Categorie archief: Sport

Skûtsjesilen bij Stavoren

Geplaatst op door

Het skûtsjesilen kwam dit jaar met horten en stoten op gang. Na twee massale valse starts volgde zaterdag 5 augustus een mooie eerste wedstrijd. De 2e en 3e wedstrijd bij De Veenhoop en Earnewâld werden afgelast i.v.m. de weersomstandigheden. Vanaf woensdag is het skûtsjesilen echt op gang gekomen met spannende wedstrijden en met dagelijks één of meerdere valse starts …

Gisteren kreeg ik mail van ‘Andere Jan’, een stille volger die me zo af en toe eens een mooie fotoserie stuurt van een gebeurtenis in Fryslân. Een mooi voorbeeld daarvan was een serie van de Tall Ship Races Harlingen in juni 2014.

Zaterdag was Jan naar het skûtsjesilen bij Stavoren geweest. Daar heeft hij een aantal foto’s gemaakt van de mooie en spannende wedstrijd op het IJsselmeer, die uiteindelijk werd gewonnen door het skûtsje van Grou. Dankjewel, Andere Jan, het wordt gewaardeerd!

Om een indruk te geven van de publieke belangstelling, stuurde Andere Jan nog een foto mee van van de goed gevulde dijk bij Stavoren, die jaarlijks als tribune dient. Voor het schamele bedrag van € 3,00 heb je bij het skûtsjesilen een prachtige middag met een mooie mengeling van Friese sport en cultuur …

Ook voor de thuisblijvers is het skûtsjesilen goed te volgen. De wedstrijden worden de komende twee dagelijks vanaf 14:00 uur live uitgezonden door Omrop Fryslân op radio, tv en online.

Alle wedstrijdverslagen en foto’s kun je hier lezen en bekijken: SKS skûtsjesilen 2023

Afgelast

Geplaatst op door

Ik had me gisteren voorgenomen om ’s middags op de iLark naar De Veenhoop te rijden. Daar stond de tweede wedstrijd van het traditionele SKS skûtsjesilen op het programma. Een uur voor aanvang werd de wedstrijd echter afgelast i.v.m. harde wind. Jammer, maar wel een terecht besluit, denk ik. Op de smalle, met bootjes omzoomde wateren bij De Veenhoop en Earnewâld zit een ongeluk in een klein hoekje. Bij wijze van voorwaarschuwing sloeg het skûtsje van Heerenveen zaterdag tijdens de eerste wedstrijd al door een onverwachtse windvlaag om …

Enfin, geen skûtsjesilen op De Veenhoop dus. Misschien maar goed ook, want met amper 17°C zou het al snel te koud zijn voor mijn onderdanen om daar langere tijd te staan en rond te drentelen. En een zitplaats heb ik er niet voor handen. Eigenlijk moet je in een bootje langs het wedstrijdwater zitten om het skûtsjesilen goed te kunnen zien. Maar ja, ik heb geen bootje … En als ik een bootje zou hebben, dan zou ik ermee langs het wedstrijdwater gaan liggen en niet erin, zoals deze slimmeriken in 2016 dachten te kunnen doen. Daar werden ze door de organisatie dan ook al snel weggestuurd, want je wilt echt geen skûtsje van tussen de 11 en 21 ton op je af zien denderen …

Om het skûtsjesilen hier toch weer even te laten passeren, heb ik wat foto’s uitgezocht, die ik in augustus 2016 heb gemaakt van de wedstrijd bij De Veenhoop. Omdat ik het toen heb bekeken vanaf de noordkant bij de Hooidamsbrug (Google Maps), had ik vandaag voor de zuidkant willen kiezen, maar dat zal dan ijs en weder dienende voor volgend jaar zijn …

Kayakers op het Wad

Geplaatst op door

Terwijl we op de pier van Holwerd zaten, maakte een groep kayakers zich vlak naast ons klaar voor een tocht over het Wad. Het bleek te gaan om een groepje kayakers die bij Dutchseakayakers een training volgden voor het ‘certificaat zeevaardigheid’. Eén van de instructeurs gaf een briefing over de route en te verwachten weer, wind en golven onderweg …


Daarna werden de kayaks met vereende krachten te water gelaten. Jetske en ik zaten eerste rang om de instapprocedure te volgen. Dat was voor één van de deelnemers nog wel een puntje van aandacht, maar toen iedereen eenmaal zat ging het snel. Terwijl de veerboot ‘Sier’ steeds dichterbij kwam, verdwenen de kayakers vlot richting horizon …

Door flink in te zoomen, kon ik nog een laatste groepsfoto maken. Uitgezoomd waren er op dat moment nog slechts een paar kleine stipjes te zien …

De rust keerde terug en de Waddenzee leek weer helemaal leeg …

25 jaar zonder Tocht

Geplaatst op door

Vandaag is het op de kop af 25 jaar geleden dat de 15e en voorlopig laatste Elfstedentocht werd gereden. Nadat Aafje en ik ’s ochtends de wedstrijd van start tot finish voor de tv gevolgd, zijn we in de auto gestapt om ergens langs de route wat sfeer op te snuiven. Bij Birdaard vonden we een mooi parkeerplekje vlak langs de route …

De Elfstedenbrug aan de Canterlandseweg

Daar vandaan hebben we een wandeling gemaakt over de Dokkumer Ee naar wat op die dag het centrum van de wereld was: het bruggetje van Bartlehiem. Behalve dat er een uitstekende sfeer hing langs de route, herinner ik me vooral goed hoe koud het daar op de kale vlakte in de snijdende wind was. De gevoelstemperatuur lag rond de -20 graden als ik het me goed herinner. Vooral op de terugweg naar Birdaard was het met een gure oostenwind tegen gruwelijk koud. Maar het was enig rillen zeker waard om erbij te zijn, want die dag pakken ze ons niet meer af …

Of en wanneer we weer zo’n dag krijgen, is maar zeer de vraag. In de jaren die volgden hebben we nog wel een paar koude winters meegemaakt, maar tot een Elfstedentocht is het helaas niet meer gekomen. Misschien blijft het fenomeen Elfstedentocht wel voorgoed voorbehouden aan de 20e eeuw. Alle 15 tochten zijn tenslotte in die eeuw gereden. En ook de meest actuele klimaatstreepjescode van het KNMI geeft geen aanleiding tot optimisme …

Misschien is de Elfstedentocht vanaf nu alleen nog maar weggelegd voor de mannen van staal bij Earnewâld die de elementen gedurende het hele jaar trotseren …

Hoe dan ook, schaatsliefhebbers en romantici kunnen vandaag via een stream op NOS.nl om 05.10 uur inschakelen om het hele spektakel van start tot finish nog eens te beleven. De eerste twee uur worden vanaf dat tijdstip ook in zijn geheel uitgezonden op televisie via NPO1. Daarna is er op elk uur een Elfstedenjournaal te zien. Ik sluit af met de prachtige finishboog op de Bonke bij Leeuwarden, die pas in november 2019 is onthuld. Wat zou het mooi zijn als die binnenkort nog eens echt als finish kan dienen …

Na de horrorzomer van 2020

Geplaatst op door

Dag vrienden en vriendinnen in weblogland,

Hopelijk zijn jullie de horrorzomer van 2020 beter doorgekomen dan ondergetekende …

Juli was nog goed te doen, maar vanaf het moment dat we in augustus in de greep kwamen van een langdurige hittegolf, heb ik af moeten haken. Ruim een week achtereen maximumtemperaturen boven de 30 °C en minima die niet of nauwelijks onder de 20 graden komen, dat is echt teveel voor een mens met MS …

Ik voelde de kracht gestaag uit mijn lichaam vloeien tijdens die hittegolf, en ik heb ‘m nog steeds niet teruggevonden. Nu de R weer in de maand zit, wordt het tijd om mezelf langzaam maar zeker weer in beweging te trekken. Aan fotokuiertjes ben ik voorlopig nog niet toe, daarvoor heb ik nog steeds te weinig kracht in mijn benen …

Mijn hometrainer zal de komende tijd uitkomst moeten brengen om weer wat kracht te verzamelen. En dat is ook helemaal niet zo’n gek idee natuurlijk. De R mag dan wel in de maand zitten, in Frankrijk wordt de Tour gereden alsof het gewoon een frisse julimaand is. En daar kan ik toch echt niet helemaal zonder. Dan maar met de hometrainer voor de tv, en af en toe een blogje tussendoor …

Even de luiken dicht

Geplaatst op door

Vanmorgen heeft een vaardige verpleegkundige van de Pijnpoli in ziekenhuis Nij Smellinghe in Drachten me weer eens even ‘lekker ingepeperd’. Nou ja, echt lekker is zo’n behandeling natuurlijk niet. De qutenzapleister heeft mijn buik weer geteisterd alsof ik twee dagen in de zuid-Franse zon heb gelegen, maar niets is minder waar …

Gelukkig vind ik het geen straf om vanmiddag met ontblote buik lekker gestrekt voor de buis te hangen om de pijn weg te laten trekken. In alle rust zullen er ook vandaag vast weer fraaie landschappelijke beelden van Frankrijk aan me voorbij trekken. Het commentaar Michel Wuyts en José de Cauwer van de BRT zal me na verloop van tijd ongetwijfeld weer lekker weg doen sukkelen. In een naar verwachting niet al te spannende rit zullen de oogluikjes dan wel even dicht vallen. Maar bij het Finish Alert van Radio Tour ben ik er natuurlijk weer …

Ook op mijn weblog gooi ik de luiken binnenkort overigens even dicht. Dat had ik oorspronkelijk niet gepland, maar de MS-vermoeidheid plaagt me de laatste tijd net wat meer dan me lief is. En dan is het beter om even gas terug te nemen, heeft de ervaring me geleerd. Morgen voor de zomerstop nog één logje, dat al enige tijd in concept (bijna) klaar staat voor publicatie. Daarin neem ik jullie mee op een virtuele reis. Oant moarn …