Opnieuw op zoek naar weidevogels, zag ik tijdens een ritje al op grote afstand een grote zilverreiger scherp afgetekend in het water staan …
Tot mijn grote geluk was hij zo geconcentreerd bezig, dat ik de auto rustig kon laten uitrollen. Eenmaal tot stilstand gekomen, kon ik deze scène schieten …
Vorige week werd ik bij het verlaten van de kijkhut verrast door een goudhaantje, dat niet wilde meewerken aan een kleine fotosessie. Ditmaal trof ik er een grote zilverreiger aan …
Terwijl ik over het door wilgen en struiken omgeven paadje in de richting van de auto liep, zag ik links aan de overkant een grote zilverreiger door het water waden. Ik zette mijn trekkingstokken tegen een boomstam en had net een gaatje in de begroeiing gevonden om de reiger te kunnen fotograferen, toen hij toesloeg. Hij kwam weer boven met vaag zichtbaar een flinke spartelende vis in zijn snavel, die al snel in de diepte van zijn lange hals verdween …
Na de maaltijd draaide de grote witte vogel zich om, waarna hij zijn weg in noordelijke richting vervolgde. Ik besloot voldaan hetzelfde te doen, want die kant moest ik op om bij de auto te komen …
Nadat ik een halfuurtje bij de kapper op de stoel had gezeten, ben ik vandaag twee weken geleden tegen het eind van de middag nog even naar It Krûme Gat (Google Maps) en de Bonnebuskepetten aan de Bûtendiken bij De Veenhoop gereden om nog even een kort fotokuiertje te maken …
Donkere wolken pakten zich in het noorden en westen samen, maar volgens de buienradar zou het nod wel even droog blijven. Nadat ik het autoraam naar beneden had laten suizen, vlogen er in de verte een paar ganzen op, die koers zetten in de richting van de Jan Durkspolder …
Terwijl ik de foto’s van de wegvliegende ganzen maakte, kwam er links van me ineens een blauwe reiger het beeld in stappen. Hij maakte een hongerige indruk, terwijl hij langs de waterkant sloop. Hij was zozeer geconcentreerd, dat hij mijn aanwezigheid een tiental meter verderop kennelijk niet opmerkte …
Omdat hij op een plekje zat waar ik hem niet meer scherp in beeld kon krijgen, richtte ik mijn camera even op de kolganzen die een stukje verderop achter hem zaten. Het duurde niet lang, voordat de reiger opnieuw langs de waterkant voorbij kwam stappen …
Dat betekende nog niet dat de ganzen nu het rijk voor zich hadden, want vrijwel meteen werd de blauwe reiger afgelost door een grote zilverreiger. Dat heb ik verder niet afgewacht, het werd nu toch echt tijd voor dat kuiertje …
Dinsdag beschreef ik hier al hoe een grote zilverreiger, af en toe subtiel dansend, stond te vissen in de Jan Durkspolder. Wat ik er toen niet bij verteld heb, is dat tijdens het vissen het luchtalarm afging. Op dat moment was ik aan het filmen. Pas nadat ik was gestopt met filmen zag ik, dat het al ruim 10 minuten over twaalf was op dat moment. Een luchtalarm dat 10 minuten te laat afgaat, daar heb je wat aan in tijden van nood …**
De grote zilverreiger liet zich niet door het luchtalarm storen. Zo goed als ik onverstoorbaar bleef filmen tijdens het alarm, bleef hij onverstoorbaar dansen en vissen. En niet zonder succes. Dat succes kwam echter pas vlak nadat ik was gestopt met filmen …
De Leeuwarder Courant schreef maandagmiddag: ‘Luchtalarm gaat door ‘ander incident’ te laat af in Friesland’
Zo ongeveer diagonaal aan de andere kant van de zuidelijke plas in de Jan Durkspolder, die hier gisteren te zien was, zag ik enige tijd geleden een grote zilverreiger lopen …
Hij leek onderweg te zijn naar zijn favoriete visstekje. Van de grauwe ganzen die zich daar luidruchtig ophielden was hij niet gediend. Vriendelijk edoch dringend verzocht hij ze op te krassen …
Nadat de ganzen mopperend aan dat verzoek hadden voldaan, betrok de grote zilverreiger zijn favoriete stekje …
Ongeveer een half uur nadat ik bij Goëngahuizen de grote zilverreiger en de blauwe reiger had gefotografeerd, werd mijn blik een half uurtje later aan de Fjûrlânswei bij Aldeboarn opnieuw getrokken door een grote zilverreiger …
Ik had de auto nog maar nauwelijks in de berm laten uitrollen, toen deze zilverreiger landde vlak bij een andere grote zilverreiger. Daar ontspon zich een tafereel dat ik nog niet eerder had gezien. Gezien de tijd van het jaar ga ik er eerst maar vanuit dat het een soort balts was, maar het kan net zo goed zijn dat het een strijd tussen twee rivalen was …
Ik heb gepoogd er een gifje van te maken. Je kunt dit gifje herstarten door ctrl+F5 in te toetsen en dan weer snel naar beneden te scrollen …
Voor het geval dat het bovenstaande gifje niet naar behoren werkt, kun je een idee van de voorstelling krijgen door de pijltjestoets naar rechts een keer of 10 lekker snel achter elkaar in te drukken … 😉
De show duurde overigens maar kort. Nadat het tweetal enkele malen klapwiekend om en over elkaar heen was gedraaid, gingen ze er samen vandoor. Mogelijk op zoek naar wat meer privacy, gaven ze mij het nakijken …
In een weiland aan de Peansterdyk bij Goëngahuizen stond een blauwe reiger. En hij was niet alleen …
Stapje voor stapje sloop een grote zilverreiger dichterbij …
Op nog geen meter afstand van de blauwe reiger hield hij halt …
Een tijdlang bleven ze zij aan zij over het lage land staan turen. Uiteindelijk gingen ze ieder hun weg …
En ik ook …
Afanja's Weblog 