Gezellig Kerstdagen & Gelukkig Nieuwjaar – Merry Christmas & Happy New Year

Gezellig Kerstdagen & Gelukkig Nieuwjaar – Merry Christmas & Happy New Year

We reden nog maar net buiten Drachten, toen ik gistermorgen een regenboog zag verschijnen. Zoals gebruikelijk wanneer ik op de passagiersstoel zit, had ik de camera op schoot, dat kwam weer goed uit …

In Leeuwarden wachtte de traditionele verjaardagstaart, die ditmaal het thema ‘kerst’ had meegekregen. Gelukkig waren we weer mooi op tijd, zodat ik nog even een foto van de taart kon maken …

De zorgvuldig door Marianne versierde kerstboom was ook dit jaar weer een paar foto’s waard …



Tijmen kreeg onder andere een in Delfts blauw uitgevoerde panda …

Toen we ’s middags Drachten weer binnen reden werden we opnieuw getrakteerd op een regenboog, die het einde van een kleurrijke en gezellige dag markeerde …

Na haar laatste werkdag van het jaar 2005 kwam Aafje thuis met haar kerstpakket. ’s Avonds stalde ze het uit op tafel. Het viel niet tegen dat jaar …

Maar de volgende dag, we schrijven dan vrijdag 23 december, kregen we een nog veel mooier cadeau. Die dag aten we beschuit met muisjes, nadat de eerste kleinzoon die dag was geboren …


Nu, 19 jaar – oftewel 6.940 dagen, 166.560 uren, oftewel 9.993.603 minuten, 599.616.211 seconden – later is de couveusebaby uitgegroeid tot een gezonde jongeman, die na het behalen van zijn gymnasiumdiploma klaar is om de grote wereld in te stappen …

– Fan herte lokwinske Tijmen!
In de nacht van vrijdag 21 op zaterdag 22 december 2007 vroor het nog wat harder dan in de nacht daarvoor. Daar kwam bij dat de mist in de vroege ochtend al oploste …

Dat resulteerde in een sprookjesachtige witte wereld onder een staalblauwe lucht. Ik besloot al voor de koffie op pad te gaan. Omdat het zo’n betoverend mooie wereld was, stelde Aafje voor om bij wijze van uitzondering eens mee te gaan. We maakten samen een lange wandeling door natuurgebied het Weinterper Skar ten zuiden van Drachten. Dat kon ik toen nog …







De zon lichtte de ruige rijp prachtig op en wat kleurde het geweldig mooi bij de helder blauwe lucht! Na de wandeling door het Weinterper Skar waren we nog niet uitgekeken. Daarom stelde ik voor om ook nog even een kijkje te nemen bij de Merskerheide. De foto’s daarvan zijn voor volgend jaar december …

Vandaag neem ik jullie even mee terug naar 21 december 2007. Het had al een paar nachten licht gevroren, toen het in de nacht van donderdag op vrijdag tot matige vorst kwam. En dat niet alleen, het was ook erg mistig. Daardoor was er een mooie berijpte wereld ontstaan …

Aan het begin van de middag ben ik in de auto gestapt om een ritje door de berijpte landerijen ten westen van Drachten te maken. Het was een schilderachtige witte wereld. Hier en daar zette ik de auto even aan de kant om een paar foto’s te maken. …






De laatste stop was bij de Hooidammen. Zoals zo vaak waren daar ook die dag de eerste schaatsers weer actief. Met vallen en opstaan zwierden de jongste schaatsers kleurrijk uitgedost over de ijsvlakte. Het onderstaande groepje zag ik langzaam in de mist verdwijnen …

– De volgende dag wachtte opnieuw een winterse verrassing.
Rond half november heb ik voor het eerst weer een pot pindakaas opgehangen. De mussen hadden het al snel ontdekt en verdrongen elkaar regelmatig voor een paar kleine hapjes van het bruine lekkers. De volgende scène speelde zich af op het moment dat ik net even in mijn hoekje op het terras zat …

Terwijl er een mus bij de pindakaas zat, naderde er een tweede exemplaar. Die hield even in, toen hij mijn camera zag,. Ik hield er een mooie pose aan over. Meteen daarna volgde er een confrontatie tussen twee mussen. Twee mussen vechten om de pindakaas, nummer drie is ze allebei de baas …





Onze tuin wordt de laatste tijd vooral bevolkt door een tiental mussen. Twee of drie keer per dag zorgen ze voor drukte rond de pindakaas. Het pimpelmeesje kiest zo af en toe een rustig momentje tussendoor om ook een hapje te kunnen scoren …

Het is een onderzoekend typje, dat pimpelmeesje van ons. Enige tijd geleden ontdekte hij dat de mast van mijn weerstation bestaat uit een holle buis. Hij klampte zich vast aan de onderkant en dook verschillende keren met zijn kopje diep naar binnen om te zien of daar wat te halen viel. Dat viel blijkbaar nogal tegen, want hij vloog al snel weer weg …





