Terugblik april 2022

April begon zoals maart eindigde, met sneeuw. In de nacht van 31 maart op 1 april viel er nog een paar cm sneeuw bij, zodat er ’s ochtends vroeg een kleine 7 cm sneeuw lag …


Een lang leven was dat sneeuwdek niet beschoren, omdat de maximumtemperaturen geleidelijk opliepen tot 10°C op 3 april. En dat was maar goed ook, want er zaten inmiddels jonge merels in het nestje in de pergola. Sneeuw of niet, pa en ma merel vlogen af en aan met verse wormen. Op 5 april verlieten de jonge merels het nest. Na een koude en regenachtige tiendaagse start, liepen de temperaturen tijdelijk op, waardoor de eerst insecten zich in de tuin lieten zien…

Rond half april liet Jetske en lang gekoesterde wens uitkomen. Van een collega had ze de locatie van een ijsvogelnest gekregen die voor mij ook goed bereikbaar was. Wat heet bereikbaar, we konden ze zelfs gerieflijk vanuit de auto observeren en fotograferen. En het geluk was meteen met ons rond twee uur ’s middags waren man en vrouw ijsvogel zelfs zo vriendelijk om even samen voor ons te poseren. Het spreekt voor zich, dat ik daar de rest van het voorjaar diverse keren heb zitten posten. Omdat het niet ver van de Surhuizumermieden was, kon ik het ook nog eens mooie combineren met het fotograferen van grutto’s, kemphanen en andere weidevogels. Naar aanleiding van de inval van Rusland in Oekraïne sloten Jetske en ik de maand in een grijze, kille sfeer af met een fotokuier op de oude ‘Atoomsite’ bij Havelte… …


De eerste tien dagen van de maand verliepen duidelijk te koud voor de tijd van het jaar. Bovendien was het erg nat, na de sneeuw volgde een periode met veel regen. Dankzij het natte begin van de maand gaat april 2022 als een natte maand de boeken in. Vanaf de elfde bleef het droog en gingen de temperaturen met een zuidoostelijke stroming omhoog. Op 18 april kon ik de eerste ‘warme’ 20°C van het jaar noteren. De tweede helft van april verliep erg zonnig. In de laatste week daalden de temperaturen bij ons in het noorden onder invloed van een noordelijke stroming tot net boven de 10°C …

De kerria in weer & wind

De bloemen van de kerria of ranonkelstruik waren hier de afgelopen tijd al meerdere keren te zien als onderdeel van het decor, waarin de merels zich veelvuldig lieten zien met wormen of bessen. De kerria bloeit dit jaar uitermate lang, rijk en welig. En dat terwijl hij in enkele weken tijd zo ongeveer alle vier de seizoenen over zich heen heeft gehad …

Drukte bij de merels

Dat de merels weer plannen hadden om in onze tuin te gaan broeden, was in maart al snel duidelijk. Van de transport- en bouwwerkzaamheden voor een nestje heb ik ditmaal echter geen foto’s kunnen maken …

En dat was ook niet verwonderlijk. Toen de merels eind maart wormen en bessen naar onze tuin begonnen te brengen, bleken die regelrecht naar de pergola boven de vijver te worden gebracht. Die slimmeriken gebruikten het nestje van vorig jaar nog eens …

Zelfs toen er op 1 april sneeuw lag bracht de merels vrachten lekkers naar het nest. Daar werden ze steevast met luid gepiep ontvangen …

En er werd niet zomaar wat naar het nest gesleept, hoor. De jongen kregen dagelijks van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat een vers en gevarieerd maaltje voorgeschoteld. Nu eens bessen, dan weer wormen …

En alle arbeid was niet voor niets …

Dat zijn geen grappen meer

Gistermiddag bleef de eerste sneeuw stilaan liggen. Rond middernacht begon de tuin aardig wit te kleuren …

Toen ik vanmorgen rond 9:00 uur naar buiten stapte, lag er zo’n 6,5 cm sneeuw achter in de tuin …

We schrijven vandaag vrijdag 1 april, maar dit zijn geen grappen meer natuurlijk …

Maar de jonge merels piepen gelukkig nog zodra er verse versnaperingen worden aangevoerd!

Voedseltransporten in de tuin

Donderdag schreef ik hier, dat de merels het nestje dat ze vorig jaar in de pergola hebben gebouwd, onlangs weer in gebruik hebben genomen …

Vandaag kan ik melden, dat er sinds gisteren een gestage stroom aan voedseltransporten op gang is gekomen om een aantal hongerige en luid piepende kuikens in het nestje te voeden …

Wanneer de ouders terugkomen met een snavel vol smakelijk wormen voor hun kroost, is de schuttingdeur de meest gebruikte uitkijkpost om te kijken of de kust veilig is …

De kerria en de merel

Het is intussen alweer een paar weken geleden, toen ik wat foto’s maakte van de eerste bloemen van de kerria of ranonkelstruik achter in de tuin …

Terwijl ik me stilletjes stond te concentreren op ’t scherpstellen, streek er vlak boven de bloemen een merel neer …

Een momentje stonden we oog in oog met elkaar, dan was hij net zo snel en stil verdwenen als hij was verschenen …

De eerste tuindag

Met net 18 graden op de thermometer was gisteren de eerste lekkere tuindag, en daar heb ik meteen goed van geprofiteerd door eerst het terras maar eens aan te vegen en vervolgens wat algen uit de vijver te vissen …

150410-1611x

Daarna heb ik voor het eerst sinds lange tijd weer eens een rondje door de tuin gemaakt met de camera. Eerst langs de tuintobbe, waarin weer van alles tot leven komt …

150410-1641x

Natuurlijk kon ik het niet laten om even door frisgroene bladeren van de iris naar ons zonnende vrouwtje aan de overkant van de vijver te gluren …

150410-1620x

In de hoek van vijver komt de dotter weer tot leven, er zitten redelijk wat knoppen in, die volgende week ongetwijfeld zullen openbarsten. Langs de bedding van het drooggevallen stroompje komt de muur weer tevoorschijn …

150410-1631x

Op ’n paar plekken langs de vijver heeft zich in de loop der jaren een fraai mostapijtje ontwikkeld, en daar nestelen zich intussen ook wat andere plantjes …

150410-1642x

Het skeletje van één van de laatste lampionnetjes houdt dapper stand aan de waterkant …

150410-1639x

Achter in de tuin is de kerria weer tot bloei gekomen met zijn prachtige felgele bloemen …

150410-1645x

Lager bij de grond achter doen ook de narcissen achter in de tuin hun best om het voorjaarsgevoel verder op te zwepen …

150410-1622x