Bekend met MS

Vandaag even extra editie over heel herkenbare MS klachten, nadat ik vanmorgen eerder al wat foto’s van herfstbladeren in het bos had gepubliceerd: https://wp.me/pHUJ-lnU.

Ik werd vanmorgen weer eens wakker met zwabberbenen, daarom ben ik de dag weer heel rustig begonnen met koffie en koek. Daarna ben ik zoals gebruikelijk de tuin even in gelopen. Na een paar keer rustig heen en weer lopen zat er weer voldoende pit in de benen om voorzichtig even wat blad te ruimen. Daar zou Aafje blij mee zijn. 😉

Teug binnen keek op de pc naar het Journaal van 11 uur. Meteen daarna volgde er een vooraankondiging van het programma ‘Tijd voor Max’ van 11:15 – 12:00 uur op NPO 1. Ik kijk daar anders nooit naar, maar mijn interesse werd gewekt door de aankondiging dat Bert Maalderink (verslaggever bij Studio Sport) zou vertellen over de podcast ‘Bekend met MS’, die hij samen met het Nationaal MS Fonds heeft gemaakt.

Ik had daar al over gehoord, maar toen Maalderink na ongeveer 20 minuten in beeld kwam, werd ik toch geraakt door zijn herkenbare verhaal. Na een voorgeschiedenis van ongeveer 4 jaar met diverse klachten, kreeg Maalderink in 2023 de diagnose MS. Bij Studio Sport lukte het werken na verloop vooral in de zomer niet meer. Dat resulteerde uiteindelijk in het maken van de podcast.

Als het over zijn klachten gaat, somt Maalderink een voor mij heel herkenbaar rijtje op:

‘Ik kan slecht tegen fel licht en andere prikkels zoals licht en geluid, da’s gedoe. Verder heb ik o.a. last van vermoeidheid, gevoelloosheid in vingertoppen. Hersenmist is ook zoiets, dat het moeilijk is om makkelijk te denken. Bij elkaar heb ik wel zo’n 10 dingen die ik wel een beetje heb. Geen heel groot drama op dit moment, maar het is wel lastig.’

Ik denk, dat ik straks maar eens naar die podcast ga luisteren. Hij is hier te vinden:

In deel 4 vertelt Bert Maalderink zijn eigen verhaal. Ik vind het een aanrader: https://podcasts.apple.com/us/podcast/aflevering-4-bert-maalderink/id1844823624?i=1000734757818

Koel stromend water (video)

Vandaag wordt het hier opnieuw tropisch warm. Wat een geluk, dat ik niet alleen foto’s heb gemaakt van de verkoelende waterstromen in het Waterloopbos, maar ook nog wat videoshots. Stromend water is tenslotte pas echt mooi als je het ook ziet bewegen en hoort ruisen of klateren.

Maak er een mooie dag van en hou ’t hoofd koel. ☀️❄️

Zin om er eens uit te vliegen

Met uitzonderling van enkele marginale uitstapjes kom ik al sinds eind juni niet meer aan mijn fotokuiertjes toe. Ik had me erop verheugd om er vandaag weer eens uit te kunnen vliegen met mijn fotomaatje. Maar met het oog op de warmte durf ik het ook vandaag weer niet aan …

Zo lang ik binnen bij de airco blijf, gaat het prima. Zodra ik naar buiten ga, wordt het al snel een stuk minder. Op het warmst van de dag lukt het me net om een keer heen en weer te lopen in de tuin, daarna vinden mijn onderdanen het welletjes. En dat vind ik te weinig om er vertrouwd op uit te kunnen gaan. Ik zal nog even moeten wachten op enige afkoeling. Maar een daling tot ca. 15°C als maximumtemperatuur, die voor eind volgende week wordt voorspeld, is ook meteen weer wat teveel van het goeie. Afijn, dat fotokuiertje zal nog even moeten wachten …

Een warme poollichtnacht

Vlak na zonsondergang stapte ik gisteravond bij een temperatuur van ruim 26°C in de auto om een ritje naar de Jan Durkspolder te maken. De duisternis viel over de polder op het moment dat ik enige tijd later de auto parkeerde aan de Geau. Nadat ik mijn camera op het statief had gezet, heb ik eerst een paar foto’s gemaakt van de halve maan, die langzaam in de richting van de Alde Feanen zakte …

Ik was echter gekomen voor het uitzicht aan de andere kant van de weg. Waar ik in juni tevergeefs heb geprobeerd om de windmotor te fotograferen met lichtende nachtwolken op de achtergrond, hoopte ik dat het vanavond zou lukken met poollicht achter dat mooie silhouet. Alle metertjes en grafiekjes op internet lieten zien dat de zonnestorm nog steeds gaande was, maar wel afnemend, en dat we nog net binnen de auroraovaal lagen. Ik klapte mijn zomerstoeltje uit en maakte zo nu en dan een foto …

Na verloop van tijd verscheen er een paarse gloed in het noorden en boven de horizon hing een zachte groene band. Geen twijfel mogelijk, voor de tweede keer dit jaar lukte het om poollicht op de gevoelige plaat vast te leggen. En dat bij een nachtelijke temperatuur boven de 20°C …

Een heerlijk hoogtepunt in deze warme week! Maak er een mooie dag van en hou ’t hoofd koel.❄️

In Franse sferen

Straks nog even de luiken dicht zien te krijgen, dan heb ik mijn plekje wel gevonden voor de rest van deze waarschijnlijk ook in Fryslân hete dag …

Maak er een mooie dag van en hou ’t hoofd koel! ❄️

Voorbij ‘De Blauwe’

Na de passage van de palenrij in het water, werd het tijd om langzamerhand de terugvaart te aanvaarden. Jetske zette koers in de richting van Giethoorn. Voor die palen gaf Jetske in een reactie gisteravond de volgende verklaring: “De palen zijn volgens mij het restant van een beschoeiing van een eiland wat steeds verder afkalft. Men is bezig met een project om een van de eilandjes te redden van de ondergang. Zie onderstaande site …”

https://www.rtvoost.nl/nieuws/2261823/vooroever-moet-eilandje-beulake-redden-van-de-ondergang

Tot nu toe heb ik alleen zeilboten en suppers op de Beulakerwijde laten zien. Maar daar tussendoor voer ook af en toe nog wel eens wat anders, zoals het bootje met buitenboordmotor verderop …

We haalden ook dit in bedaard tempo varende motorschip ‘De Blauwe’ in. Ik vind het een mooi schip en heb geprobeerd er wat over te vinden op internet, maar dat was tevergeefs …

Last, but not least kwamen we dit onstuimige viertal tegen, dat met een veel te hoge snelheid over de Beulakerwijde stuiterde. Dat hoeft voor mij dan weer niet …

Na dat laatste motorische geweld voeren we de rust in, toen we even laten de Beulakerwijde verlieten om via de kortste weg terug te varen naar het punt van vertrek …

– wordt nog één keer vervolgd