Het was nog wat nevelig, toen ik op een ochtend langs het rietland naar de vogelkijkhut ‘de Blaustirns’ bij de Leijen liep. Bijna bij de hut aangekomen, probeerde de zon even door het grijze dek heen te breken. Echt helder werd het niet, mooi was het er wel …
In de 17-delige serie “De lange witte winter” wordt m.b.v. foto- en videomateriaal een beeld geschetst van de sneeuwrijke winter van 2009-2010 in Fryslân. Ieder filmpje duurt ongeveer 10 minuten …
Deel 7 is getiteld “Whiteout 2” en speelt zich af rond de jaarwisseling 2009-2010. Rond de Kerstdagen liepen zowel de maximum- als de minimumtemperaturen tijdelijk enkele dagen op tot boven het vriespunt, maar vanaf 28 december begon het weer te vriezen. De laatste winterse wandeling van 2009 vond plaats in het Weinterper Skar, waar een groepje kramsvogels op het ijs rond stapte. Na een winterse jaarwisseling viel er op 2 januari weer verse sneeuw. Die sneeuw zorgde in combinatie met mist op 3 januari opnieuw voor een prachtige ‘whiteout’, waardoor grond en lucht hier en daar weer naadloos in elkaar over gingen. Omdat in tegenstelling tot 22 december ditmaal de zon af en toe door de mist heen prikte, ontstond een nog mooier en feeërieker beeld dan in december …
Zondag 6 januari volgt deel 8: “Honger en dorst”. Nog steeds zitten we in een koude witte wereld, waarin vooral de vogels het niet gemakkelijk hebben.
In de 17-delige serie “De lange witte winter” wordt m.b.v. foto- en videomateriaal een beeld geschetst van de sneeuwrijke winter van 2009-2010 in Fryslân. Ieder filmpje duurt ongeveer 10 minuten …
Deel 6 is getiteld “Whiteout 1” en speelt zich af op 22 december 2009. Nadat ik ’s ochtends even een kijkje in het Weinterper Skar had genomen, heb ik ’s middags een ritje gemaakt door het witte weidegebied ten westen van Drachten. Daar zorgde een combinatie van sneeuw en mist voor bijzondere beelden. Als sneeuw en mist samenvallen, lijkt de omgeving gelijkmatig helder te zijn. De horizon verdwijnt, waardoor grond en lucht naadloos in elkaar over gaan. Contouren en schaduwen lijken op te lossen in het niets. Je krijgt het gevoel dat je in een lege, oneindige witte of lichtgrijze ruimte staat. Op zo’n moment is er sprake van een zogenaamde ‘whiteout’. Dit verschijnsel treedt vooral in de poolstreken op, maar in een witte winter kun je er ook hier in terecht komen.
Zondag 30 december volgt deel 7: “Whiteout – 2”, ook nu zorgen sneeuw en mist weer voor onwerkelijke plaatjes, omdat de zon op deze dag af en toe door het wolkendek en de mist heen prikte, ontstonden bijna oogverblindende plaatjes.
Hoewel het grijs en miezerig was, heb ik rond het middaguur toch even een ommetje gemaakt. In fotografisch opzicht was het geen succes, maar dat was te verwachten. Het werd een ritje langs stille en kille weilanden, waarin weinig te beleven viel. Een blauwe reiger en diverse ganzen gingen op de foto verloren in een grijze waas …
Alleen een paar foto’s van een torenvalkje, dat wel bereid was om even te poseren, terwijl hij zijn best leek te doen om zijn veren te laten drogen, konden de toets der kritiek doorstaan …
Hij haalt het natuurlijk niet in vergelijking met het torenvalkje dat ik op een mistige dag in december 2010 kiekte op het moment dat hij vlak naast mijn auto zijn behoefte deed, maar het kan nu eenmaal niet altijd feest zijn …
Afanja's Weblog 