Een ritje door nat Fryslân

Van dagelijks fotograferen komt de laatste tijd weer niet veel terecht. Gisteren heb ik weliswaar een ritje en een fotokuiertje gemaakt, maar dat heeft maar een paar foto’s opgeleverd …

Daarom grijp ik vandaag terug op een fotoserie die ik al begin januari heb gemaakt. Dat was het ritje door regenachtig Fryslân, dat ik die dag samen met mijn fotomaatje heb gemaakt en dat eindigde met het prachtig uitgelichte struikgewas tegen de achtergrond van een donkere buienlucht

Voordat we daar aan toe waren, hadden we al heel wat buien langs en deels over ons heen zien trekken. De foto’s in deze serie zijn rond 13:00 uur gemaakt in de omgeving van Nes en Aldeboarn …

Revival van de silhouetten

Na een korte wandeling in de Jan Durkspolder heb ik mijn ritje voortgezet. Bij Earnewâld stond deze blauwe reiger met de kop in de harde wind in een weiland. Op de achtergrond zie je de kerk van Warten …

Veel viel er in het grijze weer onderweg niet te zien en te beleven. Wat nog wel noemenswaardig is, is dat er tegen de achtergrond van de ‘witte schimmel’ van Nes een groepje van vijf ‘overwinterende’ ooievaars in een weiland liep. Omdat ze ver uit elkaar liepen, kon ik ze niet alle vijf bij elkaar op de foto krijgen …

Weer een stuk verderop kwam ik aan de Bornego bij Haskerdijken (Google Maps) langs een lange rij silhouetten van een boerenfamilie en een deel van hun levende have in een weiland. Ik herinnerde me dat ik er al eens eerder een foto van had gemaakt. Thuis zag ik later dat ik de tweede foto op 24 december 2010 heb gemaakt. Kijkend naar het lage standpunt van waaruit ik die foto heb gemaakt, was ik toen nog wat leniger dan tegenwoordig …

Voor de laatste stop ben ik nog even naar It Krûme Gat (Google Maps) tussen De Veenhoop en Smalle Ee gereden. Daar dobberden alleen wat eenden op het water en er blies een kille wind. Ik vond het welletjes, tijd om op huis aan te gaan …

Toen ik halverwege de middag nog even op het terras met mijn nieuwe camera zat te spelen, werd ik nog verrast door het roodborstje, dat op het dak van het voederhuisje achter in de tuin ging zitten. Een mooie afsluiting van een grijze dag …

Op de begraafplaats – epiloog

Voor wie na het logje van gisteren denkt, dat het alleen maar kommer en kwel is op de kleine begraafplaats op de terp bij Nes, zo erg is het nu ook weer niet …

Er liggen ook nog genoeg mooie, goed onderhouden graven van ruim 100 jaar oud, zoals o.a. het onderstaande rijtje van de dynastie van de Bottema’s uit Aldeboarn …

Ik was intussen terug gescharreld naar de ingang van de begraafplaats. Daar staat een bankje dat uitzicht biedt over de begraafplaats. Ik was blij dat ik weer even kon zitten. De toch niet zo erg hoge terp, had me meer kracht gekost, dan ik vooraf had ingeschat. Vanaf het bankje ging mijn blik automatisch naar de grote steen, die onder een glazen plaat naast het pad ligt…

Het blijkt te gaan om de laatste brokstukken van de grafsteen van Reyner van der Elburg, die het klooster dat hier tot het begin van de 17e eeuw heeft gestaan, bestuurde van 1526 tot 1546. Gelukkig staat er een bordje met tekst en uitleg naast de brok steen, want de glasplaat boven de steen is zo vies en vuil, dat er van de steen niets te zien is. Ik zou de beheerder van de begraafplaats daarom willen adviseren om het goede voorbeeld m.b.t onderhoud te geven door die glasplaat regelmatig even schoon te maken …

Terwijl Jetske nog wat rond scharrelde tussen de grafstenen, bleef ik op het bankje zitten om kracht te verzamelen voor de kuier naar de auto. En dat was nodig ook, zou later blijken. Nadat Jetske korte tijd later bij me was komen zitten, hebben we nog wat zitten praten over de begraafplaats. Maar uiteindelijk kwam toch het moment om terug te lopen naar de auto. De eerste 50 m tot voorbij het hek ging dat nog wel, maar daarna was het plotseling helemaal op. Ineens had ik aan mijn stok niet meer genoeg en had ik de steun van mijn fotomaatje aan de linkerzijde even hard nodig. Gelukkig stond de auto niet ver weg. Nogmaals dankjewel voor je steun weer, Jetske …

Intussen gaat het alweer een stuk beter, ik ben deze week zelfs al even aan de wandel geweest in de Deelen. Weliswaar maar een klein stukje, maar dat ging prima. Prettig weekend!

Stukjes en beetjes in Nes

Terwijl mijn fotomaatje en ik vrijdagmiddag enige tijd rond struinden op de begraafplaats van Nes (Google Maps), viel het ons op dat er veel vernielde of verwaarloosde graven lagen. En dat was niet alleen ons opgevallen, bij elk van die graven stond een bordje met het verzoek om contact op te nemen met de beheerder …

Ik heb me verder niet verdiept in de ouderdom van de graven, daar kwam ik op dat moment niet aan toe. Niet omdat de tranen me bijna in de ogen stonden bij zoveel stukjes en beetjes grafsteen, maar omdat mijn benen me in de steek begonnen te laten …

Nadat ik een rondje om de klokkenstoel had gemaakt, ben ik van de top van de terp afgedaald naar het omringende paadje. Daar realiseerde ik me, dat de terp net wat te hoog was voor de combinatie van mijn MS en de nog verse zenuwbeknelling in mijn onderrug …

– morgen de epiloog

Bij de klokkenstoel van Nes

Nadat ik vorige week maandag een eerste kuier naar de vogelkijkhut in de Jan Durkspolder had gemaakt, ben ik vrijdag weer even op pad geweest met mijn fotomaatje Jetske. Ik stelde voor om even een kijkje te nemen op de begraafplaats met de witte klokkenstoel van Nes (Google Maps). Niet dat het zo’n spectaculaire begraafplaats is die je beslist gezien moet hebben, maar hij is klein en er staat een bankje. En dat zijn voor mij momenteel weer heel belangrijke ingrediënten. Ruim voordat we er zijn, rijst de tot Watertorenhotel omgebouwde watertoren in de verte op …

Nes is een dorp in de gemeente Heerenveen dat, gescheiden door de A32, ten oosten van Akkrum ligt. Eeuwenlang was het een heel klein dorpje. Zo’n 20 jaar geleden had Nes nog altijd maar ca. 200 inwoners. Sinds de bouw van een nieuwe woonwijk op een kunstmatig eiland rond de eeuwwisseling, is het dorp snel gegroeid tot ruim 1000 inwoners nu …

De begraafplaats ligt vlak ten zuidoosten van het dorp op een hooggelegen terp. De terp, waarop de klokkenstoel staat, is een overblijfsel van het Nesserklooster. Dit klooster is rond 1243 door de Ridderlijke Duitsche Orde gesticht. De kloosterlingen zijn erg belangrijk geweest voor Nes en omgeving. Het klooster had er vele gronden in eigendom. Het klooster is aan het begin van de 17e eeuw verdwenen. De kloosterkerk is wel langer blijven bestaan. Toen ook de kerk in verval raakte, is ook deze afgebroken. De terp was oorspronkelijk veel groter, maar is na 1850 grotendeels afgegraven …

In de klokkenstoel hangt een luidklok uit 1950 met een onder-diameter van 90 cm. en een gewicht van 480 kg. De tekst op de kok luidt:

oer de deaden, goeden en kweaden, bidt myn brounzen lûd foar ’t lêst: jow har, God, de iivge rêst

‘over de doden, goeden en kwaden, bidt mijn bronzen geluid voor het laatst: Geef hen, God, de eeuwige rust’

– morgen nog wat stukjes en beetjes

Bron: akkrum.net

Fryslân, fris en grien

Na het verslag over het witte winterse staartje uit maart 2005 keer ik vanaf vandaag eerst weer eens terug naar de actuele situatie. Zondagmiddag zijn we vanuit Leeuwarden via de zuidelijke route over landelijke wegen huiswaarts gereden. Terwijl Aafje in haar rol van chauffeur de ogen netjes op de weg hield, had ik de vrijheid om onderweg wat foto’s te maken …

De rit voerde door hetzelfde gebied waar ik 15 jaar geleden de schier eindeloze witte weilanden uit de voorgaande blogs heb gefotografeerd. Op dit moment ligt Fryslân er weer fris en groen bij. Het wachten is nog op stabiel voorjaarsweer met wat hogere temperaturen en de terugkeer van de weidevogels …

Skywatch Friday 454

Vorige week maakte ik weer eens een ritje over het Friese platteland …

Last week I made another ride over the Frisian countryside …

Grijze, laaghangende bewolking dreef traag over de uitgestrekte weilanden …

Gray, low-hanging clouds slowly drifted over the vast meadows …

Flets zonlicht wist af en toe even door het wolkendek heen te breken …

Pale sunlight could occasionally break through the cloud cover …

Bij Nes (Akkrum) werd het Watertorenhotel even heel zacht in het zonnetje gezet…

Near Nes (Akkrum) the Watertorenhotel was put in a soft spotlight …

Wanna see more Skywatch photos? Just click the logo …

Skywatch Friday