Een graspieper in het gras

Terwijl mijn aandacht vooral uitging naar het plasdras-land in de verte en de zwerm vogels die daar verschillende keren een luchtshowtje ten beste gaf, trippelde er veel dichterbij de auto een vogeltje door het grasland …

Het was een graspieper, een vogel die net als de grutto en de tureluur op de rode lijst staat. Hij broedt in allerlei open landschappen, maar is als broedvogel vooral in grasland sterk achteruitgegaan. Hier in de Mieden schijnt hij zich zich wel thuis te voelen, want ik heb er de afgelopen jaren al verschillende keren een fotoserie van kunnen maken …

Maar hoe vaak je zo’n vogel ook ziet, het blijft mooi om hem te zien rondscharrelen. Vooral wanneer hij enigszins parmantig om zich heen staat te kijken, vind ik hem erg leuk …

Mossige nestbouw

De merels hebben het weer druk in onze tuin. Er wordt hard gewerkt, zodat er nauwelijks tijd is voor een bad- en fotosessie …

Waar ze het zo druk mee hebben? Wel, er wordt een spiksplinternieuw nest gebouwd. Voorgaande jaren zaten ze in de pergola boven de vijver. Dit jaar hebben ze gekozen voor een plekje in de klimop achter de vijver …

Er wordt voortdurend materiaal naar de bouwplaats gevlogen, en dat is niet alleen mooi droog en pluizig materiaal, er wordt ook nat mos van de rand van de vijver geplukt …

De tapuit – nr. 86

Terwijl ik het weiland met paardenbloemen in de verte aan het fotograferen was, vloog er op een bepaald moment een klein vogeltje voor me langs. Vanuit een ooghoek zag ik dat hij op een dampaal iets verderop landde. Meteen zette ik de achtervolging in, waarna ik mijn camera op hem richtte …

Zodra ik hem in de zoeker had, meende ik hem te herkennen. Het leek een tapuit te zijn (heidehipper in het Fries), en daarmee had ik weer eens een primeurtje. Ik heb het nog even nagekeken, tot dat moment had ik – voor zover bekend – 85 vogelsoorten in mijn fotoarchief. De tapuit is dus nr. 86. Nadat ik twee foto’s van de tapuit op die grote dampaal had gemaakt, leek hij het welletjes te vinden en vloog hij naar een hek een stukje verderop …

De tapuit staat sinds 2004 als bedreigd op de Nederlandse rode lijst. Het is een kleine insectenetende zangvogel, die zich bij voorkeur ophoudt in heidegebieden, duinen en zandverstuivingen. Hier tussen de weilanden leek hij me niet direct op zijn plek, maar mogelijk houdt hij zich normaal gesproken op bij de zandwinput op een flinke steenworp afstand …

Hoe dan ook, ik was en ben blij met de foto’s die ik van deze sterk bedreigde vogel heb kunnen maken …

’t Riedeltje van de Rietzanger

Sinds enige tijd zit er regelmatig een vogeltje luidkeels te zingen in een struikje vlak bij de plaats waar ik mijn auto parkeer wanneer ik naar de vogelkijkhut in de Jan Durkspolder ga. Een week of twee geleden ben ik hem maar eens op gaan zoeken. Afgaand op zijn uiterlijk en zijn zang, denk ik dat het een rietzanger is, die vanuit dit struikje zijn territorium overziet en bewaakt …

Tijdens de fotokuier die ik vorige week woensdag in de Jan Durkspolder maakte met mijn fotomaatje Jetske, zat hij ook weer op zijn plekje. Jetske was ook erg enthousiast over deze kleine zanger, zo valt vandaag op haar weblog te lezen in het logje “Rietzanger zing het hoogste lied”

Hoewel de wind het met zijn vrijwel altijd storende windgeruis en ferm heen en weer zwaaiende takjes en twijgjes niet echt gemakkelijk maakte, heb ik vanwege het fraaie lied van deze zanger toch maar even een filmpje gemaakt. Let er ook even op hoe hij zonder noemenswaardige onderbreking tussendoor even een smakelijk vliegje vangt …