Voorjaar in de tuin

Gisteren was het opnieuw een zonnige voorjaarsdag. Een mooie dag om in de tuin rustig bij te komen van de vrijdag, toen ik met Jetske op pad ben geweest. Tijdens een kleine rondgang door de tuin heb ik om te beginnen een foto gemaakt van de eerste frisgroene blaadjes van de kerria- of ranonkelstruik achter in de tuin …

De prunus is in enkele dagen tijd tot volle bloei gekomen. De harde wind maakte het niet gemakkelijk om er mooie foto’s van te maken, maar deze kon er wel op door. Een koolmees bracht een inspectiebezoek aan de nestkast aan de hazelaar. Een huismus leek tijdens het ochtendbad nogal te schrikken: ‘Brrr … koud nog dat water …’

De specht is terug

Maandenlang had hij zich elders opgehouden, maar uitgerekend toen ik vorige week weer wat meer aan huis was gebonden, liet de grote bonte specht zich ineens weer zien in onze tuin. Hij schijnt een voorkeur te hebben ontwikkeld voor de prunus. Dat is met al zijn kleine twijgjes en takken een lastige boom, maar zondag kon ik hem er toch herkenbaar op de foto zetten …

Later die dag maakte hij het nog wat makkelijker voor me. Nadat hij vanuit de prunus komend een de mussen bij de pindakaaspot vandaan had gejaagd, ging hij zelf enige tijd lekker op het dak van het fietsenhokje zitten …

Een goudvink in de tuin

Vorige week vrijdagochtend zag ik een goudvink in de hazelaar zitten. Hoe voorzichtig ik ook met de camera naar buiten liep, hij vloog er helaas meteen vandoor. Sindsdien had ik hem nog wel een paar maal gehoord, maar ik kon hem nergens gewaarworden. Nee, dat zeg ik verkeerd, Merlin Bird ID had hem nog een paar keer gehoord, want zelf kende ik het geluid van de goudvink nog niet …

Vanmorgen koos ik even na tienen een andere positie in de tuin. Nog maar nauwelijks had ik de telefoon met Merlin Bird ID aan naast me neergelegd of ik zag en hoorde de Eurasian Bullfinch of Goudvink in de app verschijnen. Met deze hulp lukte het me al snel om hem te vinden. Hij zat tussen de eerste bloesem en uitbottende bladknoppen in de prunus …

En zo hadden we toch nog wat kleur in de tuin op deze derde grijze dag op rij.

Impressie van een herfstdag

Sommige fotografen beheersen de kunst om in het bos foto’s te maken van ‘bewegende bomen’, terwijl er geen zuchtje wind staat. Ik heb dat ook wel eens geprobeerd, maar dat leverde meestal niet meer op dan een fotografische wirwar die meteen rijp was voor de prullenbak. Maar de aanhouder wint.

Daarom heb ik, voordat de laatste bladeren van de bomen waren gewaaid, begin december nog eens geprobeerd om een eigen impressie van een herfstdag in de tuin te maken …

Nog wat kleur en fleur

Behalve in Jetskes’ tuin was het gelukkig ook in onze eigen tuin goed toeven in maart. De bloesem van de prunus was vooral in de laatste week van maart erg mooi. Na de sneeuw en vorst was het echter snel gedaan met de tere bloemetjes …

Dat zijn geen grappen meer

Gistermiddag bleef de eerste sneeuw stilaan liggen. Rond middernacht begon de tuin aardig wit te kleuren …

Toen ik vanmorgen rond 9:00 uur naar buiten stapte, lag er zo’n 6,5 cm sneeuw achter in de tuin …

We schrijven vandaag vrijdag 1 april, maar dit zijn geen grappen meer natuurlijk …

Maar de jonge merels piepen gelukkig nog zodra er verse versnaperingen worden aangevoerd!

De boom van de buurvrouw

Het moet gezegd, buurvrouw heeft een mooie prunus in de tuin. Onlangs heb ik al eens getoond hoe mooi de volle roze bloesems soms afgetekend staat tegen een helderblauwe lucht. Maar ook onder een dreigende grijze lucht zoals vandaag mag hij gezien worden …

Hij heeft alleen één klein nadeeltje, zodra de bloei over haar hoogtepunt heen is, laten de bloemblaadjes los. En daarvan zijn er heel veel, en dat is vooral bij zuidwestelijke wind tamelijk vervelend. Vanmorgen waren de tuin en de vijver bedekt met roze bloemblaadjes van de prunus en hier en daar een geel blaadje van de dotterbloem …

Maar ach, de temperatuur ligt boven de 15°C en dat maakt het buitenleven alweer een stukje aangenamer. Het vegen van de tuin en het voorzichtig opvissen van de bloemblaadjes beschouw ik maar als mijn sportschool …