Ik liep langs de oude eik die ooit ten gronde is gericht door zwammen. Met boshyacinten aan zijn massieve voet en de zon op zijn stoere restanten, staat hij daar nog steeds mooi, vind ik …

Ter hoogte van het atelier van Louis le Roy zag ik een pad, dat naar rechts het bos in liep. Het kwam me vreemd voor. Ik kon me niet herinneren dat ik het al eens eerder had gezien. Wonderlijk … Ik besloot toch maar eens te kijken waar dat pad heen leidde. Het eerste wat me opviel waren een paar deels in stukken gezaagde boomstammen, die naast het pad lagen. Daarna vervolgde ik het pad langs het vlechtscherm …





Om de een of andere reden voelde het niet goed aan. Terwijl ik verderop het pad volgde langs het vlechtscherm, had ik het idee dat ik steeds verder van de bebouwing van de Ecokathedraal verwijderd raakte. Toen ik na enige tijd midden in het bos langs een hek met een niet te missen boodschap liep, besloot ik zekerheidshalve maar rechtsomkeert te maken …

Omdat mijn onderdanen zich intussen ook begonnen te melden, heb ik vervolgens de kortste weg naar de uitgang genomen. Bij een muurtje met zicht op de ‘porta-celi’ heb ik onderweg nog een korte pauze genomen …


Vriendelijk groetend passeerde ik even later ten tweede maal de man van steen …

- slot van deze rondgang
Toch nog een nieuw pad ontdekt op dit bijzondere terrein, maar het voerde niet naar een geheim stuk ecotuin, helaas…
Hartelijke groeten, Zem.
LikeGeliked door 1 persoon
Het strak geschoren gazon aan de andere kant van het hek deed meteen in niks meer aan de Ecokathedraal denken. 😢
LikeLike
Dat is dus een pad om niet meer te volgen
LikeGeliked door 1 persoon
Precies. Ik heb het nu gezien, en daarmee is het ook klaar!
LikeLike
Bijzonder dat jij daar een nieuw paadje ontdekte.
Ik weet uit ervaring dat het daar dusdanig is ontworpen dat ik de weg ook wel eens kwijt was.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, zo gauw je in een bos begint te draaien, kun je zelfs in een klein stukje bos al flink gedesoriënteerd raken. Ik wel in ieder geval. 😊
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ook. 😊
LikeGeliked door 1 persoon
Het stenen ventje👍
LikeGeliked door 1 persoon
Hij is zo mooi en stoer. 🤣
LikeLike
Jammer dat er niets leukers verrassends kwam.
LikeGeliked door 1 persoon
Die vermelding van privaat eigendom in de ecokathedraal tuin lijkt me een enorme absurditeit te zijn !
Het deed me denken aan een theater show van Kamagurka waar hij vertel over een bos van 2 bomen…
én het heerlijk absurde verhaal hoe hij het klaarspeelde om in dat 2 bomen bos verloren te lopen 🤓🤡
LikeLike
Zo absurd is het toch niet, denk ik. Ik blijk langs de grens van de Ecokathedraal te hebben gelopen. Het grenst aan een royaal bemeten lap grond met verderop in de verte een fraai stulpje. Omdat dat pad met een bocht liep, raakte ik net als Kamagurka even wat gedesoriënteerd. Hier stonden net wat meer bimen dan twee, maar een enorm woud is het nu ook weer niet …. 🤣
LikeLike
Lovely post
Thanks
LikeGeliked door 1 persoon
Thank you very much, Prejjila.
LikeLike
Gelukkig snel je weg hervonden maar omwegen kunnen heel leuk zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Soms wel, maar deze viel me toch wat tegen. 😊
LikeGeliked door 1 persoon
Zo’n manneke is wel na te maken voor in de tuin. De rest is wat moeilijker.
LikeGeliked door 1 persoon
You certainly have a magical place close at hand.
LikeGeliked door 1 persoon
And it’s often surprising me
LikeLike
De man van steen wordt een vaste waarde hier op de blog over de ecokathedrale.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik denk dat hij eerdaags wel een kopje kleiner wordt gemaakt. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi rondje weer, Jan! Het wordt tijd dat ik ook weer eens ga kijken.
LikeGeliked door 1 persoon
De man van steen is leuk!
LikeGeliked door 1 persoon
Goh, zo’n bord verwacht je daar niet hè?
LikeGeliked door 1 persoon
Onverwachts een verbodsbord.
Misschien van de bouwer?
LikeGeliked door 1 persoon
Eerder van de eigenaar, denk ik. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Duidelijk een pad naar een privéterrein….
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, tot die ontdekking kwam ik ook. Het was een bijzondere ervaring om in zo’n klein stukje bos toch even het spoor bijster te raken.
Bij het publiceren van het blogje over de merels ging overigens even iets mis. Het ontsnapte me zogezegd even, daarom heb ik het eerst weer even teruggetrokken. Morgen gaat het in de herkansing. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon