Aan de slootkant

Ik was gistermorgen nog maar net de Surhuizumermieden (OpenStreetMap) in gereden, toen ik links van de weg een blauwe reiger aan de rand van een sloot zag staan. Vlak achter hem stond een donker getinte kemphaan toe te kijken …

Ik had de eerste foto nog maar net gemaakt, toen de reiger met een ferme duik een poging deed om iets te vangen. Het leek alsof hij daarna wat wegslikte, maar het zal geen grote vangst geweest zijn …

Kort daarna vloog de reiger lager over de pinksterbloemen in oostelijk richting weg. Toen ik mijn camera weer naar de sloot draaide, bleek ook de kemphaan gevlogen te zijn. Jammer …

Schaduwen in de Ecokathedraal

Het was weer prachtig in de Ecokathedraal zaterdag. In deze tijd van het jaar legt de zon op verschillende plaatsen mooie schaduwen over de bouwwerken. Over een tijdje zijn de structuren van de omringende bomen weer veel minder goed te zien, omdat de kruinen dan weer volledig gevuld zijn met blad …

Behalve de schaduwen van takken en bladeren op de bouwwerken, komen ook de planten die zich daarop en daartussen hebben gevestigd nu ook heel mooi uit. Bloeiende planten zorgen hier en daar voor mooie kleuraccenten tussen de gestapelde bouwwerken …

Koningsdag in de Ecokathedraal

Zoals ik gisteren al schreef, ben ik niet zo’n Koningsdagvierder. Ik vermijd tegenwoordig luidruchtige menigten graag. En dat is gistermiddag weer prima gelukt in de Ecokathedraal, het was er lekker rustig …

Omdat Aafje er ook al twee jaar niet meer geweest was, gingen we weer eens samen op pad. Dat doen we niet zo vaak, omdat mijn tempo en mijn manier van wandelen, voor een niet-fotograferende medewandelaar nogal eens een gevoel van oponthoud opleveren. In de Ecokathedraal lukt het meestal wel om wat onafhankelijk van elkaar rond te scharrelen …

De kleur van de dag

Zelf ben ik niet zo’n Koningsdagvierder. Ik zoek liever rust en stilte in de natuur op dan de drukte van een rommelmarkt …

Om het niet helemaal ongemerkt voorbij te laten gaan, heb ik wat oranjeversiering in de tuin van de afgelopen jaren uit het archief geplukt …

Maak er een feestelijke dag van!

Bij de voetgangersbrug

Nadat ik was afgedaald van het uitkijkplatform, ben ik even over naar de voetgangersbrug naar It Eilân gelopen. Daar heerste stilte. Alleen in de verte hoorde ik een paar keer wat weidevogels roepen. Die zaten kennelijk in het plasdrasland op het westelijk deel van It Eilân, dat was voor mij niet bereikbaar …

Teruglopend over de brug heb ik wat foto’s gemaakt van het uitzicht in westelijke richting over de Goaiingahúster Sleat. Nadat ik daar een tijdje had staan van genieten van het uitzicht en even wegdroomde bij de zacht weerspiegelende golfjes, ben ik teruggekeerd naar de auto om mijn ritje voort te zetten …

Uitzicht op de Roekmole

Ruim een week geleden heb ik weer eens een ritje naar It Eilân gemaakt. Niet om er te wandelen, maar om er even in de frisse lucht van het uitzicht te genieten. Daarom heb ik ter plekke eerst het uitkijkpunt bij de voetgangersbrug even beklommen. …

Tijdens de rondvaart door de Alde Feanen kregen we vanaf de Sitebuurster Ee onverwachts de Roekmole te zien. Daardoor wist ik op dat moment ineens zeker waar we waren. De Roekmole staat op het westelijk deel van It Eilân. Vanaf het uitkijkpunt bij de voetgangersbrug naar It Eilân is hij in de verte te zien. Zo lang de molen daar staat, laat ik mijn blik er eigenlijk elke keer wanneer ik er ben, wel even overheen glijden …

De Roekmole is in 1832 gebouwd. Hij stond tot 2009 in de polder Krieke ergens bij Warniahuizen (OpenStreetMap). Daar heb ik december 2008 de onderstaande foto’s van hem gemaakt. Kort daarna was hij plotseling uit het landschap verdwenen. De molen werd volledig maalvaardig gerestaureerd en verhuisde naar natuurgebied It Eilân (OpenStreetMap). Het is de grootste spinnenkopmolen van Fryslân. Op zijn nieuwe plek wordt hij ingezet voor de bemaling van het gebied …

Genoeg over de Roekmole. Ik richtte mijn camera nog even op de voetgangersbrug naar It Eilân. Daarna besloot ik af te dalen …