MS, de iLark en lampionnetjes

Had ik al verteld dat de iLark weer helemaal oké is en dat het geen cent heeft gekost? Tijdens een kopje koffie bij de dealer in Surhuisterveen was al snel duidelijk wat het probleem was. De accu bleek nog prima te zijn, maar als de iLark langere tijd stil staat, wil er wel eens een communicatieprobleempje optreden. Even een paar maal gas geven blijkt dan voldoende te zijn om de iLark weer aan de praat te krijgen. Je moet het maar net even weten …

Het is alleen jammer dat ik voorlopig nog niets aan de ilark heb. Zo lang de wind vanuit het noordoosten waait, is het veel te koud om ook nog maar aan een ritje op de iLark te denken. Daarvoor moet het eerst toch wel een graad of 18 zijn …

Het is me de afgelopen weken zelfs te koud voor fotokuiertjes in de natuur. Omdat de MS mijn ‘inwendige thermostaat’ heeft gesloopt, heb ik bij de huidige temperaturen voortdurend last van spierspanning in mijn benen. Die spanning wordt de laatste tijd bij het lopen helaas al snel pijnlijk. Verder dan de tuin kom ik tegenwoordig dan ook niet veel. Maar ach, hoewel ook de tuin onder de kou te lijden heeft, valt zo nu en dan ook nog wel wat te fotograferen …

Zondag en maandag heb ik aan het eind van de middag gebruik gemaakt van de stand van de zon. Een paar skeletjes van lampionnetjes hingen rond dat tijdstip enige tijd mooi in het licht, waardoor de schaduwen op een paar grijze plantenbak stonden afgetekend …

’t Wintert wat

Nadat het enige tijd licht had gesneeuwd, lag er gisteren halverwege de avond een sfeerverhogend laagje sneeuw in de tuin …

Het tafelstukje op één van de terrastafeltjes, de lampionnetjes aan de andere kant van het terras en de heksenbol achter de vijver, de één meer dan de ander hadden ze allemaal een contrasterend wit hoedje gekregen …

Vanmorgen was ik getuige van de eerste ijsvorming in de vijver. Ik vind het fascinerend om te zien hoe het wateroppervlak veranderd, wanneer kleine ijsnaaldjes drijvend op het water steeds verder naar elkaar toe kruipen. Intussen is aan die lokale ijsgroei met het stijgen van de temperatuur alweer een eind gekomen. Maar het begin was er …

De nattigheid houdt aan

Oudjaarsdag was het ’s middags tussen de buien door regelmatig even zonnig. Het roodborstje was rond het middaguur de laatste vogel die wel even op de foto wilde …

Aan het begin van de middag scheen de zon zelfs even zo uitbundig, dat de lampionnetjes prachtig werden uitgelicht tegen de donkere achtergrond van de klimop …

’s Avonds was aan de afwisseling van stilte en gedonder goed te merken wanneer het droog was en wanneer het regende. Rond de jaarwisseling was het een kwartiertje droog, zodat we even naar buiten konden om de buren een gelukkig nieuwjaar te wensen. Met de ontdekking van de BULB-stand op mijn nieuwe camera is het me daarbij voor het eerst gelukt om wat bewegingssporen van het vuurwerk op de foto te krijgen …

Toen ik na een korte nacht de lamellen open schoof, zag ik dat de vijver op Nieuwjaarsdag alweer flink buiten zijn oevers was getreden. Met intussen al ruim 30 mm regen is het nieuwe jaar meteen begonnen met de voortzetting van de nattigheid van 2023. In de loop van vandaag wordt onze historische trots het Woudagemaal opnieuw onder stoom gebracht. Ook daar worden records mee gevestigd …

De eerste vogel die ’s middags wel even op de foto wilde, was meneer Merel. Toen hij me om het hoekje hoorde komen, leek hij er zelfs even goed voor te gaan staan …

Smeltende sneeuw

Rond één uur ben ik afgelopen nacht nog even de tuin in gelopen om wat foto’s te maken van de verse sneeuw. Op dat moment lag er ruim anderhalve centimeter sneeuw op de lampionnetjes. Daar was vanmorgen nog maar weinig van over gebleven …

Hier en daar ligt nog wat sneeuw op de beplanting, maar het meeste is inmiddels als sneeuw voor de zon verdwenen. Mussen zoeken alweer naar zaadjes tussen sneeuwresten en herfstblaadjes. Op de hortensia zie ik behalve wat sneeuw nog een laat insect tussen de bloemblaadjes lopen. Langzaam gaan sneeuw en ijs weer over in hun gebruikelijke waterige gedaante …

Sierlijk winterweer

Hoewel de meteorologische winter vandaag pas begint, kon ik gisteren al een winterse dag noteren in de tuin. Het bleef de hele dag licht mistig en met een maximumtemperatuur van -0,2°C was het een echte ijsdag …

Toen ik het gordijn van de slaapkamer opende, zag ik meteen dat er een mooi spinnenweb met een laagje rijp aan het weerstation hing. Het is de hele dag sierlijk zacht in zuchtjes wind blijven wapperen …

Wat lager in de tuin hingen de lampionnetjes met een fijn laagje rijp. Van de lampionnetjes verlegde ik mijn aandacht vervolgens naar een spinnenweb in aanbouw dat aan één van de terrasstoelen hing …

Toen ik het hart van dat spinnenweb in beeld isoleerde, leken de ijskristallen op fonkelende edelstenen. Jammer dat de zon er niet even door kwam om het beeld feestelijk af te maken …

Lampionnetjes op Sint Maarten

Vanavond wordt het feest van de heilige Sint Maarten weer gevierd met lampionnenoptochten of met kinderen die in kleine groepjes zingend langs de deuren trekken. Omdat we de laatste jaren steeds minder kinderen aan de deur hebben gehad, hebben we voor de zekerheid maar weer snoepgoed ingeslagen dat we zelf ook wel lusten …

Tot zover de lampionnen zoals ze vanavond langs de deuren zullen trekken. Zelf speel ik liever wat met de lampionnetjes van de lampionplant in de achtertuin. Ze hangen momenteel nog fier en fel oranje zachtjes in de wind te wiegen. Met de nattigheid van de laatste tijd sijpelt er tijdens buien voortdurend water langs de wand van elk van de lampionnetjes naar beneden, waar het zich verzamelt in de vorm van een druppel …

Voor deze serie heb ik tijdens een zonnig moment wat gespeeld met de glinsterende druppeltjes van wat voor de lampionplant hangende twijgjes …

Klaproosjes en lampionnetjes

De klaproosjes zaaien zich de laatste jaren steeds verder uit in onze tuin. Samen met een paar soortgenootjes is dit klaproosje vanuit de tuin overgewaaid naar het terras. De foto van dit mooie klaproosje heb ik al begin mei op het terras gemaakt tegen de achtergrond van een bloembak …


In die bloembak staat onze lampionplant. Van lampionnetjes is echter nog geen sprake als de klaproosje bloeien. De lampionplant begon dit jaar pas in augustus te bloeien. De onderstaande foto van het bloemetje van de lampionplant heb ik begin september gemaakt …


Tegelijkertijd hingen er ook al een paar lampionnetjes te pronken tussen het bladerdek. De onderstaande serie laat mooi het verkleuren van de lampionnetjes zien, terwijl ze hangen te rijpen …

Ook het verkleuren van de individuele lampionnetjes van boven naar beneden levert mooie overgangen van groen naar oranje op. En dan zien we op de onderstaande foto’s behalve de lampionnetjes ook de klaproosjes weer in beeld komen. Nou ja, de restanten van de klaproosjes …


Langzaam vallen de zaaddoosjes van de kleine klaproosjes uiteen. Alleen een op kant lijkend materiaal lijkt het geheel nog bij elkaar te houden. En zo maakt het ene oranje op ons terras geleidelijk weer plaats voor het andere …