De kleur van de dag

Zelf ben ik niet zo’n Koningsdagvierder. Ik zoek liever rust en stilte in de natuur op dan de drukte van een rommelmarkt …

Om het niet helemaal ongemerkt voorbij te laten gaan, heb ik wat oranjeversiering in de tuin van de afgelopen jaren uit het archief geplukt …

Maak er een feestelijke dag van!

Bij de voetgangersbrug

Nadat ik was afgedaald van het uitkijkplatform, ben ik even over naar de voetgangersbrug naar It Eilân gelopen. Daar heerste stilte. Alleen in de verte hoorde ik een paar keer wat weidevogels roepen. Die zaten kennelijk in het plasdrasland op het westelijk deel van It Eilân, dat was voor mij niet bereikbaar …

Teruglopend over de brug heb ik wat foto’s gemaakt van het uitzicht in westelijke richting over de Goaiingahúster Sleat. Nadat ik daar een tijdje had staan van genieten van het uitzicht en even wegdroomde bij de zacht weerspiegelende golfjes, ben ik teruggekeerd naar de auto om mijn ritje voort te zetten …

Uitzicht op de Roekmole

Ruim een week geleden heb ik weer eens een ritje naar It Eilân gemaakt. Niet om er te wandelen, maar om er even in de frisse lucht van het uitzicht te genieten. Daarom heb ik ter plekke eerst het uitkijkpunt bij de voetgangersbrug even beklommen. …

Tijdens de rondvaart door de Alde Feanen kregen we vanaf de Sitebuurster Ee onverwachts de Roekmole te zien. Daardoor wist ik op dat moment ineens zeker waar we waren. De Roekmole staat op het westelijk deel van It Eilân. Vanaf het uitkijkpunt bij de voetgangersbrug naar It Eilân is hij in de verte te zien. Zo lang de molen daar staat, laat ik mijn blik er eigenlijk elke keer wanneer ik er ben, wel even overheen glijden …

De Roekmole is in 1832 gebouwd. Hij stond tot 2009 in de polder Krieke ergens bij Warniahuizen (OpenStreetMap). Daar heb ik december 2008 de onderstaande foto’s van hem gemaakt. Kort daarna was hij plotseling uit het landschap verdwenen. De molen werd volledig maalvaardig gerestaureerd en verhuisde naar natuurgebied It Eilân (OpenStreetMap). Het is de grootste spinnenkopmolen van Fryslân. Op zijn nieuwe plek wordt hij ingezet voor de bemaling van het gebied …

Genoeg over de Roekmole. Ik richtte mijn camera nog even op de voetgangersbrug naar It Eilân. Daarna besloot ik af te dalen …

Een fazant in paradepas

Ik was net terug bij de auto na een bezoekje aan de vogelkijkhut in de Jan Durkspolder, toen ik aan de andere kant van de weg een fazant zag staan …

Hij zag mij ook. Even leek hij te twijfelen of hij zijn plan om de weg over te steken wel door zou zetten. Toen vermande hij zich, met de kop fier rechtop stapte hij mijn in paradepas de weg over …

Aan de andere kant van de weg liep hij naar de slootkant. Daar verdween hij achter een betonnen paal …

Een visarend bij de Leijen

De gids van It Fryske Gea sprak tijdens zijn openingswoordje van de rondvaart met de zonneboot ‘Blaustirns’ de hoop uit, dat we met een beetje geluk behalve de zeearend misschien ook wel een visarend te zien zouden krijgen. De visarend wordt in april/mei en augustus/september tijdens de vogeltrek van Scandinavië naar Afrika v.v. regelmatig in de Alde Feanen gezien …

Maar de visarend doet ook de Leijen wel eens aan. Dat ontdekten fotomaatje Jetske en ik al in september 2023. Tijdens de vaarexcursie kregen we hem niet te zien. Maar toen ik enkele dagen later een kuiertje maakte naar de vogelkijkhut ‘Blaustirns’ bij de Leijen, bleek hij daar wel te zitten. Bovenin de laatste boom van het boomeilandje zat hij fier om zich heen te kijken …

Geen merels, wel koolmezen?

Voor het eerst sinds jaren lijken we dit voorjaar geen jonge merels in de tuin te krijgen. Ons paartje had er dit jaar voor gekozen om nu eens geen gebruik te maken van een nest in de pergola boven de vijver. Ze maakten in plaats daarvan een nieuw nest in de klimop langs de vijver. Dat vond ik meteen al geen goed plan, omdat het een kwetsbaar plekje is.

Die vrees bleek onlangs uit te komen, toen ik op een ochtend een nog kaal jong mereltje op het terras vond. Waarschijnlijk is hij slachtoffer geworden van een van de buurtkatten. Bij het nest was het stil. En dat is het sindsdien gebleven … 😢

Ik heb mijn hoop nu gevestigd op de koolmezen. Zaterdagmiddag leek er weer een koppeltje serieus belangstelling te hebben voor het nestkastje aan de hazelaar. Zou mooi zijn als het wat wordt …

Fijne paasdagen

Pasen is hier helaas grijs begonnen …

Dat wordt een middagje Amstel Gold Race in plaats van bloemetjes en de beestjes in de tuin …

Een mooie dag gewenst.