Vandaag weer eens een paar actuele plaatjes. Er ligt een heel dun laagje sneeuw, en dus ben ik vanmorgen meteen even met de camera de tuin in gelopen om snel een paar foto’s te maken. Voor het geval dat de eerste sneeuw van de winter 2025-’26 ook meteen de laatste is, heb ik het in ieder geval niet gemist …
De merels hebben het weer druk in onze tuin. Er wordt hard gewerkt, zodat er nauwelijks tijd is voor een bad- en fotosessie …
Waar ze het zo druk mee hebben? Wel, er wordt een spiksplinternieuw nest gebouwd. Voorgaande jaren zaten ze in de pergola boven de vijver. Dit jaar hebben ze gekozen voor een plekje in de klimop achter de vijver …
Er wordt voortdurend materiaal naar de bouwplaats gevlogen, en dat is niet alleen mooi droog en pluizig materiaal, er wordt ook nat mos van de rand van de vijver geplukt …
Het leek zulk mooi weer, toen ik de gordijnen vanmorgen opende. Toen ik een half uurtje later de tuin in liep viel dat toch even tegen. Hoewel de lucht bijna helemaal blauw was, vielen er toch wat regendruppels. Omdat ik bij de vijver stond, kon ik net even een foto maken van de rimpelingen op het wateroppervlak …
Gelukkig vielen er maar een paar druppels en het waren ook meteen de laatste die ik vandaag heb gevoeld. Enkele meters verderop was aan het vogelbad te zien, dat de temperatuur vannacht tot rond het vriespunt was gedaald. Er lag een dun vliesje ijs op het water …
Het werd een prachtige dag met voor het eerst sinds eind november weer volop zon in onze contreien. Na de koffie ben ik meteen in de auto gestapt om een ritje te maken. Vlak buiten Drachten heb ik de auto al even aan de kant gezet om een foto te maken van de rechtlijnigheid in het weidelandschap ..
Aan ganzen hebben we weer geen gebrek, talloze weilanden worden erdoor bevolkt. Vooral brandganzen zijn weer goed vertegenwoordigd …
Er trokken veel tamelijk fotogenieke buien over het vlakke land. Toen ik even later bij de voetgangersbrug naar It Eilân stond, verscheen er nauwelijks zichtbaar een regenboog onder één van die buitjes. Enkele minuten later werd hij aan de andere kant beter zichtbaar …
… maar dat is voor later …
Het waren lokaal een paar witte winterse dagen hier in Fryslân, maar het is alweer voorbij. En dat is maar goed ook, want de plaksneeuw leverde meer gladheid op dan sneeuwpret …
De laatste sneeuwresten verdwijnen nu snel. Alleen het heuveltje achter de vijver is nog goeddeels wit. Het net dat over de vijver is gespannen om bladeren op te vangen werd al snel weer zichtbaar … …
De druppels smeltwater die vanaf de pergola in de vijver vielen, inspireerden me om ter afsluiting van dit kortdurende sneeuwwintertje een stukje hypnotiserende video vast te leggen …
Zoals hier gisteren te zien was, wordt er hard gewerkt aan de bouw van een nieuw nest. Maar met alleen werken is het niet te doen, om fit en fris te blijven nemen de merels af en toe een bad. Toen meneer merel dat onlangs deed, ging er een huismus achter hem op de rand van het bad zitten …
Alsof hij het had gevoeld, draaide de merel zich razendsnel om naar de mus …
‘Scheer je weg lelijke gluurder,’ leek hij te zeggen. En dat is ook precies wat de mus deed…
Ergens rond half januari heb ik mijn glazen bol – een zogenaamde lensbal – maar eens meegenomen naar de sneeuw de tuin …
Liggend in de sneeuw in het vogelbad, heb ik de lensbal in winterse omstandigheden kennis laten maken met onze heksenbol …
Na een slechte nacht werd ik gistermorgen voor het eerst sinds langere tijd wakker met weigerachtige onderdanen. Ze leken slechts uit elastiek te bestaan, zodat een ommetje buitenom er niet echt in zat. Maar zoals hier gisteren al te zien was, bood de tuin weer een prima alternatief …
Samen met de RX10m4 heb ik een paar rondjes gemaakt om geleidelijk wat te wennen aan de lagere temperaturen. Voor het betere macrowerk in winterse omstandigheden val ik binnenkort maar terug op de Canon Powershot, denk ik, want dat ligt me met de nieuwe camera nog niet zo. Wel heb ik hem losgelaten op diverse sporen en patronen in de sneeuw …
Terwijl ik zo wat rondscharrelde, kwam het roodborstje er gezellig bij. Hij leek me uit te dagen om een foto van hem te maken, maar daarbij zorgde hij er wel steeds voor dat hij weer weg was op het moment dat ik afdrukte. Maar de aanhouder wint …
Het toetje kreeg ik vanmorgen vroeg al. Toen ik een paar foto’s stond te maken van het eerste ijs op de vijver, streek het roodborstje bij me neer. Nadat hij even op de rand had gezet, was hij bereid om de ijssterkte alvast even te testen. Kouder dan -2,1°C is het afgelopen nacht niet geweest, maar het ijs hield!❄️😂
Afanja's Weblog 