In de Jan Durkspolder zag ik een visdiefje, dat met een gevangen visje neerstreek op één van de palen aan de zuidkant van de kijkhut. Nou ja, visje …
Het was een hele hap voor de vogel. Toen bleek dat hij de vis niet 1, 2, 3 door kon slikken, besloot hij ermee weg te vliegen. Eenmaal onderweg leek het er zowaar op, dat de vis naar binnen probeerde te zwemmen …
Halverwege een ritje naar de Veenhoop en terug heb ik de iLark even in de schaduw gezet bij het Noordergemaal (Google Maps). Bij een eerdere rit had hij in de zon gestaan, waarna de batterij-indicator op het dashboard op slechts één streepje bleef staan, toen ik hem opnieuw startte. Nadat ik een paar minuten onderweg was, kwam de juiste stand wel terug, maar het duidt wel op een vorm van temperatuurgevoeligheid zoals ik die zelf ook heb, lijkt me …
Zelf ging ik aan de andere kant van de weg bij de picknicktafel zitten. Het was in de week voordat de echte hitte hier losbarstte. De wind zat op dat moment nog in noordoosthoek, een verkoelend briesje zorgde ervoor dat het in de zon en aan het water goed toeven was …
Na enige tijd werd mijn aandacht getrokken door een visdiefje dat naarstig op jacht was naar een lekker visje. Omdat de beloning uitbleef, droop hij op zeker moment af om op zoek te gaan naar een beter visstekje …
Na een kort ritje komen we aan bij het ruwweg 3,5 km ten noordwesten van het Oudemirdumer Klif gelegen Mirnser Klif. We laten paviljoen en terras rechts liggen en dalen meteen via de trap af naar het strandje aan de voet van het klif …
Aan de voet van het Oudemirdumer Klif ligt kwetsbaar natuurgebied, dat niet betreden mag worden. Hier bij het veel lagere Mirnser Klif is dat heel anders. Een strandje lokt met mooi weer zwemmers en kiters van heinde en ver naar dit mooie plekje aan het IJsselmeer …
Jetske stort zich met haar camera meteen op alles wat het strandje en het IJsselmeer maar te bieden hebben: schuim aan de rand water en strand, glinsteringen op het water, een zeilschip in de verte, een enkele kitesurfer en wat dies meer zij …
Na een klein kwartiertje vindt Jetske het eerst welletjes, ze spreidt een plaid uit op het gras achter een dikke boomstam om vervolgens weg te zakken in wat ze zelf een powernap noemt …
Ja, het valt natuurlijk ook lang niet altijd mee om een hele dag met mij op pad te zijn. Dat schijnt zo vermoeiend te zijn, dat sommige mensen het niet eens meer aandurven …
Zoals op Jetskes’ verslag van deze dag te zien is, ga ik intussen lekker op de dikke boomstam zitten om te kijken en te genieten van hetgeen er om me heen zien valt. Verderop zit een viertal mensen op een andere boomstam hetzelfde te doen …
Daar waar water en zand elkaar ontmoeten zit een jongetje met een emmertje en een schepje te spelen. De muts valt niet goed te rijmen met de omstandigheden van die dag, maar voor de foto komt het me eerlijk gezegd wel goed uit …
In de verte scheert een kitesurfer over het water …
Een visdiefje hangt, loerend op een lekker hapje, een tijdje boven het water om ineens naar beneden te duiken …
Wat rest zijn nog slechts die fascinerende en betoverende schitteringen op het water …
– wordt vervolgd –
Al zo lang ik me kan herinneren worden er in de noordelijke bouwvak in Fryslân zeilwedstrijden gehouden met oude vrachtschepen, de skûtsjes (spreek uit als ‘skoetsjes’). In de eerste twee weken trekt er onder auspiciën van de SKS (Sintrale Kommisje Skûtsjesilen) een vloot van 14 skûtsjes door de provincie, die iedere dag (behalve op zondag) de strijd met elkaar aanbinden. De schepen vertegenwoordigen ieder een dorp of stad uit de provincie Fryslân. Deze schepen moeten ooit echt als vrachtschip hebben gediend en de schipper moet afkomstig zijn uit een oude schippersfamilie.
Sinds 1981 is er een tweede organisatie die zeilwedstrijden met skûtsjes organiseert, de IFKS. De IFKS (Iepen Fryske Kampioenskip Skûtjesilen) organiseert een open Fries kampioenschap. De IFKS-vloot bestaat uit 53 schepen uit het hele land, die in de laatste week van de noordelijke bouwvak dagelijks in 4 klassen de strijd met elkaar aangaan. Als weer en wind meewerken, dan kun je bij de IFKS van 10:00 uur ’s ochtends tot ca. 16:00 uur ’s middags genieten van de skûtsjes.
Toen ik me tijdens onze laatste gezamenlijke fotokuier in Jetskes’ bijzijn liet ontvallen, dat ik ijs en weder dienende op 6 augustus weer eens naar het skûtsjesilen op het Tjeukemeer wilde, vroeg Jetske me of ze dan wel mee mocht, want dat wilde ze toch ook wel eens meemaken. En dus pikte ik Jetske donderdag even na tienen op om samen naar het skûtsjesilen bij Echten te gaan. Onderweg daar naar toe, zei ik tegen Jetske dat ik er een hard hoofd in had of er wel gezeild zou kunnen worden, want er stond geen zuchtje wind. Bij het Tjeukemeer aangekomen, werd mijn vrees bevestigd: de schepen in de B- en C-klasse lagen met gestreken zeilen doelloos te dobberen op het meer, hun wedstrijden waren intussen wegens een gebrek aan wind afgelast …
Zwaar bepakt met camera’s, koelbox en stoeltje togen we vanaf de parkeerplaats naar de oever van het Tjeukemeer bij Echten. Omdat we mooi op tijd waren, hadden we al snel een mooi plekje gevonden …
Wat zeg ik … een mooi plekje? Wis en waarachtig, we zaten op de eerste rang bij het Veenpolder gemaal …
Het was alleen jammer dat er (nog) niet gezeild kon worden. Jetske tastte met haar verrekijker regelmatig de horizon af, maar op het meer viel voorlopig weinig te beleven …
Maar desondanks hoefden we ons niet te vervelen, want verschillende vogels die zich vlak voor ons op en rond de golfbrekers ophielden, zorgden in eerste instantie voor voldoende afleiding …
Visdiefjes vlogen af en aan en deden regelmatig vruchteloze pogingen om een visje te vangen. Dat deed ook een aalscholver, die na elke duik weer hard moest werken om zijn veren droog en in de plooi te krijgen …
Ook een paar mantelmeeuwen waren niet te beroerd om zo af en toe even voor ons te poseren op de stenen …
Ook Tsjûke en March (over hen zal ik binnenkort nog wel eens wat meer vertellen) tuurden vruchteloos over het water. Hoewel … zag ik dat nu goed …? Jawel, in de verte waren een paar skûtsjes met gehesen zeilen te zien …
Terwijl Jetske zich bezig hield met een distelvlinder, die op de bloem van het leverkruid was neergestreken, ontstond er wat reuring op de intussen goed gevulde publieke tribune …
Jawel, het was zo ver. Heel voorzichtig kwam er een briesje over het meer, de skûtsjes in klasse A-klein waren aan het inzeilen en zochten een plekje achter de startlijn …
Deze onweersbui zag ik onlangs over het meer de Leijen trekken …
Recently I saw this thunderstorm move over the small lake Leijen …
De eerste foto heb ik om 14:45 uur gemaakt, de tweede foto is van 20 minuten later …
The forst photo was taken at 14:45 o’clock, the second one was made 20 minutes later …
Een aalscholver droogde hoog in een boom zijn veren…
A cormorant was drying its feathers high in a tree …
Toen er rond 15:10 uur een grote groep druk pratende wandelaars in de vogelkijkhut kwam, heb ik een laatste foto gemaakt en ben ik verder gegaan …
When a large group of chattering walkers came into the cabin at around 15:10 o clock, I have taken a large picture and then I moved on …
Wil je meer Skywatch foto’s zien? Gewoon even op het logo klikken …
Wanna see more Skywatch photos? Just click the logo …
Maak er een mooi weekend van!
Wishing you all a wonderful weekend!
Afanja's Weblog 