Na de eerste stop van de dag aan het begin van De Deelen vervolgden we onze weg naar de parkeerplaats aan het eind van de weg. Daar vandaan maakten we twee hele korte kuiertjes door de nevel die tussen de bomen en boven het water hing …
Aan de overkant van het petgat zagen we een eend van wal steken. “Krakeenden,” fluisterde Jetske me meteen toe. Al snel verscheen er een tweede exemplaar, korte tijd later gevolgd door nog een paartje. Gevieren vervolgden ze hun weg over het stille en nevelige water in De Deelen …
Van Nederland reden we door naar de Wetering, waar ik eerder op de middag een korte rondvlucht had gemaakt met mijn drone. Jetske stelde voor om daar nog even een kijkje te nemen bij de oude petgaten, die daar in het kader van natuurherstel opnieuw zijn open gegraven …
Begin maart ronkten hier nog graafmachines en denderden er vrachtwagens door het ruwe terrein. Intussen is de rust in een deel van het gebied teruggekeerd. De bomen die de kaalslag hebben overleefd, worden we nu mooi weerspiegeld in het stille weerribbenwater …
Na het bijzondere treffen op de kleine begraafplaats van Baarlo werd het langzamerhand tijd om in rustig tempo terug te keren naar de basis. Via het dorpje Nederland reden we terug in de richting van Jetskes’ huis. Onderweg stopten we nog even bij het bruggetje van Nederland, waar de Veldhuisweg overgaat in de Rietweg (kaart OpenStreetMap) …
Tegenwoordig telt het dorp Nederland nog ongeveer 20 inwoners, maar in de 19de eeuw was het dorp veel groter. Het bestond uit Noord-Belt, Nederland en Zuid-Belt. De bewoners leefden voornamelijk van het veen. Er werd turf gestoken en riet gesneden. En er was, zoals we hoorden, een school. Maar die tijd is voorbij. Tegenwoordig staat de tijd er stil. Alleen wanneer het riet wordt gesneden, wordt de weg weer druk bereden …
Voordat ik mijn drone begin oktober aanschafte, heb ik me ervan vergewist of er in mijn omgeving wel genoeg geschikte ruimte is om ermee te vliegen. Een goede bron daarvoor is de website (en app) Godrone.nl. Over Fryslân loopt van noordoost naar zuidwest een virtuele baan die veel ruimte en vrijheid biedt (kaartje linksonder). Alleen enige Natura 2000 gebieden moeten vermeden worden. Rond Drachten moet ik vooral rekening houden met het vliegverbod rond het lokale vliegveld en een deel van het industriegebied (kaartje rechtsonder) …
Rond Jetskes’ woonplaats ligt dat een stuk ingewikkelder. Toen we vrijdagochtend een plan probeerden te maken voor de dag, deed ze een aantal suggesties met daarbij de vraag of ik er zou kunnen vliegen met de drone. Het meest voor de hand liggende lijstje viel meteen af. Jetske zit er aan alle kanten ingeklemd tussen verschillende Natura 2000 gebieden en diverse militaire oefenterreinen. Alleen naar het noorden is er vrij baan om naar het Friese luchtruim te gaan (kaartje linksonder) … 😅
Uiteindelijk vond ik op de kaart toch een geschikt plekje om een vlucht te kunnen maken. Jetskes’ ouderlijk huis aan de Wetering staat aan de oostelijke rand van De Weerribben. Haar ouders waren hier vroeger brugwachter van de brug over de Wetering (kaart OpenStreetMap) Vanaf een parkeerplekje bij de brug liet ik Flip opstijgen voor een korte vlucht (zie rode pijlen op het kaartje rechtsboven).
Jetske maakte intussen een nostalgische wandeling over en rond haar geboortegrond. Op haar weblog haalt ze wat herinneringen over die tijd op. Hieronder het filmpje dat ik er heb gemaakt, waarvan Jetske gisteren de primeur al had …
We lieten de woudreuzen aan De Baars achter ons en daalden in westelijke richting af van 12.50 m naar -0,50 m aan de oostkant van De Weerribben. Daar stopten we voor een korte fotosessie aan de Hogeweg (kaart OpenStreetMap) …
Aan de Hogeweg staan o.a. de spinnenkopmolen de Wigter en een mooie maalvaardige tjasker. Vandaag richtten we onze camera ’s echter op een paar van de pittoreske vervenershuisjes aan de weg. Op de sloot langs de oostkant van de weg lag nog een eerste dun laagje ijs. Daarachter stond een van de kleine vervenershuisjes. Mijn moeder is voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog in een vergelijkbaar huisje opgegroeid met haar ouders en 7 broers en zusters aan een andere Hoge Dijk. Ik vind dat nog steeds onvoorstelbaar …
Aan de overkant van de weg staat achter een wat bredere gracht een vervenershuisje met daarachter een schuur of stal. Ik denk, dat we dit een keuterboerderijtje mogen noemen …
Ik kwam net terug van de gakkende poortwachters, toen Jetske op het punt stond om weer terug te lopen naar de weg. Ik had nog net tijd om roepend te vragen, of ze nog even voor me wilde poseren aan de voet van die enorme woudreuzen …
Ik heb er geen verstand van, maar vermoedelijk worden deze lange, kaarsrechte bomen alleen voor speciale doeleinden gekapt. Ze lijken me met een lengte van ongeveer 16 Jetskes bijvoorbeeld uitstekend geschikt om als mast van een skûtsje of een ander zeilschip te dienen, om maar eens wat te noemen …
Terwijl Jetske tussen de woudreuzen ronddwaalde, zag ik verderop een poort bij een huis staan, die mijn nieuwsgierigheid wekte. Omdat Jetske zich wel vermaakte, besloot ik die poort even van dichtbij te bekijken …
De uitdrukking ‘domme gans’ is eigenlijk misplaatst. Ganzen zijn slimme, trouwe en vaak erg waakzame dieren. Wat dat betreft is het niet zo gek, dat er bij deze poort niet is gekozen voor een leeuw of een adelaar, maar voor een paar ganzen. Later die dag zag ik tijdens onze rit ook elders nog een paar van deze ganzen bij een poort staan. Misschien is het een regionaal gebruik. Ik had het in ieder geval nog niet eerder gezien …
Afanja's Weblog 