Geen merels, wel koolmezen?

Voor het eerst sinds jaren lijken we dit voorjaar geen jonge merels in de tuin te krijgen. Ons paartje had er dit jaar voor gekozen om nu eens geen gebruik te maken van een nest in de pergola boven de vijver. Ze maakten in plaats daarvan een nieuw nest in de klimop langs de vijver. Dat vond ik meteen al geen goed plan, omdat het een kwetsbaar plekje is.

Die vrees bleek onlangs uit te komen, toen ik op een ochtend een nog kaal jong mereltje op het terras vond. Waarschijnlijk is hij slachtoffer geworden van een van de buurtkatten. Bij het nest was het stil. En dat is het sindsdien gebleven … 😢

Ik heb mijn hoop nu gevestigd op de koolmezen. Zaterdagmiddag leek er weer een koppeltje serieus belangstelling te hebben voor het nestkastje aan de hazelaar. Zou mooi zijn als het wat wordt …

Mossige nestbouw

De merels hebben het weer druk in onze tuin. Er wordt hard gewerkt, zodat er nauwelijks tijd is voor een bad- en fotosessie …

Waar ze het zo druk mee hebben? Wel, er wordt een spiksplinternieuw nest gebouwd. Voorgaande jaren zaten ze in de pergola boven de vijver. Dit jaar hebben ze gekozen voor een plekje in de klimop achter de vijver …

Er wordt voortdurend materiaal naar de bouwplaats gevlogen, en dat is niet alleen mooi droog en pluizig materiaal, er wordt ook nat mos van de rand van de vijver geplukt …

Ma Merel neemt het ervan

Het is een drukke tijd geweest, maar nu de kinderen het nest uit zijn, was het voor mevrouw Merel tijd om het er eens lekker van te nemen. Ze had de hele vijver voor zichzelf om eens een uitgebreid bad te nemen …

De tweede leg vliegt uit

Het was de afgelopen weken weer druk in de tuin. Eerder dit jaar waren er al jonge merels groot gebracht in een nestje in de klimop rond onze pergola en in de klimop van de buren. In mei volgde er nog een tweede leg in de pergola boven de vijver in onze tuin. Wekenlang waren pa en ma merel weer onophoudelijk bezig met de aanvoer van vette wormen en slakken …

Zaterdag was het zo ver dat de jongen tevoorschijn kwamen uit de klimop rond de pergola. Ze zochten allemaal een plekje in onze tuin. Luid piepend wezen de jonge merels pa en ma merel de rest van het weekend de weg naar hun reikhalzende, hongerige snaveltjes …

– wordt vervolgd

Jonge merels op verkenning

Terwijl ik dinsdag aan het eind van de ochtend even op het terras zat, scharrelden er een paar jonge merels in de tuin rond. Eentje ging op de oude druivenstok achter de vijver zitten …

Ze nam alle tijd om rustig om zich heen te kijken. Ze leek het geluid van mijn camera wel interessant te vinden, want ze keek een paar maal nieuwsgierig recht in de lens …

Toen de jonge merel al enige op de tak had gestaan, kreeg ik ook een broer of zusje nog even te zien, maar die leek nogal cameraschuw te zijn en bleef tussen de varens zitten …

– Morgen aandacht voor een merel die een heel bijzonder vangst deed.

De drukte voorbij

Gisteren waren er zowel jonge koolmezen als jonge merels regelmatig te horen in en rond onze tuin. De mereljongen heb ik niet gezien, maar een koolmeesje dat een misrekening maakte door op een te dun takje van de hazelaar te landen, kwam fladderend in de tuin terecht. Al snel had hij zich weer verstopt …

Tegelijk met de koolmezen verlieten ook de mereljongen zaterdag hun nest. Pa en ma merel hadden hun tweede nestje nu eens niet in de pergola in onze tuin, maar ze bouwden een nieuw nestje bij de buren. Dat vonden ze zelf kennelijk nogal verwarrend, want ze kwamen wekenlang regelmatig terug in onze tuin om hun jongen te voeren, terwijl die al die tijd bij de buren zaten. Ik was er wel blij mee dat ze zich regelmatig vergisten, zo kreeg ik ze tijdens hun zoektochten naar het nest en/of de jongen toch weer verschillende keren voor de camera …

Daarmee is de drukte in de tuin eerst weer voorbij en kan ik de blik weer naar buiten richten. Morgen pak ik hier de draad weer op met het ritje door de Waddenstreek met Jetske van anderhalve week geleden.

De merel en de worm

Gistermorgen liep ik zoals gebruikelijk rond koffietijd even de tuin in. Het waaide flink, maar het was nog droog, zodat ik nog net even op het stapeltje tegels achter het fietsenhokje kon zitten …

Daar vandaan had ik mooi zicht op een merel, die net een vette regenworm uit de border bij de schutting had getrokken. Ik vraag me af of het een juveniele merel was, die nog niet goed wist hoe om te gaan met een vette kronkelende worm of dat het erg lastige en sterke worm was, maar er volgde een lange, felle strijd …

Ruim anderhalve minuut bleef de worm zich manmoedig verzetten. Met een blik die teleurstelling verried, draaide de merel zich tenslotte om, waarna ze onder de schuttingdeur door de tuin verliet. De gehavende worm bleef op de stenen achter …