Jetske en ik hebben gisteren weer een machtig mooie fotografie-dag gehad. Voor het eerst sinds lang was het van begin tot eind zonnig. De eerste foto’s hebben we gemaakt in het Lauwersmeer …
Ik vertel daar nog niets over. Omdat er ook vandaag weer afspraken op het programma staan, beperk ik me nu tot deze foto’s. De tweede foto heb ik tijdens onze laatste stop van de dag gemaakt. Een deel van de foto’s, die ik daar tussenin heb gemaakt, zal de komende tijd de revue passeren …
Vandaag ga ik weer eens samen met fotomaatje Jetske op pad. Van voorbereiding mijnerzijds is het in de aanloop daar naartoe door omstandigheden niet gekomen. Maar gelukkig zijn we het improviseren nog niet verleerd …
Een vlucht naar de maan zal het zeker niet worden. Ik heb nog nooit in zo’n groot straalvliegtuig gezeten en het trekt me ook niet. Om over een raket nog maar te zwijgen. Aan een ritje door moai Fryslân, liefst met wat zon, heb ik al meer dan genoeg. We gaan zien wat het wordt, u hoort nog van mij …
– Maak er een mooie vrijdag van!
Maandag was de hazelaar nog goeddeels gevuld met hoofdzakelijk geel gekleurde bladeren. ’s Zomers ben ik blij met dat volle, dan groene bladerdek, omdat het koelte brengt. Nu de winter voor de deur staat is wat minder blad en wat meer licht in de tuin wel weer lekker …
De passage van storm Conall gisteravond kwam als geroepen om dat licht in de tuin terug te brengen. Toen ik vanmorgen de tuin in liep, zag ik meteen dat de meeste bladeren intussen een ander plekje hebben gevonden. Bijkomend voordeel van de vliegende storm is dat de meeste bladeren buiten onze tuin terecht zijn gekomen. Veel opruimwerk hebben we er dus niet meer van …
Een koolmeesje zat tussen de laatste bladeren in de hazelaar om zich heen te kijken. Hij had weer uitzicht, en hij zag dat het goed was …
Het was een grijze dag in begin november. Grijs, maar in tegenstelling tot vandaag was het wel droog. Nadat ik een ritje door de omgeving had gemaakt, besloot ik even de benen de strekken aan de Alde Ie tussen Gorredijk en Langezwaag …
Vanaf het punt waar het water van oost naar west met een duiker onder de weg door loopt, is de weg al een aantal jaren afgesloten voor auto’s en motoren. Dat vind ik persoonlijk vooral in het voorjaar spijtig, want daardoor is het achterliggende plasdrasland niet meer bereikbaar voor me. Nu viel er weinig meer te zien dan grijze verten en een passerende fietser …
Het was lekker om er in alle rust een klein stukje te kunnen lopen en vervolgens nog even op het bankje te kunnen zitten. In oktober 2022 had ik hier nog een leuke ontmoeting met een libel met bijrijder: ‘Heidelibel met ’n verrassing‘. Dat zat er nu niet in, maar dat was niet zo gek, want in oktober 2022 was het er ruim 5°C warmer dan ditmaal …
Maandenlang had hij zich elders opgehouden, maar uitgerekend toen ik vorige week weer wat meer aan huis was gebonden, liet de grote bonte specht zich ineens weer zien in onze tuin. Hij schijnt een voorkeur te hebben ontwikkeld voor de prunus. Dat is met al zijn kleine twijgjes en takken een lastige boom, maar zondag kon ik hem er toch herkenbaar op de foto zetten …
Later die dag maakte hij het nog wat makkelijker voor me. Nadat hij vanuit de prunus komend een de mussen bij de pindakaaspot vandaan had gejaagd, ging hij zelf enige tijd lekker op het dak van het fietsenhokje zitten …
De laatste tijd laat ik me noodgedwongen vaak als een veertje meedrijven op de stroom …
Om weer wat meer greep te krijgen op de koers die ik kan varen, zouden we vanmiddag een keukentafelgesprek hebben met de WMO over de aanvraag van een opvouwbare elektrische rolstoel. Die afspraak is echter zojuist afgezegd i.v.m. ziekte. Er zit niks anders op dan me voorlopig nog maar wat mee te laten drijven …
Mooie zondag allemaal, ik heb vandaag even een min of meer verplichte rustdag …
Afanja's Weblog 