Tagarchief: muurschildering

Het gemaal en ‘Us Ferlosser’

Geplaatst op door

Aan de zuidgevel van het Tripgemaal prijkt nog altijd het portret van de Nederlands politicus, sociaal-anarchist, en antimilitarist Ferdinand Domela Nieuwenhuis (1846 – 1919). Het is als linosnede in 1923 gemaakt door Domela’s zoon, kunstenaar César. Domela Nieuwenhuis geldt als één van de oprichters van de socialistische beweging in Nederland. Ook was hij de oprichter van het tijdschrift Recht voor Allen …

portret van Domela Nieuwenhuis op de zijmuur van het Tripgemaal

Het portret staat symbool voor de sociale geschiedenis van dit gebied. Turf winnen voor de veenbaas was hard werken in barre omstandigheden. Domela kwam op voor de veenarbeiders en werd gezien als held: ‘Us Ferlosser’ (Onze Verlosser). In veel arbeiderswoningen was een foto van hem te vinden. Dankzij zijn aanhang in dit gebied werd Domela Nieuwenhuis verkozen in de tweede kamer. Zijn naam wordt door oudere mensen in de streek nog steeds met groot respect uitgesproken …

portret van Domela Nieuwenhuis op de zijmuur van het Tripgemaal
achter het groen staat een slecht leesbaar bord met de tekst 'Domela Nieuwenhuis - 1846-1919 - RECHT VOOR ALLEN

Het is alleen jammer dat het portret, maar voor de tekst ‘RECHT VOOR ALLEN’, in de loop der jaren minder goed zichtbaar is geworden. Dat was in 2014 (linksonder) en 2019 (rechtsonder) toch nog net wat beter. Hopelijk wordt er nog aan gewerkt …

Tripgemaal - april 2014
Tripgemaal - januari 2019

– wordt vervolgd

Weidelandschap op een muur

Geplaatst op door

De iLark blijft me over tot dusver onbekende paadjes voeren. Nadat in juni vooral fietspaden in het bos- en heidegebied ten zuiden van Drachten het doel waren, ben ik me de laatste tijd meer gaan richten op het gebied direct ten westen van Drachten …

In de auto maakte ik altijd al graag gebruik van plattelandsweggetjes om wat binnendoor te toeren, maar met de iLark hebben binnendoortjes nog weer een laagje extra gekregen op de kaart. Langs elke bocht wacht weer een verrassing …

Zo reed ik vorige week, nadat ik de lakenvelders had gefotografeerd, van Small Ee binnendoor naar Boornbergum. In de Wilgen passeerde ik daarbij deze muurschildering op de zijmuur van een handel in aanhangwagens (Google Maps). Ik heb geen idee wie het gemaakt heeft, maar ik vind het mooi. Zelfs de Friese Ballonfeesten ontbreken niet …

‘Frjemde fûgels’

Geplaatst op door

We pakken de draad weer op bij het kunstig beschilderde transformatorhuisje bij de driesprong tussen Oudega, Nijega en Opeinde. Nadat we gisteren het gedicht aan de oostzijde hebben bekeken, richten we ons vandaag eerst op de noordelijke voorgevel van het gebouwtje …


Op de gevel zijn de silhouetten van een boom en een aantal vogels te zien tegen een achtergrond van regenboogkleuren. Op de deur staat het Friestalige gedicht ‘Frjemde fûgels’ van Andries de Jong. Nu zou ik voor de vertaling van het gedicht simpelweg kunnen verwijzen naar Google Translate Frysk, maar wetend dat daar bij de meesten niets terecht zal komen, heb ik zelf maar even een vrije vertaling van het gedicht gemaakt …

Op de westgevel van het trafohuisje staat Meneer Voltage. Een gedicht van Erik de Boer over dit heerschap is te lezen tegen de achtergrond van het silhouet van meneer Voltage, die op knetterende wijze het elektriciteitsnetwerk in bedrijf lijkt te houden …

Alsof dat alles nog niet genoeg is, verwijst een qr-code onderaan de muurschildering ook nog naar een bijbehorend muziekstuk van de kunstenaar getiteld ‘Mr Voltage’ …

‘Zie het hok’

Geplaatst op door

Had ik al eens verteld dat we een medeblogger in ons midden hebben, die al jarenlang bezig is om zo mogelijk alle transformatorhuisjes in ons land op foto’s te verzamelen …? Het is wel zo! Die blogger heet Sjoerd, een Limburger van Fries afkomst, en hij heeft in de loop der jaren al enige honderden transformatorhuisjes (kortweg: trafohuisjes) verzameld op zijn site bVision. nl.

Transformatorhuisjes zijn onderdeel van het elektriciteitsnetwerk. De transformator in het huisje zet elektriciteit met middenspanning (meestal 10 kilovolt) om in laagspanning van 230 volt. Dat is de spanning op de stopcontacten in huis.

In de loop der jaren heb ik al verschillende trafohuisjes aangeleverd. Wanneer ik eens een interessant trafohuisje tegenkom, maak ik als het even kan een tussenstop, zodat ik wat foto’s kan maken om Sjoerd zijn collectie verder aan te vullen …


Vorig jaar december kwam ik langs een huisje waar ik in de afgelopen 35 jaar al vele tientallen malen langs ben gekomen. Het staat bij een driesprong tussen de dorpen Oudega, Nijega en Opeinde. Zo lang ik me kan herinneren, zat het aan alle kanten onder de graffiti, waardoor het er altijd wat treurig en verloederd bij stond. Kijk hier maar op Google Streetview …

Maar in december was dat ineens anders. Op drie zijden van het gebouwtje is een mooie kleurige muurschildering met gedichten aangebracht. Op de foto’s hierboven is het gedicht op de oostzijde te lezen. Morgen bekijken we de noord- en westkant van dichtbij, en dat wordt vuurwerk …

– wordt vervolgd

Een tunnel vol schaatsers

Geplaatst op door

Met alleen het beeld ‘de Schaatser’ was men in schaatsdorp Sint Jansklooster kennelijk niet tevreden. Daarom werd een fietstunnel, die vlakbij het beeld onder de Flevoweg (N762) door loopt, ook bij het project betrokken …


Albert Weijs – de maker van het beeld ‘de Schaatser’ – heeft samen met zijn dochter Mirthe de wanden van de tunnel beschilderd met schaatsers die tussen rietpluimen en tjaskers over bevroren sloten en meren door het landschap van de Weerribben rijden …

Terug bij de pijnpoli

Geplaatst op door

Ruim twee maanden na mijn vorige qutenza-behandeling tegen de almaar aanhoudende buikpijn ten gevolge van de Acnes waarmee ik sinds een kleine 3 jaar ben behept, hadden we gistermorgen weer een afspraak op de pijnpoli …

Die afspraak kwam ook niets te vroeg trouwens, want de qutenza-pleister had zijn werking alweer een paar weken verloren. Voor mijn gevoel was de werking ditmaal wat minder diepgaand en minder effectief geweest. Mijn theorie dat de MS mogelijk een nadelige invloed heeft op de werking van de qutenza, werd wel gedeeld door de anesthesioloog …

Daarnaast verandert pijnbeleving naar mate de pijn zich meer chronisch in het lichaam nestelt, aldus de anesthesioloog. Afijn, tweemaal chronische klachten, dat gaat dus weer lekker dubbel op. Zo groen van pijn en ellende als de giraf in de wachtkamer bij de pijnpoli ben ik gelukkig nog niet. Dat gevoel heb ik dankzij de qutenza-behandeling al een klein half jaar niet meer gehad. Het blijft behelpen, maar dat zie ik dan toch maar als winst …

Op dit moment pas ik mijn activiteiten en levenswijze weer even wat extra aan, en dat is geen enkel probleem sinds de weeromslag. Volgende week maandag mag ik me weer een uurtje uitstrekken op de pijnpoli om weer een pijnlijke, maar toch bevrijdende pleisterbehandeling te ondergaan. Als het meezit, ben ik ongeveer een week daarna weer van de ergste pijn verlost. Met behulp van mijn foto-archief van februari lukt het tot die tijd nog wel om het weblog rustig voort te laten kabbelen. Daar zal ook de stoere jongen in de wachtkamer op de onderstaande foto me niet van weerhouden …

Ze zijn overigens goed bezig bij ziekenhuis Nij Smellinghe. Een groot deel van het parkeerterrein is intussen overdekt met zonnepanelen. Dat zouden ze op meer plaatsen moeten doen …