Een Ecokathedrale dwaling

Ik liep langs de oude eik die ooit ten gronde is gericht door zwammen. Met boshyacinten aan zijn massieve voet en de zon op zijn stoere restanten, staat hij daar nog steeds mooi, vind ik …

Ter hoogte van het atelier van Louis le Roy zag ik een pad, dat naar rechts het bos in liep. Het kwam me vreemd voor. Ik kon me niet herinneren dat ik het al eens eerder had gezien. Wonderlijk … Ik besloot toch maar eens te kijken waar dat pad heen leidde. Het eerste wat me opviel waren een paar deels in stukken gezaagde boomstammen, die naast het pad lagen. Daarna vervolgde ik het pad langs het vlechtscherm …

Om de een of andere reden voelde het niet goed aan. Terwijl ik verderop het pad volgde langs het vlechtscherm, had ik het idee dat ik steeds verder van de bebouwing van de Ecokathedraal verwijderd raakte. Toen ik na enige tijd midden in het bos langs een hek met een niet te missen boodschap liep, besloot ik zekerheidshalve maar rechtsomkeert te maken …

Omdat mijn onderdanen zich intussen ook begonnen te melden, heb ik vervolgens de kortste weg naar de uitgang genomen. Bij een muurtje met zicht op de ‘porta-celi’ heb ik onderweg nog een korte pauze genomen …

Vriendelijk groetend passeerde ik even later ten tweede maal de man van steen …

  • slot van deze rondgang

28 gedachten over “Een Ecokathedrale dwaling

  1. Die vermelding van privaat eigendom in de ecokathedraal tuin lijkt me een enorme absurditeit te zijn !
    Het deed me denken aan een theater show van Kamagurka waar hij vertel over een bos van 2 bomen…
    én het heerlijk absurde verhaal hoe hij het klaarspeelde om in dat 2 bomen bos verloren te lopen 🤓🤡

    Like

    • Zo absurd is het toch niet, denk ik. Ik blijk langs de grens van de Ecokathedraal te hebben gelopen. Het grenst aan een royaal bemeten lap grond met verderop in de verte een fraai stulpje. Omdat dat pad met een bocht liep, raakte ik net als Kamagurka even wat gedesoriënteerd. Hier stonden net wat meer bimen dan twee, maar een enorm woud is het nu ook weer niet …. 🤣

      Like

    • Ja, tot die ontdekking kwam ik ook. Het was een bijzondere ervaring om in zo’n klein stukje bos toch even het spoor bijster te raken.

      Bij het publiceren van het blogje over de merels ging overigens even iets mis. Het ontsnapte me zogezegd even, daarom heb ik het eerst weer even teruggetrokken. Morgen gaat het in de herkansing. 🙂

      Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.