er hoog uit. Weet niet of ik hem op zou kunnen. Maar allebei top, jullie hebben het gepresteerd. Die Waddenzee, dat spreekt me aan… en die koffie met oranjekoek ook alhoewel ik me afvraag wat oranjekoek is? Taart maar wat? Ben benieuwd. Ik wil wel komen mee eten!

    Geliked door 1 persoon

  3. Dat heb je weer mooi in beeld gebracht. Ik heb het sowieso niet met trappen en zeker net met dergelijke stalen trappen. In deze trap zat ook nog wat beweging in de platen. Het mooiste onderdeel van deze oversteek vond ik het moment dat je bovenop stond te zwaaien. 🙂

    Geliked door 1 persoon

  4. Hoogtevrees, daar heb ik soms ook last van. Maar nooit als we in de bergen wandelen (en natuurlijk niet te kort bij de rand komen…).
    Je derde foto, een centraal zicht op die grote trap vind ik wel iets hebben !
    Een lekkere koffie en een koekje… daar heb ik nu ook zin in 😎

    Geliked door 1 persoon

    • Toch is het met die trap een stukje gemakkelijker om de dijk over te steken dan er zonder. In een nieuwe serie kom ik binnenkort nog met een aantal foto’s die goed laten zien hoe hoog en steil zo’n dijk is.
      Dankjewel, dat lekkers smaakte uitstekend, Edward. 🙂

      Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.