Een vlag op een modderschuit

Op de heenweg was ik in de fietstunnel vooral gefocust op de passerende fietsers en de in de verte stap voor stap verschijnende stadspoort waar ik naar op weg was …


Pas nadat ik KAPKAR / A7-29 X FT van alle kanten had bewonderd en gefotografeerd, viel het me op weg terug naar de auto op, dat het tunneltje vol gekliederd was met lelijke graffiti. Dat moet toch anders kunnen gemeente Smallingerland, die mooie stadspoort staat daar nu bijna letterlijk als een vlag op een modderschip. En ik weet wel dat er vroeger turf en aarde werd vervoerd met skûtsjes, maar neem dat nou hier niet te letterlijk op, gemeente Smallingerland

Het moet toch mogelijk zijn om daar wat moois van te maken, zodat wandelaars en fietsers er echt een mooie entree krijgen! Neem eens een voorbeeld aan deze prachtige fietstunnel vol schaatsers bij schaatsdorp St. Jansklooster in De Weerribben. Aangezien het fietspad voorbij KAPKAR / A7-29 X FT en de fiets tunnel zowel in oostelijke als in noordwestelijke richting naar sportcomplexen leidt, zie ik in dit tunneltje onder de A7 wel een mooi groen landschap waar diverse sporten aan fietser en wandelaar voorbij trekken …

KAPKAR / A7-29 X FT

Drachten streeft ernaar om bij iedere toegangsweg een stadsmarkering te hebben, zodat de overgang tussen stad en platteland weer zichtbaar wordt, zoals dat vroeger het geval was toen steden stadspoorten hadden. Een eerder geplaatste ‘stadspoort’ wordt gevormd door het skûtsje Hendrika, dat sinds september 2019 op een rotonde aan de noordkant van Drachten ligt …


Drachten kent van oorsprong een rijke historie wat betreft de bouw van skûtsjes. Met deze stadsmarkering wil Drachten de verbinding met de scheepsbouw van weleer nieuw leven in blazen. In 2021 is er een nieuwe toegangspoort aan de zuidwestelijke rand van Drachten verschenen. En ook hier wordt weer de verbinding met de scheepsbouw gelegd. Voor het langsrazende verkeer is het vanaf de A7 goed te zien …


‘KAPKAR / A7-29 X FT’ ** is een ontwerp van Studio Frank Havermans. Het verwijst om te beginnen naar de portaalkraan van een scheepswerf, zoals die vroeger op de plaatselijke scheepswerven te zien waren. De locatie (Google Maps) vlakbij de snelweg is niet zomaar gekozen. Havermans markeert er ook een kruispunt van snelheden mee. Automobilisten, motorrijders en vrachtwagenchauffeurs reizen in de oost-west richting over de A7, fietsers en wandelaars kruisen de A7 in de noord-zuid richting. Staand boven de ingang van de fietstunnel onder de A7 krijgen passanten het gevoel ergens in of uit te gaan …


Nadat ik er onderdoor was gelopen, ben ik eerst naar het bankje een stukje verderop gelopen. Daar heb ik even lekker in de zon gezeten, jas dicht en kraag omhoog vanwege de straffe noordoostelijke wind. Daarna heb ik een rondje om de indrukwekkende sculptuur gemaakt. Daarbij heb ik een op het eerste gezicht verborgen geheim nog niet kunnen ontrafelen, dus ik zal nog eens terug moeten …

Na afloop van deze fotografische rondgang heb ik opnieuw even in de zon gezeten, ditmaal op het oostelijke muurtje aan het begin van de tunnelingang. Het muurtje voelde even wat koud aan, maar verder zat het er nog lekkerder dan op het bankje. Het begon zowaar even op voorjaar te lijken, bedacht ik me, toen ik weer in de richting van de tunnel liep …


** De code ‘KAPKAR / A7-29 X FT’ verwijst naar snelweg A7, afslag 29, op de kruising (X) bij de fietstunnel FT

Schaduwen op de muur

Wat een vreugde om na die lange grijze periode in februari deze week eindelijk weer een paar dagen volop zon te hebben. Dat kwam goed uit, want ik was door mijn voorraad actuele foto’s heen. Die heb ik gisteren en vandaag meteen weer in ruime mate kunnen aanvullen …


Woensdagmiddag heb ik eindelijk het al wat langer bestaande plan opgepakt om eens een kuier te maken naar een kunstwerk dat in maart 2021 bij de A7 is geplaatst. Het staat weliswaar ‘slechts’ 1,5 km van ons huis, maar dat is lopend nog altijd een stuk verder dan mijn benen aankunnen. Daarom heb ik het grootste deel eerst met de auto afgelegd, tot ik op een doodlopende weg niet verder kon …


Toen ik aan het eind van de Oude Slingeweg de fietstunnel in liep, vielen meteen de schaduwen van de nog kale bomen op de oostelijk tunnelmuur op. Daar heb ik – denkend aan ‘Shadow of the wall’ van Mike Oldfield – even wat tijd voor genomen …

Terwijl ik even later in de tunnel liep, werd ik ingehaald door een klein peloton luid bellende fietsers. Ze zullen zich waarschijnlijk even jong gevoeld hebben, omdat de bellen zo lekker echoden in de tunnel …


Terwijl ik het licht weer tegemoet liep, kwam mijn einddoel in zicht …

Een tunnel vol schaatsers

Met alleen het beeld ‘de Schaatser’ was men in schaatsdorp Sint Jansklooster kennelijk niet tevreden. Daarom werd een fietstunnel, die vlakbij het beeld onder de Flevoweg (N762) door loopt, ook bij het project betrokken …


Albert Weijs – de maker van het beeld ‘de Schaatser’ – heeft samen met zijn dochter Mirthe de wanden van de tunnel beschilderd met schaatsers die tussen rietpluimen en tjaskers over bevroren sloten en meren door het landschap van de Weerribben rijden …