Een Ecokathedrale dwaling

Ik liep langs de oude eik die ooit ten gronde is gericht door zwammen. Met boshyacinten aan zijn massieve voet en de zon op zijn stoere restanten, staat hij daar nog steeds mooi, vind ik …

Ter hoogte van het atelier van Louis le Roy zag ik een pad, dat naar rechts het bos in liep. Het kwam me vreemd voor. Ik kon me niet herinneren dat ik het al eens eerder had gezien. Wonderlijk … Ik besloot toch maar eens te kijken waar dat pad heen leidde. Het eerste wat me opviel waren een paar deels in stukken gezaagde boomstammen, die naast het pad lagen. Daarna vervolgde ik het pad langs het vlechtscherm …

Om de een of andere reden voelde het niet goed aan. Terwijl ik verderop het pad volgde langs het vlechtscherm, had ik het idee dat ik steeds verder van de bebouwing van de Ecokathedraal verwijderd raakte. Toen ik na enige tijd midden in het bos langs een hek met een niet te missen boodschap liep, besloot ik zekerheidshalve maar rechtsomkeert te maken …

Omdat mijn onderdanen zich intussen ook begonnen te melden, heb ik vervolgens de kortste weg naar de uitgang genomen. Bij een muurtje met zicht op de ‘porta-celi’ heb ik onderweg nog een korte pauze genomen …

Vriendelijk groetend passeerde ik even later ten tweede maal de man van steen …

  • slot van deze rondgang

Arctisch aandoende Wadden

Alsof het landinwaarts nog niet koud genoeg was, besloten Jetske en ik gisteren om een kijkje te nemen op een plek waar de gemene kou zich door de striemende oostenwind het best laat voelen …

Het doel van de rit was de pier van Holwerd (Google Maps). Ameland zouden we door de zware ijsgang op het Wad niet kunnen bereiken, de eerstvolgende afvaart van de veerboot was verschoven naar 18:00 uur en de Waddentaxi ging het Wad helemaal niet op …

De laatste keer dat ik hier in vergelijkbare omstandigheden was, was in februari 2012 op de dag waarop het bestuur van de Koninklijke Vereniging De Friesche Elf Steden moest besluiten dat de zestiende Elfstedentocht op dat moment niet kon worden uitgeschreven …

In 2012 struinde ik hier met een dik ingeduffelde en nauwelijks meer herkenbare Johan van Aken over de pier, ditmaal durfde Jetske het dus aan om de strijd met het ijselijke gebrul van de Siberisch beer aan te gaan …

Omdat we in februari 2012 een langere winterperiode hadden gehad dan nu, lag er een dikkere laag ijs op het Wad, maar met een maximumtemperatuur van -7 °C (gevoelstemperatuur ca. -17 °C) was het er gisteren nog een stuk kouder dan 6 jaar geleden …

Aan de voet van de pier lagen her en der wat eenden die de winterperiode in overlevingsmodus proberen te doorstaan …

Nadat wij onze blik nog even over de arctisch ijsvelden naar het in de verte gelegen besneeuwde Ameland hadden laten gaan, werd het tijd om in het restaurant op te warmen met een beker warme chocolademelk en een Berenburgje, want het lukte door kou en wind nauwelijks meer om onze camera’s stabiel te houden …

IJsvelden op het Wad

Terwijl ik over de Holwerder pier (Google Maps) terug liep naar de parkeerplaats, liet ik mijn ogen over de uitgestrekte ijsvelden aan de Waddenkust glijden …

120208-1431x

De witte leegte werd alleen onderbroken door lange rijen paaltjes en vlechtschermen, verder zat hier en daar een scholekster te kleumen …

120208-1437x

Helaas hebben niet alle vogels de barre kou overleefd, op het talud van de pier trof ik een dode scholekster aan …

120208-1444x

Een stukje verderop zag ik Johan met zijn muts diep over de oren getrokken aan de voet van de pier staan … geen ijsbeer, maar een ijsmeneer …

120208-1452x

Ik besloot ook nog even af te dalen, zodat ik het vlechtscherm van dichtbij kon kieken en de ijsvelden vanuit een ander perspectief kon bekijken …

120208-1458x

Lang hield ik het er niet uit, want het was daar beneden op het ijs echt berekoud …

120208-1509x

Aan de andere kant van het scherm stond nog een groepje scholeksters in de overlevingsmodus …

120208-1510x

Nog een laatste blik over de ijskoude vlakte, en dan terug naar de auto om weer op te warmen …

120208-1511x

Het was het eind van een bijzondere fotosessie, die nog het meest weg had van een poolexpeditie. Op de avond van die 8e februari werd duidelijk dat de Elfstedentocht niet door zou gaan, maar dit winters avontuur pakt niemand ons meer af.