Jonge waterhoentjes

Om het mooie weer nog maar even mee te pakken, ben ik gisteren even naar de Leijen gereden. Onderweg naar de vogelkijkhut maakte ik een praatje met een jonge vrouw, die er net vandaan kwam. Ze liet wat foto’s zien van o.a. een voorbij vliegende roerdomp, een kiekendief en twee zeearenden die een tijdlang op het eilandje hadden gezeten. Bij het afscheid zei ik met een knipoog, dat ik toch wel hoopte dat ze nog wat voor mij had overgelaten …

Even later zat ik in de hut. En het moet gezegd, ik zat er goed, maar na enige tijd werd het toch wel saai. Er gebeurde vrijwel niets. Gelukkig had ik drie weken geleden meer geluk, toen liepen er vlak voor de hut drie waterhoentjes over de bladeren van de waterlelie en de gele plomp. Kijk eens naar die enorme poten. Ik vond het heel vermakelijk …

Gisteren bleef het stil rond de vogelkijkhut. Er vlogen eens een paar eenden voorbij en er dook een grote stern buiten het bereik van mijn camera in het water. Dat was het wel zo ongeveer. Ik moest me tevreden stellen met een foto van een paar aalscholvers, die de plek hadden ingenomen van de zeearenden in de laatste boom van het eilandje …

Een potige tafelgast

Terwijl ik op één van de laatste zonnige en aangename oktoberdagen koffie zat te drinken op het terras, kwam er over de terrastafel bezoek aan stiefelen …


Een hooiwagen maakte even een ommetje over het tafeltje. Hoewel hij één van zijn acht poten miste, was het nog steeds een potige jongen. Op een warm plekje ongeveer in het midden van de tafel liet hij zich als een Citroën DS door zijn hydraulische vering zakken om de warmte van het hout ten volle te benutten. Dat bood mij de gelegenheid om rondom wat foto’s van hem te maken …

’t Juffertje met de rode poten

Een jaar of tien geleden zou ik dit ongetwijfeld een vuurjuffer hebben genoemd, want toen waren alle rode waterjuffers voor mij nog vuurjuffers. Punt uit!
Sinds ik bijna elf jaar geleden ben begonnen met bloggen, heb ik op sommige vlakken stukje bij beetje echter wel wat bijgeleerd van diverse natuurkenners. Vooral wijlen Frans54 en Heidehipper hebben jarenlang hun best gedaan om mij het een en ander bij te brengen …

160704-1332x

Niet dat ik alle juffers nu van elkaar kan onderscheiden op basis van de minimale verschillen die er op de diverse segmenten van het lijf te zien zijn, daarvoor zijn mijn waarnemingsvermogen en mijn geheugen wat te selectief geworden de laatste jaren, maar op basis van wat grotere verschillen lukt het steeds beter om waterjuffers van elkaar te onderscheiden. Zo weet ik intussen dat vuurjuffers zwarte poten hebben, en dat koraaljuffers rode poten hebben. Dit juffertje, dat ik onlangs aan de zuidkant van het Weinterper Skar heb kunnen vastleggen, moet dan ook een koraaljuffer zijn, lijkt me. En dat is mooi, want de koraaljuffer is een stuk zeldzamer dan de vuurjuffer … 🙂

160704-1331x

Op het ooievaarsnest (2)

De fotosessie met de ooievaar duurde bijna een half uur, en zeker de helft van die tijd stond mevrouw ooievaar daarbij op één poot …

160602-1450x

En het was heus niet zo, dat ze alleen keurig rechtop bleef staan om te poseren …

160602-1454x

Nee, integendeel: het huishoudelijk werk en de opvoeding van de jeugd gingen ondertussen gewoon door, en ook dat deed ze, terwijl ze rustig op die ene poot bleef staan …

160602-1455x

Totdat één van haar jongelingen blijkbaar wat al te opstandig werd en even tot de orde geroepen moest worden …

160602-1500x

Pas toen ze hem even flink de oren leek te wassen, zette ze ook haar tweede poot weer in het nest …

160602-1504x

De jongeling leek nog even heftig te protesteren tegen de vermaning die hij zojuist voor het oog van de camera had gekregen …

160602-1512x

Toen mevrouw ooievaar zich daar duidelijk niets van aantrok en haar kroost bleef negeren, keerde de rust uiteindelijk terug …

160602-1513x

Er lijkt in elk geval pit in de volgende generatie te zitten, dat biedt weer hoop en vertrouwen voor de toekomst …   😉

Op het ooievaarsnest (1)

Het had er alle schijn van dat ik me vorige week donderdag net wat te vroeg meldde voor een fotosessie aan de Dominee Bolleman van der Veenweg bij Earnewâld. Mevrouw ooievaar leek zich nog op te houden in haar boudoir …

160602-1438x

Ze was duidelijk nog bezig haar toilet voor de dag te maken, want ze moest natuurlijk wel even in stijl op de foto …

160602-1444x

Toen ze me na enige tijd – toch wel enigszins gestoord in haar bezigheden – ontwaarde, richtte ze zich met een tamelijk verheven blik tot mij …

160602-1441x

Alsof ze wilde zeggen: “Nou vooruit maar dan, mijn make-up is nog niet wat hij zou moeten zijn, maar maak dat staatsieportret dan maar …”

160602-1443x

Al die tijd stond ze fier op één poot, en dat zou ook nog even zo blijven gedurende de fotosessie …

160602-1449x
– wordt vervolgd –

Op het nest

Vorige week donderdag heb ik weer eens een tijdje naar één van de vele ooievaarsnesten in de buurt van Earnewâld zitten kijken. Deze foto vormt de inleiding tot de rest van de serie, die morgen volgt …

160602-1446x