In de Ecokathedraal bij Mildam is meer te zien dan alleen stenen bouwwerken …
Het is ook een paradijsje voor een keur aan insecten …
De laatste keer dat ik er was, wilde een bont zandoogje wel even voor me poseren …
Het is een veel voorkomende vlinder, die zich vooral in het bos goed thuis voelt …
Dit exemplaar was een volleerd model …
Tot in de kleinste details mocht ik hem fotograferen …
Vanmiddag heb ik tussen de buien door even een fotokuiertje gemaakt aan de zuidkant van de Duurswouderheide …
Terwijl ik daar stond te genieten van de ganzen en van de wolkenpartijen die aan de noordkant van de heide voorbij trokken, kreeg ik ineens het gevoel dat ik werd uitgedaagd …
“Hé .. jij daar … ken jij wel kringetjes blazen dan …?” leek me vanuit de wolken te worden toegeroepen …
Nou kon ik altijd goed kringetjes blazen, al zeg ik het zelf, op een windstille dag lukte het me zelfs buitenshuis wel eens. Maar zo groot en met zoveel wind … nee, dat was me nog nooit gelukt …
En ik was ook niet van plan om het op dag 15 van mijn stoppen-met-roken actie te proberen … Stoer, hè!?
Gelukkig loste het kringetje in de lucht snel op, zodat ik me weer met andere zaken kon bezighouden …
Terwijl een volgende bui naderbij kwam, heb ik me nog maar even gericht op de ganzen die al gakkend voort dobberden op het meest zuidelijke ven …
En dan nog even dit:
Er is een kans dat we in Nederland en België vanavond gedurende korte tijd een meteorenregen kunnen zien, gevormd door de jaarlijks terugkerende zwerm van de Draconiden. Het maximum valt in de periode tussen 18.00 en 23.00 uur Nederlandse tijd en de meest waarschijnlijke tijd van de echt piek is rond 22.00 uur. Voor meer informatie kun je hier terecht.
Sinds gisteren is het echt herfst in Nederland …
Since yesterday it’s really autumn in the Netherlands …
Donkere buien worden met donder en bliksem voortgedreven door de wind …
Dark showers with thunder and lightning are driven by the wind …
Wil je meer Skywatchfoto’s zien? Klik dan op het logo …
Wanna see more Skywatch photos? Just click the logo …
Prettig weekend! … – …Enjoy your weekend!
Er is hier vanmorgen ruim 21 mm regen gevallen, lampionnetjes werden van de plant gerukt en waaiden in de vijver …
Het vele vocht doet mijn rug en benen weer verkrampen, waardoor ik niet vooruit te branden ben …
En dan is Steve Jobs ook nog dood … iSad … wat een rotdag!
Je zou er bijna weer van gaan roken … ;-(
En dat geldt op een winderige dag als vandaag zeker voor één van de eerste herfstbladeren …
De Ecokathedraal bij Mildam ligt niet direct aan één van mijn gebruikelijke routes, daarom kom ik er ook maar een keer of twee per jaar. Als ik er ben, dan geniet ik altijd volop, want het is een oase van rust …
De bouwwerken die ik hier gisteren liet zien, staan er nog mooi maagdelijk en nieuw bij. De oudere bouwwerken -sommige zijn al bijna 40 jaar oud- worden meer en meer overwoekerd door allerlei planten …
En dat is ook precies de bedoeling. De Ecokathedraal is een ecologisch monument dat langzaam door de tijd heen verder vorm krijgt. Het is een plek waar een subtiele balans is ontstaan tussen orde en chaos, tussen natuur en menselijke aanwezigheid …
De tijd kan er ongestoord zijn werk doen. De onomkeerbaarheid van de tijd is daarbij een cruciaal gegeven. Initiatiefnemer Louis le Roy is dan ook een fel bestrijder van onze huidige maatschappij, waarin de natuur door de techniek wordt overheerst en de mens als een simpel radertje gehuisvest is in afzichtelijke hoogbouw …
Voor wie nu geïnteresseerd is geraakt: er staat een mooi tweedelig filmpje over De Ecokathedraal op YouTube. In dit filmpje komt kunstenaar en filosoof Louis le Roy aan het woord, terwijl hij onverstoorbaar voortbouwt aan dit oneindige project: Le Roy zijn Ecokathedraal: werken in ruimte en tijd …
Het was alweer een hele tijd geleden dat ik voor het laatst een echte fotokuier heb gemaakt in de Ecokathedraal bij Mildam. Een paar weken geleden ben ik er weliswaar nog even geweest, maar zoals zo vaak in de afgelopen maanden, werd ik toen al snel de auto weer in gejaagd door een bui. Vandaag was het een prachtige dag om er weer eens een tijdje rond te scharrelen …
Bij de ingang wordt er nog altijd op gewezen, dat het betreden van de Ecokathedraal voor eigen risico is. De Ecokathedraal is een werkplaats waar langdurige processen tussen mens en natuur worden bestudeerd. Midden in het bos worden stenen, stoeptegels, trottoirbanden en overtollig bouwmateriaal opeengestapeld, waardoor bijzondere constructies ontstaan. Omdat alles los wordt gestapeld, zonder gebruik van beton of cement, is voorzichtigheid geboden …
De eerste gevallen hefstbladeren maken de paadjes en bouwwerken waar geen zon komt ook nog eens extra glad. Kortom: dat bordje “Betreden op eigen risico” staat er niet voor niets …
Op het voorste deel van het terrein was alweer heel wat bijgebouwd sinds mijn laatste bezoek. Op wat een paar jaar geleden nog een kale heuvel was, lijkt intussen een soort tempelcomplex te zijn verrezen …
Omdat je in de Ecokathedraal over en tussen de bouwwerken vrijwel voortdurend op en neer loopt, was ik ook ditmaal al snel weer aan een momentje van rust toe. Gelukkig is dat hier geen enkel probleem, want er is altijd wel ergens een muurtje of iets van dien aard voor handen om even op te kunnen zitten …
Terwijl ik even genoeglijk zat te mijmeren, realiseerde ik me ineens dat het maar goed was dat ik geen shag bij me had. Thuis ligt het pakje al voor de tiende dag op rij onaangeroerd naast mijn stoel. Daar heb ik ook nog niet de neiging gehad om een shagje te draaien, maar hier, op een stapeltje stenen in de Ecokathedraal was ik gegarandeerd voor de bijl gegaan, als ik shag bij me had gehad …
De gedachte aan alle bemoedigende woorden die jullie hier de afgelopen dagen voor me hebben achterlaten, sterkt me om de strijd nog niet op te geven. Dank daarvoor!
Eenmaal weer thuis was de aanvechting om een rokertje op te steken weer voorbij. Het pakje van De Weduwe ligt nog steeds onaangeroerd naast mijn stoel. 🙂
Afanja's Weblog 