Een nieuwe klassieker

Er voeren meer mooie boten en schepen voorbij over de Dokkumer Ee, zoals ook de Lemsteraak ‘WK15’. De Lemsteraak is een klassiek Fries schip, oorspronkelijk bedoeld als vissersschip op de Waddenzee en Zuiderzee. De eerste lemsteraak werd in 1876 gebouwd door Scheepswerf de Boer in Lemmer …

Al snel kwam men erachter dat de Lemsteraak ook prima geschikt was voor de plezierjacht. Daarom werd in 1907 op de Scheepswerf van De Boer de eerste Lemsteraak opgeleverd die als jacht gebouwd was ….

Tegenwoordig varen er meer dan 1000 Lemsteraken rond, die onder andere voor de visserij worden gebruikt, maar met name voor recreatiedoeleinden of het wedstrijdzeilen. Vaak zijn deze schepen benedendeks van alle gemakken voorzien, zoals een douche, wasmachine, airco, vaatwasser en quooker. De Lemsteraak ‘WK15’ is in 2015 afgebouwd door de Workumer Jachthaven in Workum …

De netten worden geboet

Nadat Jetske de auto had geparkeerd, liepen we vorige week zaterdag eerst een stuk langs de zuidelijke kade in de vissershaven van Lauwersoog …

Op het achterdek van het eerste schip waar we langs liepen, was iemand druk bezig met het boeten van de netten. Terwijl we langs het schip naar voren liepen, zag ik dat er nog het een en ander op hem lag te wachten. Bij de boeg aangekomen, zag ik dat het om kotter ‘UK-642 Berendina’ uit Urk ging …

Een kleine mantelmeeuw

Het was zwaar bewolkt, toen mijn fotomaatje en ik zaterdagochtend vertrokken voor een ritje naar het Wad. Vlak voor de afslag naar Peazens-Moddergat bedacht Jetske ineens dat we ook wel even konden doorrijden naar Lauwersoog. Daar was ik al enige jaren niet meer geweest, dus dat vond ik een prima idee.

Dat resulteerde weer in een groot aantal foto’s. Daarom zal ik hier de komende tijd ook wat fragmentjes en momentjes uit de vissershaven van Lauwersoog publiceren. Om te beginnen een paar foto’s van een kleine mantelmeeuw die op de mantel van een deel van de communicatieapparatuur van een vissersschip stond …

Feest aan ’t Wad

Onderweg naar het tweelingdorp Paesens-Moddergat vertelde ik Jetske al, dat het er wel eens heel anders uit zou kunnen zien dan we gewend zijn. Ik had iets gelezen over een opera die er in september opgevoerd zou worden. Dat het er inderdaad heel anders uitzag, bleek al meteen na aankomst …

Over de 10 m hoge Waddendijk was een enorme trap gebouwd en aan de voet van de dijk stonden de manshoge letter ‘♥fryslân’. Aan de andere kant van de weg was op het land tussen de twee dorpen Moddergat en Paesens een enorme feesttent opgebouwd …

Ik stelde voor om de trap maar te laten voor wat hij was en de dijk gewoon op de bekende plek en de vertrouwde manier te beklimmen. Omdat dat toch altijd weer een hele klim is, namen we halverwege even de tijd om even om ons heen te kijken …

Eenmaal op de kruin van de dijk leek het alsof er een monsterlijk gedrocht vanuit de Waddenzee de altijd zo mooie en rustige strook buitendijks land de Peazemerlannen was opgekropen …

Omdat we aan de oostkant van de trap beneden tussen de hekken terecht dreigden te komen, zochten we ons een weg naar de westkant …

Daar kwamen we aan de voet van de dijk bij de Waddenzee terecht. In de verte zochten een vissersschip en een paar zeilboten hun weg door de goeddeels drooggevallen zee …

Morgen gaan we naar de opera.

Een zee van zand …

– Een virtuele vakantie 11 –

… en heel in de verte de zee …


Aan de waterlijn

– Een virtuele vakantie 10 –

Het werd bepaald geen spectaculaire zonsondergang die avond, maar het was nog goed toeven op het strand. Enkele passerende vissersschepen zetten voor de beide fotografen in het gezelschap de kers op het bescheiden taartje dat aan de einder werd geserveerd. Omdat de wind was gaan liggen, was het ook voor Aafje geen straf om een tijdje aan de waterlijn te staan genieten …